Buitenland.

Duitschland. De Gemeinschaften over den dienst van de vrouw, In vele kerken is de vraag aan de orde, welke rechten aan de vrouw-in het gemeentehj kleven moeten toegekend worden. Het blijkt dat men i 1 Methodistische kringen, op voorbeeld van het Heilsleger, aan de vrouw in het kerkelijk leven meer rechten wil toekennen dan haar tot hiertoe gegund waren, terwijl in moderne ve^aderingen de eisch gesteld wordt, dat de vrouw in het kerkelijke leven dezelfde rechten hebben zal als de man. Opmerkelijk is het daarom dat het bestuur van het Gnadauer Gemeinschaistverband op zijn vergadering van 27 Dec. l.I. ten opzichte van den arbeid van zusters der gemeente de volgende Ignen heeft getrokken: o. De leiding en de regelmatige uitoefening van den predikdienst in de gemeente is uitsluitend het werk van-den man. 2o. De vrouw is naar haren aard geroepen om vrouwen en meisjes te dienen. In een gemengde vergadering van mannen en vrouwen zuilen zg niet het woord voeren. 3o. Volgens I Cor. 11:5 mag het optreden der vrouw niet in strijd zijn met hare bestemming, bg de Schepping gegeven, evemnin als in tegenspraak met goede zeden en tact. 4o. Er rijn enkde uitzonderingen toe te laten, waar de mannen ontbreken. Maar dan moet een ernstige noodtoestand ingetreden rijn. En ook, dan moet een Midere broeder en persoon leidend optreden.

Men ziet hieruit, dat de Daitsche Gemeinschaften • de leiding der godsdienstoefeningen altijd in handen van" een man willen zien en dat zij allsen, bij wijze van uitzondering wenschen toe te laten dat eene vrouw in het midden der gemeente het woord voert.

N.-Amerika. Uit Canada. In de Transcript van Boston stond een artikel van Dr. W. T. Eilis, die in verschillende landen een reis ging doen om zich op de hoogte te stellen van de uitwerking van den oorlog op het geestelijk leven der volken.

Omtrent Canada schrijft hij het volgende: ïDe uitwerking van den oorlog is niet in de eerste plaats bij de militairen waar te nemen, maar bij hen die achterblijven, en inzonderheid bij de betrekkingen der gesneuvelden. De casualty hst (de officieele mededeeling van de gedooden, gewonden en vermisten) schijnt de band te rijn, die Canada opnieuw aan God verbindt. Want in elke plaats en in eiken kring wordt het verlies van dierbaren betreurd. Onderscheidene malen werd mij meegedeeld, dat Canada de eigenigke beteekenis van den oorlog niet had beseft, aleer in de bladen opgave werd gedaan van de gevallenen in den strgd, en in de kerken bekend gemaakt wie uit eigen kring was gesneuveld.

Toen ik in Winnipeg was, werd daar gehouden the National Council of Women. Op een Zondagnamiddag bezocht ik de vergadering. Toespraken werden er niet gehouden. Een program van gedrukte gebeden, werd rondgedeeld — gebeden voor de soldaten en de mariniers, voor de gevangenen en de gewonden en hunne verzorgers, voor overwinning en een rechtvaardigen vrede, voor den oogst en voor de vrouwen, die achter moesten blijven. De gezangen die gezongen werden, waren ook gebeden. De vrouwen die ik hier bijeen zag, waren uit den aanrienlijken burgerstand. Nadat ik deze vergadering had bijgewoond, wïis het voor mij onomstootehjk waar, dat de oorlog vooral de vrouwen en moeders op de knieën heeft gebrachte.

Dr. Ellis bezocht in Winnipeg ook Sc. Stephen's Presbyterian Chmrch. Van deze kerk is «Ralph Connort de novelist, predikant. Hij zegt er het volgende van:

Dit is een groote gemeente, maar jonge menschen worden er bijna niet aangetroffen. Ea geen wonder. Want op »The roll of honor* die in alle kerken in Canada voor den preekstoel wordt opgehangen, behelzende de namen van hen die uit die gemeente ten strgde rijn uitge­ " togen, stonden voor deze gemeente niet minder dan 264 namen.

Ondanks de groote kapitalen, welke de Canadeezen bijdragen ter bestrgding der oorlogskosten, kan van de gaven voor de Zending gezegd worden, dat deze niet verminderen, maar op sommige plaatsen zelfs rijn toegenomen. Het is duidelijk, dat men oreral diep is doordrongen van de noodzakelijkheid om werkzaam te rijn in het geestelijk belang van hen die rich op het slagveld bevinden of rich voor den oorlog gereed maken.

Terwijl ik geen bewijs vond voor wat men gewoonlgk een revival noemt, toch kan gezegd, dat er rich ^in de kerken van Gmada een geest openbaart, die zich kenraerkt door meerdere toewijding en trouw dan ia vroeger jaren aan den dag werd gelegd*. Tot zoover Dr. EUis. Het is moeilijk te bepalen, in hoeverre de beschouwingen van Dr. EUis juist zijn. Iemand en iets kan van de gunstige of. van de ongunstige rijde beschouwd worden. Ook heeft de ersoonlijkheid van den beoordeelaar vaak zeer veel uit te staan met het oordeel dat geveld ordt. Wat we hier van Canada vernemen za! el als waar mogen worden aangenomen. Het s alleszins verklaarbaar, dat het is zooals Dr. iHs het besciiriift, zoo voegt de redactie van e (.\meTikaaEsche> Wachter., hieraan toe.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen