GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Aan de Vrije Universiteit

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Aan de Vrije Universiteit

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Amsterdam, 16 December 1910.

Aan de Vrije Universiteit promoveerde 9 December Ds. P. A. E. Sillevis Smitt, predikant bij de Gereformeerde Kerk van Amsterdam, cum laude tot Doctor in de Theologie, na de verdediging van een proef schrift handelende over de Organisatie van de Christelijke Kerk in den Apostolischen tijd.

Dat deze promotie in bijzondere mate de aandacht trok en het Gebouw voor den Werdenden Stand schier te klein bleek om het publiek te bevatten, valt niet te verwonderen. Reeds op zich zelf was het feit opmerkelijk, dat een Dienaar des Woords, die zeventien jaar geleden de Akademie verliet en wiens pastorale arbeid zeker geen sinecure was, den moed had, om nog doctoraalexamen af te leggen en door het schrgven van een wetenschappelijke studie den doctorstitel te verwerven. En al staat dit feit in de historie niet op zich zelf, — Voetius promoveerde zelfs 25 jaar, nadat hij predikant was geworden — toch - blijft het een exceptioneel geval, dat de belangstelling prikkelt. Ditmaal was het echter meer dan nieuwsgierigheid, en sprak uit deze talrijke opkomst ook hartelijke liefde voor den persoon zelf. Dr. Sillevis Smitt heeft door de uitnemende wijze, waarop hij het Woord weet te bedienen, - door zijn trouwe toewijding aan de gemeenten, die hij diende, en door zijn sympathiek karakter aller hart gestolen. En al mag het zeker niet goed te keuren wezen, dat het publiek bij een promotie op luidruchtige wijze teekenen van instemming geeft, toch is bet ditmaal wel te verontschuldigen, dat een luid applaus weerklonk, toen het besluit van den Senaat werd meegedeeld.

Met de hooge onderscheiding hem geschonken, wenschen wij Dr. Sillevis Smitt h mm van harte geluk. Niet alleen omdat het getuigt van zeldzame wilskracht en doorzettingsvermogen, om bij zoo drukken arbeid zulk een studie te leveren, maar ook omdat zijn proefschrift zelf blijk geeft van groote degelijkheid, van ernstigen wetenschappelijken zin en van rgpheid van oordeel. Gemakkelijk was de taak niet, die hij zich koos, toen hij tot onderwerp van zijn proefschrift nam: de organisatie der eerste Christel^'ke Kerk. Het gold hier toch niet een bloot historisch onderzoek naar het verleden, maar tegelijk een partijkiezen in den principleelen strijd, die èn over de wording èn over de blijvende beteekenis van de organisatie der Christelijke Kerk gevoerd wordt. Daardoor heeft dit proefschrift voor onze Gereformeerde beginselen, die juist op het punt van de organisatie der Kerk zoo belangrijk afwijken van de andere Christelijke Kerken, zeer groote waarde. Dr. Sillevis Smitt heeft met groote helderheid en duidelijkheid de ver schillende meeningen, die thans onder mannen van wetenschap over dit onderwerp heerschen, uiteer.gezet; hij heeft de onjuistheid van de door hen gevolgde methode en van de resultaten, waartoe ze kwamen, in het licht gesteld; en hij heeft daardoor een krachtige apologie geleverd tegen de beschouwing, al$; jf de organisatie der Kerk ia hare ambten eigenlijk tegen de bedoeling van Christus en de Apostelen inging. Maar aan de andere zijde heeft hij zich toch ook gewacht voor het gevaar, waaraan vroeger Gereformeerde schrijvers niet altoos ontkwamen, om het historisch proces, dat bij deze organisatie plaats vond, te veel uit het oog te verliezen efi geen rekening te houden met de exceptioneele toestanden, waarin de eerste Christelijke Kerk verkeerde. Wie deze dissertatie leest, zal dan ook nergens den indruk ontvangen, dat het den schrijver te doen is om een vooropgezet stelsel van kerkrecht aan de Schrift op te dringen; hij onderzoekt de gegevens, die de Schrift biedt, objectief, en waar de historische berichten geen zeker resultaajt opleveren, eindigt hij met een eerlijk non liquet. Juist daardoor wint deze dissertatie aan waarde en zal ze niet nalaten ook in andersdenkende kringen indruk te maken Moge de thans verkregen eeretitel Dr. Sillevis Smitt ten spoorslag zijn om met deze studiën voort te gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 18 december 1910

De Heraut | 4 Pagina's

Aan de Vrije Universiteit

Bekijk de hele uitgave van zondag 18 december 1910

De Heraut | 4 Pagina's