„Secte-scholen”.

In het Avondblad van het Handelsblad van 17 April komt een artikel voor onder het opschrift: »0p den weg naar bevrediging«, waarin de voorstellen der Bevredigingscomraissie worden besproken.

Op den inhoud van dit artikel willen we niet ingaan, maar wel is ons doel te protesfeeren tegen den krenkenden naam, waarmede 'm dit artikel voortdurend het Christelijk onderwijs wordt aangeduid. De Christelijke School wordt genoemd de secteschool en het Christelijk onderwijs het scctarisch onderwijs.

Nu kan over de beteekenis van het woord sccte en sectarisch geen verschil bestaan. Secte staat altoos tégenover kerk; het duidt een groep van personen aan, die in onderscheiding van de algemeen aangenomen leer etner Kerk er andere begrippen op na houden, hetzij ze in de Kerk blijven of daarom van de Kerk zich afscheiden. ^Zoo spreekt men van de secte der Sadduceën en Phari; ^ën onder Israel; en zoo ook van de secte der Wederdoopers, Darbisten, Irvingianen enz. In zoo verre had (hoen van Prinsterer volkomen gelijk, toen hij de openbare school een secteschool en wel de secte-school der modernen noemde, want op de oj> enbare school was het modernisme oppermachtig - geworden, en het modernisme is g& & n~ Kerk, heeft zich ook nooit als Kerk voorgedaan, maar is een secte.

..Maar de bijzondere school, die het Woord Gods aan de kinderen van ons volk brengt en aan de belijdenis van ons algemeen ongetwijfeld Christelijk geloof vasthoudt, een secteschool te noemen, toont óf dat de schrijver van dit artikel de beteekenis van het woord secte niet verstaat, óf wel het drukt op-het Christendom een schandmerk, alsof dit een secte in ons land zou wezen.

Toen Tertullus, de advokaat van het Joodse he Sanhedrin, voor clen rechterstoel van den Romeinschen landvoogd P'elix verscheen om Paulus te beschuldigen, noemde ook hij Paulus »een pest, die oproer verwekt onder al de Joden, en een, oppersten aanvoerder van de sccte der Nazare-.nen«.

Paulus protesteerde hier tegen, door te antv\oorden: " »dit beken ik, dat ik naar dien weg, welken zij secte noemen, den God der vaderen alzoo diene, geloovende alles zvat in de wet en deJ)rof eten geschreven is«.

En de Romeinsche landvoogd was althans zoo welwillend, in zijn antwoord dat Ijatelijke woord van secte te mijden, toen hij tot Paulus zeide: »Als ik nader wetenschap van dezen weg zal verkregen hebben, zoo zal ik volle kennis van uwe zaken nemen« (Hand. 24 : . 5. 14, 22).

Het Handelsblad blijkt het wat zijn terminologie betreft, roerend eens te zijn met Tertullus, den advokaat der Joden. Wij voor ofifs houden het Jiever met den Apostel Paulus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen