1909-1910 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 51

43 Een contact van psychiater en theoloog acht ik in vele opzichten gewenscht. De psychiater zal den theoloog op verschijnselen kunnen wijzen, die hem alleen vreemd voorkwamen en die beslist abnormaal genoemd moeten worden, de theoloog zal den psychiater kunnen waarschuwen tegen het al te snel aannemen van abnormale verschijnselen. Meermalen gebeurde het mij, dat ik na een verhaal van een predikant moest zeggen, dat ik vrijwel zeker kon aannemen, dat er een psychose in het spel wes, terwijl het hem alleen wat onbegrijpelijk voorkwam ; hoe gemakkelijk laat een psychiater zich niet verleiden van abnormale verschijnselen op godsdienstig gebied te spreken, niet ingeleid in de ervaring der theologen. De brievenschrijvende jonge meisjes, de plotselinge, sensatiewekkende bekeeringen in den puberteitsleeftijd mogen als voorbeeld van het eerste gelden, de zielsbekommerden als voorbeeld van het tweede. We worden als psychiater, laat ik het maar noemen, angstig sceptisch gestemd. We voelen telkens de neiging bovenkomen, als we van plotselinge bekeeringen liooren spreken om er een vraagteeken achter te plaatsen, we zijn te beleefd om ongeloovig den schouder op te halen, zoodra deze verhalen door de familieleden gedaan worden, wanneer de bloedverwant nervense verschijnselen vertoont, maar in ons hart hechten we daaraan buitengewoon weinig waarde. Er is een tijd geweest, dat de geestelijken onze plaats innamen en heel begrijpelijk. Het is nog niet zoo heel lang geleden, dat men zich ernstig afvroeg, wie het hoofd zou zijn van een krankzinnigengesticht, een predikant of een geneesheer, en terwijl in dit opzicht in Protestantsche landen ten minste (in België bijv. is dit anders) deze zaak ten gunste van den geneesheer beslist is, is dit nog in hoofdzaak omgekeerd in de gestichten voor idioten, waar de paedagoog of theoloog den scepter zwaait. Het is u bekend, dat het een pastor is (von Bodelscliwing) '), die den veldheersstaf draagt in de bekende inrichtingen voor epileptic! in Bielefeld. Het groote schrikbeeld van het uitbannen van demonen, van het straften van hetgeen als kwaad beschouwd werd, wat eigenlijk abnormale uitingen waren, was zoo sterk doorgedrongen in de wetenschappelijke wereld, dat men een bestuur van een medicus humaner 1) Nu overledeu.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen