Buitenland.

Noorwegen. De Inwendige Zending. In Noorwegen speelt de Inwendige Zending een groote rol. Gelijk wij reeds mededeelden, is er in dit land voor honderd jaar een groote geestelijke beweging ontstaan door den arbeid van Hauge. Deze beweging liep in kerkelijk spoor, wanneer er mannen gevonden werden, die de kunst verstonden het nieuw ontwaakte leven voor de kerk te gebruiken. Zulke mannen waren de professoren in de Godgeleerdheid Johnson en Caspari, die het vertrouwen van alle Christenen in Noorwegen hadden en predikanten votmden, die gaarne met de mannen der Inwendige Zending ssamwerkten. Maar er waren ook volgers vaQ Hauge, die volgens ons ten onrechte beschuldigd worden in een onkerkelijk spoor te loopen, hetgeen het geval is met vele kleine vereenigingen of gezelschappen, wier bloei door het optreden van de moderne Theologie in Noorwegen in de hand gewerkt wordt. Men denke echter niet, dat zij die onkerkelijk genoemd worden, er voor ijveren om de Kerk des Heeren als overbodig op zijde te zetten. Neen, zij verlangen slechts, niet in de wegen, waarin zich thans de Luthersche Staatskerk van Noorwegen beweegt, te wandelen. Zij richtten een school op waarin zendelingen gevormd worden; ook stichtten zij een school voor opleiding van leekenpredikers, om „de vrije gemeente" van predikanten te voorzien. Men is in die kringen van oordeet, dat eenmaal „eene vrije Bijbelsche Kerk" uit de Staatskerk zal te voorschijn treden als een vlinder uit haar pop. Daartoe moet niet alleen de verkondiging van het Woord vrij zijn (dit werd toegestaan in 1842 toen het Conventikelplakkaat, op grond waarvan Hauge in de gevangenis werd gesloten, opgeheven is), maar ook de bediening van Doop en Avondmaal.

Men kwam tot de overtuiging, dat voor de ontwikkeling van gemeentelijk leven, deopwek.^ king niet alleen voldoende is; dat daarbij ook de bediening der sacramenten behoort plaatste hebben. Het wordt in Noorwegen reeds oogluikend toegelaten om het Heilig Avondmaal te bedienen, daar niemand er voor gestraft wordt, wanneer hij dit doet, al is het nog door de wetten des lands verboden. Als men nu de bediening van den doop er bij kan voegen, „dan hebben wij werkelijk Bijbelsche gemeenten, uit louter echte Christenen bestaande", zoo laat een voorstander der Inwendige Zending zich hooren. Nu zal men in verloop van tijd wel leeren, dat men eene reine kerk, een kerk van enkel geloovigen, nooit verkrijgen zal en 4at het reeds veel is, wanneer men eene belijdende Kerk heeft en in stand houden kan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen