1923 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 39

31 4. Bij dit uitsterven, dus die beperkte levensduur der groepen, zijn zeer veel punten van overeenkomst met de beperkte levensduur van het individu. 5, De meening van Brocchi, Rosa, Cope Marsh, Dollo, Déperet, dat de uitgestorven vormen vooral die vormen zijn, die bijzonder gespecialiseerd zijn en die weinig varieeren, levert veel punten van overeenkomst met de doodsoorzaken der individuen der meercelligen (het zich niet meer dce'.en van gespecialiseerde weefselcellen). 6 Voor het verklaren van dat uitsterven zelf is dus een mechanische factor wellicht voldoende, voor het niet meer varieeren van gespecialiseerde vormen niet. Dat mechanisten hier waarschuwen voor vitalistische opvattingen, is zeer begrijpelijk. 7. Het ontstaan van nieuwe vormen (gespecialiseerde of niet gespecialiseerde) blijft een even groot probleem als het ontstaan van het leven zonder het geloof in de scheppende kracht Gods.

DISCUSSIE. De heer WOLVIUS vraagt, naar aanleiding van punt 1, of er niet eenige tegenstrijdigheid is, als de inleider eenerzijds spreekt van een nieuwe scheppingsdaad in bepaalde tijdperken, anderzijds het beeld gebruikt van een ontstaan zooals van de takken aan een boom: aan dit laatste is de gedachte van ontwikkeling verbonden. Hoe stelt inleider zich de tijdsorde daarvan voor? Op deze vraag, die de heer De Gaay Fortman in den loop der volgende besprekingen vergat te beantwoorden, kwam later van hem het volgende schriftelijke antwoord in: „Alle groei, ook van takken en stammen van een boom of van een dierlijk wezen, is immers, volgens onze overtuiging, werkzaamheid, daad Gods, onderhouding van de schepping. Het ontstaan van nieuwe vormen noemen wij een nieuwe scheppingsdaad Gods en z.i. kan men zonder tegenstrijdigheid hier in analogie spreken van groei van een stam en takken van dieren- en plantenrijk. De heer SCHEFFER vraagt, naar aanleiding van het slot van de voordracht of spreker de schepping van den mensch zoo opvat, dat in den somatisch volkomen ontwikkelden mensch door een scheppingsdaad Gods de psydhe zou zijn ingebracht. Hij herinnert eraan, hoe op een vorige vergadering tegen een dergelijke opvatting — die hij ook zelf niet kan aanvaarden — van verschillende zijden positie werd genomen. De heer DE GAAY FORTMAN antwoordt: de somatische afkomt ligt èn biologisch èn palaeontologisch in het duister. In de H. Schrift wordt alleen bij schepping van den mensch na de somatische schepping gesproken van een schepping van den geest.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen