1909-1910 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 113

105 en bijna steeds verhoogde iieosreflexen waargenomen, terwijl de huidreflexen soms zijn verzwakt of ook wel sterke dermatographie kan worden aangetoond. Prikkelbaarheid en slapeloosheid behooren mede tot de meest constante verschijnselen. Uit deze staalkaart van verschijnselen, die zeker nog met meerdere is te vergrooten, blijkt, dat zoowel hysterische als neurasthenische symptomen kunnen worden aangetroffen en dat zelfs melancholische (hypochondrie enz.) niet zoo zeldzaam zijn. Onderzoekt men dan ook een geval van traumatische neurose nauwkeurig dan zal men een symptomen komplex kunnen aantreffen, dat nu eens het meest aan neurasthenie, dan weer aan hysterie doet denken, maar ook dikwijls uit een vereeniging van beide schijnt te bestaan. Vandaar dat dus van een scherp omschreven ziektebeeld der traumatische neurose geen sprake kan zijn en we dus steeds daaronder hebben te verstaan een neurose, hetzij hysterie, neurasthenie ol psychastenie van welke de verschijnselen zijn opgetreden na het inwerken van een trauma, hoe gering dit dan ook dikwijls moge zijn. 't Moge waar zijn, dat bij de z.g. traumatische neurose heel dikwijls neurasthenische en hysterische symptomen tegelijker tijd in hetzelfde geval worden gevonden, zoo dat het lastig wordt te beslissen of we voor hysterie of neurasthenie hebben te kiezen, maar dezelfde moeilijkheid doet zich niet zoo zeldzaam ook bij niet-traumatisclie neurosegevallen voor. Op grond hiervan lijkt het mij het rationeelst zoo min mogelijk van „traumatische neurose" te spreken, maar steeds traumatische neurasthenie of hysterie te diagnosticeeren, afgezien natuurlijk van die geva;llen waarin melancholische symptomen of angsttoestanden (deliriën enz.) op de voorgrond treden en welke reeds als psychosen moeten worden- aangemerkt. Dat er op het gebied der traumatische neurosen, vooral wat pathogenese en behandeling betreft zoo weinig eenstemmigheid heerscht, vindt mijns inziens juist hierin zijn oorzaak, dat men te veel gebruik maakte van een niet scherp omlijnd begrip als traumatische neurose, waaronder bijna iedere neuroloog iets anders verstond. Misverstand en gebrek aan eenstemmigheid was daarvan een nood-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen