Een belangstellend lezer

Een belangstellend lezer van ons blad doet ons de volgende vraag, wier beantwoording vooral in deze dagen van vacantie wel van algemeen belang mag worden geacht :

De vacanties zijn weer in aantocht en menigeen vertoeft straks een paar weken, dus ook een paar Zondagen, in een andere gemeente. Verleden jaar trof ik het juist, dat in de Geref, Kerk van het dorp waar ik logeerde, het Avondmaal gevierd werd. De leeraar noodigde ook de gasten van elders, dus uit andere gemeenten. Ik heb er gebruik van gemaakt en met**een gerust geweten. Maar, dacht ik later, kan dat als regel gelden in onze Kerken? De leeraar, die noodigt, kent toch niet die vreemdelingen. Ze kunnen bovendien door den kerkeraad hunner eigen gemeente gecensureerd zijn. En in groote-'steden, waar zeker geen Avondmaal gevierd wordt, of er zijn tal van vreemdelingen in de Kerk, heerscht daar ook die gewoonte?

Ik geloof, dat U mijn bedoeling nu wel zult gissen. Ik zou zelf nog mijn meening U kunnen melden, maar waarvoor. Ik wenschte wel eens Uw gewaardeerd oordeel.

Een lezer van De Heraut.

Of de feiten zich zoo hebben toegedragen, als de Inzender van deze vraag het voorstelt, kunnen we natuurlijk niet beoordeelen, en waar hij geen naam of plaats noemt, is navraag ook onmogelijk. Maar indien de feiten juist zijn, dan is de opmerking door den inzender gemaakt, zeker volkomen juist. Dat een predikant namens den Kerkeraad ook degenen, die als gasten een tijdlang op een plaats vertoeven, ten Avondmaal noodigt, is op zichzelf niet afkeurenswaardig, maar wel behoort de Kerkeraad toe te zien, dat h^ niemand ten Avondmaal toelaat, van wien hij geen zekerheid heeft, dat hij gerechtigd is aan het Avondmaal in onze Kerken deel te nemen. In de meeste Gereformeerde Kerken is daarom als regel ingevoerd, dat niemand als gast wordt toegelaten, dan wanneer de Kerkeraad van de plaats, waar hij woont, hem een schriftelijk bewijs heeft gegeven, dat hij tot het Avondmaal toe is gelaten en niet onder censuur staat. Dit is dan ook, naar het ons voorkomt, de eenige zuivere weg, om het Avondmaal heilig te houden, Natuurlijk kunnen er exceptioneele gevallen voorkomen, dat iemand, die toevallig-op een plaats vertoeft, waar het Avondmaal zal bediend worden en die daaraan deel wenscht te nemen, niet meer in de gelegenheid is om zulk een schriftelijke getuigenis te vragen van den Kerkeraad, onder wiens opzicht hij staat. Maar ook in zulke gevallen behoort de betrokken persoon zich vooraf tot den predikant te wenden om hem zijn begeerte te kennen te geven, en zal de predikant of kerkeraad dan goed doen met vooraf het getuigonis in te winnen van enkele leden der gemeente, die den betrokken persoon kennen, en verklaren, dat hij lidmaat der Gereformeerde Kerk Is en zonder bezwaar tot het Avondmaal kan toegelaten worden. Maar dit te doen zonder eenig onderzoek is zeker niet geoorloofd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen