GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vooralsnog zonder titel - pagina 187

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vooralsnog zonder titel - pagina 187

VU-studenten in het jaar 2000

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Rick van der Woud Alleen in een huis vol gekken...

Het is dinsdagavond, zwoel zomerweer; de schuifdeuren staan open voor de broodnodige verkoeling. Rond achten is het gebouw leeg. De schuifdeuren gaan dicht en ik ga mijn afsluitronde doen. Officieel moet ik werken tot kwart voor tien, maar nu alle werknemers vroeg weg zijn zie ik mijn kans schoon om eerder naar huis te gaan. Z o inspirerend was de avond nu ook weer niet. Van deur naar deur, van verdieping naar verdieping sleept de ronde zich voort. In een klein half uur moet het gedaan zijn. Het laatste deel van mijn tocht door dit lege gebouw voert mij naar de begane grond. Bij de toiletten aangekomen moet ik altijd haast kotsen van het mengsel van pislucht en luchtverfrisser, zo ook deze keer. Mezelf vermannend doe ik de deur naar het toilet open. Even kijken of het licht uit moet en wegwezen. Op het moment dat mijn hand zich uitsteekt naar de deurklink van het damestoilet, vliegt de deur open en komt uit het toilet een magere vrouw met lang, vettig grijs haar stuiven. Een weeïge alcoholdamp, wasemend uit haar mond vol zwarte tanden, beneemt mij de adem. Het is weer eens zover: een stinkende zwerver (het is haast een pleonasme) wil zich laten insluiten. Achteruit deinzend verwens ik mezelf dat ik nog steeds geen mobieltje heb gekocht: één druk op de knop en ik zou ' 1 1 2 , daar redt u levens mee' aan de lijn gehad kunnen hebben. Of de Stichting Korrelatie. Maar nee, ik moest weer zo nodig aan mijn vriendjes laten zien dat ik me niet mee laat slepen door hypes, ook niet die van het mobiele telefoneren. Stel je voor, zo'n hip geil ding aan mijn oor. Op dit soort momenten kunnen diepe gedachten mij niet redden. Er moet opgetreden worden; omdraaiend gooi ik de deur open en ren voor mijn leven. Gillend en krijsend zet de vrouw de achtervolging in. Al snel merk ik dat ze mij niet bij kan houden. Mijn pas vertragend kijk ik achterom. Ze blijkt te wankel om hard te kunnen lopen. Stug doorgillend blijft ze achter me aan rennen, het pand uit. Met een gro-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2000

Historische Reeks | 226 Pagina's

Vooralsnog zonder titel - pagina 187

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2000

Historische Reeks | 226 Pagina's