Vereenigingsleven.

„EXCELSIOR".

Wie van Christelijken huize is en in zijn jonge jaren wel eens rondgezworven heeft in vreemde landen, kent als van zelf de jongemannenvereenigingen, die in de meeste Christelijke landen zulk een voorname rol spelen in het leven der jongelieden. Er zijn, buiten het onze, niet veel landen, waar het kerkelijk leven zoo sterk is als hier en waar ook in ander opzicht het leven dergenen, die een Christelijke wereldbeschouwing zijn toegedaan, zoo geconcentreerd tot uiting komt als bij ons. Vandaar, dat men elders slechts weinig of niet vindt de jongelingsvereenigingen, die lich, als zoo vele hier te lande, in hoofzaak bezighouden met bestudeering van wat de jonge man noodig heeft te kennen en te weten als hij in de maatschappij optreedt en een zoutend zout behoort te wezen, terwijl men hier slechts betrekkelijk weinig aantreft de in het buitenland zoo talrijke vereenigingen van jonge lieden, welke niet in de eerste plaats studie beoogen, maar meer het opzoeken van wat dreigt verloren te gaan van de jongelingschap, het samenbinden van wat om zijn Christelijke wereldbeschouwing in meerdere of mindere mate bijeenhoort, het versterken en verheffen van het geestelijk leven.

Toch ontbreken de laatstgenoemde vereenigingen ook ten onzent niet, maar worden ze in verschillende plaatsen van ons land ge ronden, met name in de groote steden, in welke haar .optreden, juist omdat het door een methodistischen geest beheerscht wordt, meer reden heeft dun in de kleinere plaatsen, in welke het leven onder de massa des volks hooger staat dan in de groote bsvolkingscentra, als Amsterdam, Rotterdam en Den Haag.

Reeds meermalen werd op de in de groote steden werkende vereenigingen van methodistisch, dus min of meer buitenlandsch, type gewezen en werd haar arbeid besproken, zoodat men weten kas, dat, ais dezerzijds groote waardeeiing gekoesterd wordt voor het werk dier vereeni gingen, dit niets afdoet aan de aan deze zijde bestaande voorkeur voor de meer in Calvinis tischen geest werkende vereenigingen, zoodat het overbodig is op die voorkeur nog eens te wijzen, als thans iets gezegd moet worden van den meer methodistischen arbeid der jongemannenvereenigingen, zooals die b.v. verricht wordt door de bekende Amsterdamsche vereeniging „Excelsior", die, in 185 r gesticht, dezer dagen haar 60 jarig bestaan mocht herdenken. Zestig j*ren geleden viel in ons land de gïüote geestelijke opwekking waar te nemen, die bekend is als het „réveil". Het was trouwens een der vooraanstaande mannen van het réveil, die als een der voornaamsten onder de oprichters moet genoemd worden, de heer Van Oosterwijk Bruyn, die tot aan zijn dood toe als voorzitter en eere-vooriitter aan de vereeniging verbonden bleef. Van meet af stelde ze zich ten doel de bevordering van het Caristeiijk leven onder de Amsterdamsche jonge mannen. Trouw aan dat doel werkte ze al die j*ren ijverig, met haar thans ± 450 leden, wier aantal versterkt wordt door een subafdeeling van ± 500 jongeren.

Uit hetgeen hierboven gezegd werd, trekke men niet de conclusie, dat „Excelsior" haar taak zoo opvat, dat bestudeering van allerlei degelijke onderwerpen bij haar niet voorkomt. akeEd is het toch, en daardoor vooral heeft iij naam gemaakt in ruimer kring, dat de vereecigipg met hsar afdeelicgen voor muziek, letterkunde, zending, taalstndie en wat dies meer zij, heel wat werk verricht, dat ook in e lijn ligt van die andere vereenigingen, welke zich de bestudeering van beginselen meer in hoofdzaak ten doel stellen. Met name zijn bekend „Excelsior"'s winterlezingen, die meestal over zeer belangrijke en belangwekkende onderwerpen loopen en voor een deel niet van weten schappelijke beteekenis zijn ontbloot. Tal van lezingen worden voor „Excelsior" gehouden, die in beteekenis lang overieven het korte avonduur, dat aan de voordracht ervan en het luisteren ernaar wordt besteed. We herinneren ons een uitnemend werk van actueelen aard, dat ontstaan is uit voor „Excelsior" gehouden lezingen.

Het zou niet goed zijn, de beteekenis van v deze 60 jarige vereeniging gering te schatten; o daarvoor heeft ze te goed en te zeer blijvend werk verricht in den dienst van Gods Koninkrijk. 4 Verhenging moet het dan ook geven — De rczv Standaard wees er reeds op — dat het in 't feit, dat een Minister der Kroon in een jubileumvergadering der vereeniging van zijn belangstelling deed blijken, uitkomt, hoezeer de arbeid der vereeniging zelfs tot in de hoogste kringen waardeering ondervindt. En we verstaan het ten volle, dat de schare, die „Excelsior"'s h feest bijwoonde, luide en geestdriftig den Minister toejuichte, die het met zijn hooge positie niet in strijd achtte om dien avond als feestredenaar op te treden. We verstaan het, hoe dit feit te meer blijdschap verwekte, omdat men in onze kringen aan zulke eerbewijzen, door hooggeplaatste personen gegeven, niet ge'ntnA, laat staan er mede vermeuA is. Het is immers slechts sinds weinige jaren, dat aan ons vereenigingsleven zulke eervolle dingen zoo nu en dan te beurt vallen.

Intusschen, al gaf het op aichzelf reeds reden tot blijdschap, dat Minister Talma voor „Excelsior" als feestredenaar wilde optreden, meer reden nog tot vreugde gaf het optreden van ZExc. om de uitnemende, diep gevoelde woorden, welke de Minister sprak en welke zonder eenigen twijfel alom in den lande door de Christenen met groote voldoening zijn vernomen, om den krachtigen geest van Christelijk leven, die er uit sprak.

't Is eigenlijk jammer — zoo ongeveer sprak Minister Talma volgens de bladen - 't is eigenlijk jammer, dat er een vereeniging noodig is om het Christelijk leven te bevorderen. Het gezin en de kerk moesten de plaats innemen, welke door vereenigingen als deze bezet is, maar de toestand van het leven van gezin en kerk is van dien aard, dat deze vereeniging recht van bestaan heeft. Bevordering van het Christelijk leven, dat is haar doel. En wat is de hoofdzaak in het Christelijk leven? Het is belijden, toewijding, strijd.

Belijden, dat is o, zoo moeielijk. Ja het is zwaar, al lijkt het makkelijk in onzen tijd, waarin men zich verklaart voor het „Christelijk standpunt". Het belijden is daarom moeilijk, omdat de geest van het Christelijk leven absoluut is. Ik ben de weg, zegt de Heere; dat moet beleden worden in het hart. En nu wil men wel God verdragen en Christus eeren, maar aan dat absolute wil men niet aan. Heerlijk is het daarom, anderen te hebben van gelijken leeftijd, die met ons hebben te strijden den zwaren strijd van het belijden. Doch ook toewijding. Het zich geven aan den naaste is de kracht van het leven, 't Gaat er niet om, hoe de mensch leeft, maar hoe bij zich geeft, zich geeft, omdat hij zich kwijt is aan God. De vereeniging, die zich hiertoe aangordt en kracht vindt in de begeerte, een levend dankoffer te zijn van Christus, doet een heeriijk werk.

Ten slotte: de strijd. De strijd eerst met ons zelve, en dan om ons heen. We moeten staande blijven als mannen, die strijden voor Christus. Ge kunt overwinnen; alleen door onze ontrouw voert die strijd tot de nederlaag; want in Christus kunnen we van de victorie zeker zijn.

Hoe juist gedacht en hoe juist gezegd, dat woord van den Minister, dat het heel wat moeilijker is om in waarheid te belijden, dan zich maar te verklaren roor het Christelijk standpunt. En als nu „Excelsior" dat ware belijden zoekt te bevorderen, zou men dan haar streven niet moeten waardeeren, al tracht men zelf, in eigen vereenigingsleven, ook op eenigszins andere wijze daarnaar? Geheel kan dan ook dezerzijds de wensch worden onderschreven, welken Minister Talma de jubileerende vereeniging bracht, nl. dat zij steeds sterk moge zijn in ledental, maar voor en boven alles: sterk in het geloof, dat de wereld overwint.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen