GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Hoe weinig benijdbaar

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hoe weinig benijdbaar

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Amsterdam, 17 April igr^.

Hoe weinig benijdbaar de positie is van de Christen-socialisten, die bij de sociaaldemocratische partij zich hebben aangesloten, bleek wel opnieuw bij de discussie door mej. Van der Vlies, beter bekend bij haar schuilnaam Enka, op het jongste Paaschcongres der socialisten gehouden.

Volgens het persverslag in de verliep deze discussie aldus : Telegraaf

Mej. Van der Vhes (Enka), afgevaardigde van Schiedam vraagt van de redactie van Het Volk., dat zij wat minder de godsdienstige overtuiging van geloovigen zal krenken. Dit belemmert ernstig de propaganda onder de christenarbeiders. Deze zien hun heilige overtuiging vaak gekwetst. Zoo stond er pas in Het Volk: »De heidenen verbrandden iemand na zijn dood en met zijn toestemming, de christenen daarentegen vóór zijn dood en zonder zijn toestemming."

Geroep : Dat is volkomen juist.

Mej. Van der Vlies: Neen, het verbranden der heidenen vroeger was een gebruik, en dat der christenen geenszins.

Mendels (Kamerlid): Servet....!

Mej. Van der Vlies : Dat was toch geen gebruik, geen gewoonte ? Dat is toch een enkel geval ?

Mendels: Ja, omdat zij er toen niet meer te pakken konden krijgen.

Mej. Van der Vlies: Is dat nu een logica, voor een meester in de rechten f (Gelach). Het verbranden der heidenen was een gebruik, daarmede kan men het verbranden van een enkel christen in vroegere tijden niet vergelijken. Er is meer, in Het Volk., buitenlandsch overzicht, is het orthodox-protestantsche geloof genoemd

»een barbaarsch wónder-geloof.«

Gerhard (Kamerlid): Dat is volkomen juist! Mej. Van der Vlies: Namens alle christenen in de partij prptesteer ik tegen die interruptie! Zij getuigt van groote onkunde en schromelijke onverdraagzaamheid. In Het Weekblad heeft Wolda geschreven'; dat het socialistisch program een christelijke levensbeschouwing niet omvat.

Stemmen: Volkomen juist.

Mej. Van der Vlies: Als dat juist is, beteekent het, dat iemand met een christelijke levensbeschouwing in de partij niet thuis hoort. (Hevige protesten).

Geroep: U kunt niet lezen!

Mej. Van der Vlies Er stond duidelijk dat ons program een christelijke levensbeschouwing niet omvat.

Kleerckoper en anderen: Maar ook niet uitsluit!

De voorzitter constateert dat de conclusie van Enka, als zou een geloovige van de partij geen lid kunnen zijn, volmaakt onjuist is (Luid applaus).

Mej. Van der Vlies zegt, dat zij zich zeer zal verheugen als dit juist is. Zij zal het nader onderzoeken, doch verzoekt de redactie de overtuiging van geloovige partijgenooten niet te krenken.

Dat mej. Van der Vlies tegen dergelijke uitlatingen in de ofificieele organen der sociaal-democratische partij opkwam, verdient op zichzelf zeker waardeering. Haar Christelijke consciëntie verzette zich tegen dergelijke onware beschuldigingen en ruwe hatelijkheden, als hier aan het adres der Christenen waren gericht. En er behoorde zeker moed toe voor een vrouw, om in dezen kring aan die verontwaardiging lucht te geven.

Ze zal echter ook wel gemerkt hebben hoe weinig haar protest ingang bij de socialisten heeft gevonden. Eer vlamde de haat tegen het Christendom nog feller op. Eerst toen ze dreigde, dat er dan voor de aanhangers der Christelijke levensbeschouwing in de partij der socialisten geen plaats was, werd er water in den wijn gedaan. Zóó was het niet bedoeld. Natuurlijk, de fuik voor onze Christenarbeiders moest blijven openstaan.' De sociaal-democratische partij sluit de geloovigen niet buiten ; ze is zelfs bereid hen met open armen te ontvangen, mits ze dan maar lijdzaam dulden, dat in de officieele «organen dezer partij de Christelijke Kerk bespot en^het geloof onzer vaderen als een barbaarsch wónder-geloof aan de kaak wordt gesteld.

Of het nader onderzoek, dat Mej. van der Vlies zich voorbehoudt, haar en de haar gelijkgezinden toch nog tot de overtuiging brengen zal, dat Christen en Sociaaldemocraat niet kan samengaan? Er is een woord van Christus dat zegt, dat men geen twee heeren tegelijk dienen kan. In een partij, die openlijk de Christelijke levensbeschouwing hoont, hoort een Christen niet thuis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 19 april 1914

De Heraut | 4 Pagina's

Hoe weinig benijdbaar

Bekijk de hele uitgave van zondag 19 april 1914

De Heraut | 4 Pagina's