125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 261

van elenctiek naar godsdienstwetenschap

260

godsdiensten in het algemeen zou omvatten. De faculteit zou aan dit vak de naam geschiedenis en fenomenologie der godsdiensten willen geven. In een bijlage bij deze brief legde de faculteit over deze wijziging verantwoording af. Daaruit blijkt dat de faculteit zich weliswaar op Bavinck beriep, maar ook een stap verder wilde gaan dan hij. Ze stelde daarin namelijk dat er nog steeds grote waarde moest worden gehecht aan wat ‘onder ons’ de elenctiek wordt genoemd. Maar ze was – met een beroep op Kuyper – van mening dat de kennis van de niet-christelijke godsdiensten die vereist wordt voor de theologische studie niet beperkt mocht blijven tot wat past in het raam van de elenctiek. Vandaar dat men de naam van de leeropdracht wilde wijzigen. Die kuyperiaanse naam was trouwens buiten gereformeerde kring niet bekend. Men stelde voor te spreken van de geschiedenis der godsdiensten en de fenomenologie der godsdiensten. Een dergelijk program houdt, aldus de faculteit, voor een christelijke faculteit vanzelfsprekend de confrontatie met de niet-christelijke godsdiensten in. Ten opzichte van Bavinck valt op dat de godsdienstgeschiedenis niet zozeer gezien wordt als ‘hulpwetenschap’ bij de zendingswetenschap. Daarom ging het niet slechts om een nieuwe naam voor een oud vak, het ging om een nieuwe leerstoel voor een nieuw vak in het curriculum van de faculteit! De elenctiek verdween uit de theologische encyclopedie.72 Op uitnodiging van curatoren waren Ridderbos en Meuleman op de curatorenvergadering van 7 november 1964 aanwezig om hun zaak te bepleiten. Uit de leeropdracht moest volgens curatoren duidelijk blijken dat het om de geschiedenis van de ‘niet-christelijke godsdiensten’ ging, en het vak moest ‘normatief’ worden beoefend. Blijkbaar waren curatoren hierop niet helemaal gerust, want ze wilden nader overleg, mede omdat ds. Kruyswijk afwezig was. Met de benoeming van Verkuyl gingen ze wel akkoord. In hun vergadering van 28 november gingen curatoren uiteindelijk ook akkoord met de benoeming van Mulder, ook al omdat Schippers, als rector aanwezig, stelde dat de faculteit geen moeite had met de door curatoren gewenste omschrijving van de leeropdracht, geschiedenis en fenomenologie van de niet-christelijke religies.73 Daarna werd de gebruikelijke route gevolgd: er werd advies gevraagd aan de senaat, er ging een brief naar directeuren, en dezen benaderden deputaten, die zich in deze benoeming konden vinden.74

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 260

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen