1909-1910 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 123

115 nen we heel dikwijls ons vergissen, wanneer we tot simulatie besluiten, omdat het gedrag van den lijder niet in allo opzichten conform zijn klachten is. In een zijner klinische lessen over psychische pijnen heeft Jelgersma daar onlangs nog de aandacht op gevestigd. Zelf heb ik geruimen tijd een lijder behandeld, welke klaagde over heftige pijn in den geheelen linkerarm. Deze pijn was zoo hevig, dat patient 's nachts niet kon slapen en over suicide dacht. Niettemin echter bleef hij, patient was rijwielhersteller, geregeld aan zijn werk en zelf gaf hij aan, dat hij tijdens zijn werk 't minste last van zijn pijnen had; over dag was hij dan ook nog tamelijk opgewekt. In de aetiologie van deze nerveuze neuralgia brachialis was geen trauma aanwezig; ware misschien slechts een onbeteekend trauma de primaire oorzaak van zijn lijden geweest en had hij dus recht gehad op uitkeering van de Rijksverzekeringsbank, zoo houd ik er mij van overtuigd, dat hij zijn werk gestaakt had, de bekende Begehrungsvorstellungen zich van hem zouden meester gemaakt hebben en hij nu een ontevreden energieloos traumatische neurathenicus zou zijn geworden. Nu moest hij echter aan 't werk blijven, wilde hij niet met zijn gezin broodsgebrek lijden en 't gevolg hiervan was, dat hij juist tijdens zijn werk zijne klachten en pijnen vergat, terwijl ze hem in nachtelijke overpeinzing 't meest ble^'en kwellen. Om een simulant te ontmaskeren, wordt dus meer geeischt dan een enkele malen herhaald onderzoek van den getroffene. Niet steeds hebben we te maken met een heel dom en naief individu, dat bijv. meent uitstekend een anaesthesie te simuleeren door terstond, als hij met een penseel aangeraakt is, te zeggen, dat hij niets gevoeld heeft. In de meeste gevallen is een ontmaskering niet zoo eenvoudig, nauwkeurige observatie is daarvoor noodig, wat het best in een ziekenhuis of sanatorium geschiedt. Slapeloosheid is een symptoom waarover de meeste lijders klagen en dat slechts in een ziekenhuis of zenuwlijdersinrichting is te controleeren en niet te simuleeren is. De wijze waarop een aan slapeloosheid lijdende neurasthenicus in bed den nacht doorbrengt, is duidelijk te onderscheiden van de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen