125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 32

de eerste benoemingen

de Vrije Universiteit. Te denken valt hier bijvoorbeeld aan het benoemingsbeleid. Ook hebben ze hun invloed aangewend om tot een andere verdeling van de vakken te komen dan curatoren oorspronkelijk voor ogen had gestaan. De belangrijkste wijziging was dat aan Kuyper de dogmatiek werd toevertrouwd. Dat gebeurde overigens pas nadat E. Böhl uit Wenen, een schoonzoon van H. F. Kohlbrugge, niet voor een benoeming in aanmerking wenste te komen en nadat Kuyper aan de bezwaren van curator Felix tegemoet was gekomen.4 Kuyper had namelijk in De Heraut betoogd dat ‘de genade particulier’ was. De vrees was dat bij het sterke accent van Kuyper op (de verkiezing van) het individu het algemene aanbod des heils binnen het verbond der genade in de verdrukking zou komen.5 Voor Felix, geestverwant van Hoedemaker, was dat een benadering die geen recht deed aan zijn diepe overtuiging van Gods verbond met het Nederlandse volk. Eerst nadat Kuyper curatoren had verzekerd ook over de verbondstheologie te zullen schrijven, werd hem de dogmatiek toevertrouwd.6 Met Kuyper en Rutgers had de faculteit twee zwaargewichten in huis gehaald, die het bovendien goed met elkaar konden vinden. Kuyper noemde Rutgers na diens overlijden zijn alter ego.7 Wat Kuyper aan visioenen had, werd door Rutgers in een organisatorische vorm gegoten. Kuyper was de man die naar buiten toe optrad, Rutgers heeft in de stilte van de studeerkamer de gevoerde besprekingen doordacht, uitgewerkt en vastgelegd.8 Hij heeft in de samenstelling van alle reglementen de hand gehad. En samen namen ze gedurende vele jaren bijna de helft van de colleges voor hun rekening. Rutgers legde zich toe op de historische vakken en het kerkrecht, Kuyper op de systematische theologie.9 Daarnaast vulden ze de ‘gaten’ in het rooster en verleenden ze hand- en spandiensten waar nodig. Kuyper bijvoorbeeld werd op zeker moment benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de Faculteit der Letteren om ten behoeve van de propedeutici Nederlands te doceren. Rutgers doceerde exegese Oude Testament. ‘Ze vormden een prachtig team, waren met verschillende gaven gesierd, maar één in bezieling’.10 Hoedemaker was, zo lijkt het wel, een derde wiel aan de wagen. Gaandeweg ontwikkelde hij zich in een andere richting dan Kuyper en Rutgers. Wat hen verdeelde was een verschillende visie op het Verbond. Het ging daarbij ten diepste om de vraag of er uit de nieuwe grondwettelijk vastgelegde verhoudingen in de samenleving ecclesiologische

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 31

31

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen