1926 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 191

181 kant '!• Maar deze antinomie ontstaat alleen dan wanneer men den aether verwerpt en dus de hoop opgeeft nog eenmaal phycicaal verder te komen. Deze bepalen immers de absorphie- en emissie-verschijnselen de grens van het gezichtsveld, terwijl deze alleen kan bepaald door de modaliteit en de eenheid dei methode daarmee samenhangend. Doch indien men den aether niet uil het gezichtsveld der physica sluit, beteekent de statistische methode niet 'n optreden te^en de wet, maar 'n voorloopig nog niet voldoen kunnen aan de eischen der wet. Op 't moment is 't dus niet mogelijk 'n volledig begrip van 'n physicale concrete te vormen. Wat ontbreekt is de doorvoering der methode op heel het terrein, waardoor onzeker wordt welke kijk op het reeds bekende deel de juiste is. Het bekende territoir is in geen geval het gesloten systeem waarvan men droomde: de emissie vermeerdert en de absorptie vermindert de som der bekende quanta, Quasi-stationnair kan het ontdekte gebied zeker wel zijn, doch alleen onder deze voorwaarde, dat de sommen dei [Jeëmitteerde en geabsorbeerde quanta ieder moment gelijk zijn, zoodat ze elkander practisch op zouden heffen. Maar of 't quasistationnair is weet men niet. En zelfs indien men dit wel wist, tast men nog in 't duister omtrent de vraag of deze elkander in evenwicht houdende quanta alle tijden door gelijk blijven, dan wel gelijkelijk toe- of afnemen. Zoo blijkt de vorming van 'n volledig begrip eener physicale concrete wel om zeer bijzondere redenen niet uitvoerbaar. De tot nog toe onoverwonnen hindernissen, maken dat de juistheid der reeds gevormde begrippen afhankelijk blijft van de voorwaarde: ,,indien het bekende deel van het gezichtsveld is 'n quasi-stationnair systeem". Dat is 'n hinderlijke belemmering voor den physicus, die niets te maken heeft met die andere methodologische: ,,indien ik met physische grootten van doen heb, d a n . . . . " , want 'n dergelijke beperking geldt voor de beoefenaars van iedere wetenschap en deze wet is voor hen allen de wet der vrijheid van dwaling. ^) Zo'O o.a. N. R. C a m p b e l l , Theorie quanüque des Spectres La Relativité, Siipplémeiiit a 1' ouvraRe: La théorïe électrique moderne, traduit par A. Corvisy, Paris, J. Hermann, 1924,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen