GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vooralsnog zonder titel - pagina 51

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vooralsnog zonder titel - pagina 51

VU-studenten in het jaar 2000

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

TUSSEN GROEPSDIER

EN V R I J E

VOGEL

nen geloven. Toch blijf ik op zoek naar mijn eigen kerk. Voorlopig ben ik existentialist: mijn bestaan is zonder reden en daarom ben ik aan mezelf verplicht om iets van mijn leven te maken. Maar hoe dan? Zingeving uit het niets. Niets is moeilijker dan dat. Dit is niet alleen mijn worsteling. God is dood en Marx inmiddels ook. Nietschze zelf leeft waarschijnlijk nog wel, maar dat terzijde. Ook de vrijheidsstrijd is al gestreden. Wat blijft er over? De keuze voor een lifestyle of een subcultuur biedt houvast, maar lijkt me niet voldoende. Is hedonisme en apathisch materialisme het nieuwe toevluchtsoord? Of arbeidsverheerlijking, want succes op de werkvloer betekent aanzien en is de maatschappelijke maatstaf voor persoonlijk succes. Als je een goede baan hebt, ben je dus succesvol. Misschien ligt daarin de oorzaak van de carrière-belustheid van studenten: waarom wil iemand zestig uur per week werken en succesvol zijn in een bedrijf, een abstracte structuur die altijd en alleen maar verlangt naar meer geld? Werken om te kunnen eten is allang geen motivatie meer; ook een bouwvakker of een cassière is tegen ziektekosten verzekerd. M m m , het bevalt me niet. Er mist iets. Er ontbreekt iets dat ik niet kan definiëren, maar af en toe valt het me lastig. Daarom blijf ik zoeken, maar ik weet niet waarnaar. Waarschijnlijk naar iets om in te geloven of voor te kunnen vechten. Nu ik erover nadenk: hoe heb ik ooit kunnen denken dat alles zo goed is? Hoe heb jij eigenlijk ooit kunnen denken dat alles zo goed is? Of dat het zinloos is om dingen te willen veranderen? Volgens mij heb je te weinig nagedacht de laatste tijd. Stel jezelf wat vragen en geef toe dat je niet tevreden bent, dat er dingen moeten veranderen, ook al weet je nog niet precies wat. Koester dat, verontwaardiging is gezond. Ongefundeerde weerzin is het begin. Ook in jou schuilt een rebel. Misschien ben jij wel de nieuwe... Het is tijd voor een nieuw manifest. Wie doet er mee?

51

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2000

Historische Reeks | 226 Pagina's

Vooralsnog zonder titel - pagina 51

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2000

Historische Reeks | 226 Pagina's