1914-1915 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 191

183 Zoo is het in zekeren zin ook met het psycho-physisch parallelisme, waarbij men de eindschakels als uitgangspunt neemt, hetzij physisch of psychisch en dan tot op zekeren afstand naar binnen dringt. De onderlinge verbinding zal echter voorhands nog wel terra incognita blijven en of men aan het physische of aan het psychische einde begint, is volmaakt hetzelfde. Wij willen echter de groote beteekenis, die de leer van het psycho-physisch parallelisme voor het wetenschappelijk-experimenteel onderzoek de laatste tientallen van jaren heeft gehad, niet onderschatten en de hoogleeraar WINKLER heeft zeer terecht nog in zijn laatste rectorale rede gewezen op hare groote waarde als werk-hypothese. Toch wil het mij voorkomen, dat aan deze leer een dualisme ten grondslag ligt, dat niet kan bevredigen degenen, die gelooven, dat God den mensch heeft geschapen naar Zijn beeld en gelijkenis. Wanneer de mensch ook nu nog Gods beeld en geslacht mag heeten en hij ook na den val deze natuur heeft behouden, dan moet ook vastgehouden aan eene éénheid in den mensch, die wel iets geheel anders is dan het bekende monisme van OSTWALD, maar toch zoo moet worden opgevat, dat stoffelijke en geestelijke substantie, hoewel in wezen onderscheiden, in één natuur zijn opgenomen en volkomen harmonisch als lichaam en ziel samenwerken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen