1926 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 131

121 elkander gescheiden vaatnet vertoonen. Zoo'n thymus reageert zichtbaar op bestraling in 3 a 4 uur. Hij onderbond nu de vaten van een lobus geheel en bestraalde beide lobi gelijk. Nu bleek, dat de normale lobus alle typische veranderingen vertoonde, welke men bij een thymusbestraling pleegt te vinden, daarentegen bleef de lobus met onderbonden vaten geheel en al onveranderd. Alzoo een bewijs dat de cellen, welke anders voor uiterst radiosensibel bekend staan, op zich zelf, zonder verband met de circulatie, totaal ongevoelig zijn. Doch om weer bij Murphy's proeven terug te komen, toen alle iumoren, bestraalde en onbestraalde inplantaten, goed groeiden na 10 dagen, werden de onbestraalde implantaten nu bestraald, en zie, bij 38 muizen verdwenen de tumoren, terwijl bij de overige 12 de groei sterk verlangzaamde. Deze proef bewijst, dat de invloed der bestraling op de kankercellen zelf niet te tellen is. wel die op de omgevende weefsels. Maar zijn kankercellen in situ soms meer gevoelig dan in vitro? Hierover besliste een 3de reeks proeven. Weer werden muizen, als boven, geopereerd en de tumoren onbehandeld gereïnplanteerd en afgewacht tot deze goed groeiden, daarna werden ze in situ bestraald, geëxtirpeerd en elders weer gereïnplanteerd. Van 47 zoo behandelde muizen groeide de tumor weer op in 37 gevallen en dat wel geheel onbeperkt. Hierdoor is wel aangetoond, dat van meerdere gevoeligheid in situ voor de kankercellen geen sprake is. Ewing ^) wees al op hetzelfde voor de huidkankers bij den mensch. Zijn er geen gunstige huidreacties, dan kan geen bestraling, welke ook, de cellen van den kanker dooden. De gewone histologische indeeling der tumoren, zooals de patholoog-anatoom ons die verschaft, zegt ons niets omtrent de gevoeligheid voor stralen van een bepaald geval. Wel is het type van kankercel, als 't ware een reactie op de imnuniteitskrachten van den drager. Een Engelsch onderzoeker durft dan ook reeds de stoute uitspraak aan, dat de lichaamstoestand van den candidaat voor kanker beslist welk soort kanker hij zal krijgen. We hebben veel meer dan tot nog toe op het bindweefselstroma te letten en de bestraling niet als een

') Am. J.-oi Roentgeinol. 1922 IX 331.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen