Bij de jongste verkiezingen

Amsterdam, 28 November 1913.

Bij de jongste verkiezingen hebben niet zoo weinig predikanten uit de Hervormde Kerk meegeholpen om het Christelijk Ministerie ten val te brengen en aan de liberalen en socialisten de overwinning te bezorgen. Hoofdmotief was, dat door de coalitie-politiek de macht der Roomsche Kerk in ons land op schrikbarende wijze toenam en de ernstigste gevaren de Hervormde Kerk bedreigden. Met name het feit, dat de bijdragen uit 's Lands kas voor de Hervormde Kerk niet verhoogd waren, was een der ernstigste grieven. Dr. Kromsigt verklaarde zelfs, dat daaraan vooral de tegenzin van velen tegen de coalitie was te wijten. En de liberale pers wakkerde dit vuur van kerkdijken hartstocht niet weinig aan; het was schier aandoenlijk te lezen, hoe de Nieuwe Rotterdammer en \i& t Handelsblad voor de rechten der »Vaderlandsche Kerk« opkwamen en aan hun lezers verzekerden, dat de belangen der Hervormde Kerk bij een liberale Regeering veel veiliger waren dan bij een coalitie-kabinet.

Het was daarom volkomen juist, toen de toeleg gelukt was en het Christelijk kabinet plaats had gemaakt voor een liberaal Ministerie, dat de vraag gericht werd tot het (nieuwe Ministerie, of dit nu voorstellen zou doen om de toeneming van de macht van Rome, waarover tijdens de verkiezingen zoo luide werd geklaagd, tegen te gaan, en of er niet maatregelen zouden worden ingediend om de vrijheid en den vooruitgang der Roomsch-Katholieken te stuiten ? Waaraan de tweede vraag werd toegevoegd, of het Kabinet voornemens was het verleenen eener speciale bescherming aan de Hervormde Kerk te bevorderen, jbij voorbeeld door verhooging van bijdragen uit 's lands kas?

Met eenige nieuwsgierigheid werd het antwoord afgewacht, dat de Regeering op deze beide vragen geven zou. Nu het officieele antwoord van het Ministerie gekomen is, zal dat wel als een koudwaterbad hebben gewerkt. De Regeering antwoordde op de eerste vraag, dat ze er niet aan dacht, eenige uitzonderingsmaatregelen tegen de Roomsch-Katholieken voor te stellen, en op de tweede vraag, dat van haar geen voorstellen waren te wachten om een bijzondere bescherming aan de Hervormde Kerk te verleenen, ook niet door de bijdragen uit 's lands kas te verhoogen.

Het is wel om meelijden te hebben met de Hervormde predikanten, die als verkiezingsagenten van de Concentratie hebben dienst gedaan. Van eenige bevoorrechting der Hervormde Kerk wil het Ministerie niets weten, en nog veel minder van een Culturkampf tegen Rome. Trouwens, wie de iberalen kent, weet wel, dat ze in de verkieingsdagen hoog opgeven van hun liefdevoor e Hervormde Kerk en dwepen met het rotestantsche karakter onzer natie, maar at, als het op daden aankomt, van die iefde nooit veel bleek.

e En indien door deze feiten de oogen s og niet mochten zijn opengegaan, mogen d e er dan aan herinneren, hoe de voor­ e itter der moderne predikanten-vergadering, w n dezen nazomer te Alkmaar gehouden, ' e samenkomst opende met een gloedolle speech, - waarin hij de overwinning er liberalen en de nederlaag der orthodoxen ij de stembus vierde. Arme orthodoxie, ie tot zulk een overwinning hebt medeewerkt, waarover het meest door de odernen wordt gejuicht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen