Uit de pers.

De quaestie der belijdenis vragen stelt de Waarheidsvriend nog eenmaal in helder licht:

Onze Herv. Kerk is een confessioneele Kerk, d.w.z. een belijdende Kerk.

Maar in de kwestie van art. 39 Regl. Gods. on derwijs . gaat het hierom: in dé belijdende Herv. Kerk zijn de reglement mazen, die het mogelijk maken, dat in een belijdende Kerk ook, predikanten en lidmaten leven, spreken en handelen, die niets van de belijdenis «Ier kerk moeten hebben.

Die mazen zijn er in gemaakt onder de leuze: een weinig meer vrijheid te geven in de formuleeringen — waarbij, zooals men plechtig verklaarde, de belijdenis der Kerk Ongeschonden zou blijven in geest en hoofdzaak.

En in zooverre is het al of niet schrappen van de woorden «althans wat betreft den geest en de hoofdzaak*, voor ons een kwestie vaneneer oimitider — en volstrekt niet een kwestie van zijn of niet-zijn.

Met of Bonder die woorden is en blijft de Herv. Kerk een belijdende Kerk, wier leer moet worden geëerbiedigd, verbreid, verdedigd en gehanahaafd door ieder van hare lidmaten, vooral door allen, die in de onderscheidene besturen zitten.

In zooverre — en wij constateeren dit met nadruk, vóór er een officieele en definitieve beslissing - in zake art. 39 Regl. Godsd. onder-wijs is gevallen — verandert er voor ons door de schrapping of «2> /-schrapping der bekende zinsnede niets.

Maar wat we nu ook willen constateeren is dit; dat heel het voorgeven van de vrijzinnige heeren in vroeger dagen, n.l. dat met de invoeging van de woorden «geest en hoofdzaak*: de Hervormde leer als zoodanig niet zou worden aangetast, doch alleen wijziging in formuleering zou worden verkregen, in den grond der zaak bedriegelijk is geweest.

't Ging toen niet om de belijdende Herv. Kerk wat meer «rekkelijk» te maken, tegenover het streven van hen, die wat »precieser« zijn uitgevallen.

Maar het was inderdaad te doen om, onder mooie woorden, het zóóver te brengen, dat de hechte grondslagen der Hervormde waarheid werden losgewoeld en omgestooten.

En natuurlijk zijn de modernen ook met de woorden «geest en hoofdzaak< r daartoe niet gerechtigd.

Zij hebben het recht niet, om de belijdenis onzer kerk als zoodanig vierkant onderstboven te werpen.

Zij zijn en blijven in een belijdende Kerk aan het wezen en het bedoelen van de kerkelijke belijdenis gebonden.

En als ze, in strijd daarmee, met alle macht bezig zijn om toch de belijdende Herv. Kerk tot een confessieloos kerkgenootschap te maken, dan handelen ze als oneerlijke, onbetrouwbare menschen, die binnen de muren onzer Herv. Kerk schandelijk misbruik maken van de ter goeder trouw verleende vrijheid.

Maar juist omdat zulks nu meer en meer openbaar geworden is, dewijl zij welbewust grenzelooze verwarring stichten door de duidelijke belijdenis der kerk b.v. aangaande Jezus Christus, den eeniggeboren Zoon, principieel aan te tasten en te wijzigen, daarom zijn we er sterk voor, dat de woorden «althans wat betreft den geest en de hoofdzaak» geschrapt worden.

Daardoor wordt de Herv! Kerk niet van een Kerk zonder belijdenis tot een Kerk met. een confessie gemaakt.

Neen, neen! moderne heeren, onze Herv. Kerk is een Kerk vtet een belijdenis, altijd geweest en ook nu.

Doch met de woorden „geest en hoofdzaak" nemen alle modernen openlijk de vrijheid om de belijdenis onzer Kerk aangaande den Christus Gods in de hartader te treffen. Zij nemen parmantig en brutaal de vrijheid, om de godheid van Christus te loochenen. En zij meenen openlijk te mogen verkondigen, dat onze Herv. Kerk confessieloos is!

En ziet, dat hindert ons geweldig. Dat geeft matelooze verwarring; dat brengt onnoemelijk schade in het midden van ons Kerkelijk leven.

Dat moet op den duur de ondergang onzer Herv. Kerk worden.

En daarom moet er een eind aan komen aan dien toestand:

lo. dus omdat het inderdaad de bedoeling van de woorden «geest en hoofdzaak* is, om in zake de belijdenis aangaande Jezus Christus, Gods eeniggeboren Zoon, principieel te kunnen afwijken van de belijdenis die de Kerk van ouds in deze voorstaat.

2o. omdat deze woorden telkens misbruikt worden, om te beweren, dat in onze Herv. Kerk principieel leervrijheid bestaat en de Herv. Kerk met de daad dus confessieloos is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen