1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 136

130 daar kan vanzelf elkeen het mee eens zijn, dat in zulke gevallen geboorte van kinderen behoort voorkomen te worden. Alleen nu is het maar de vraag: in welken weg en door wat voor middelen. En volgens velen is dan de eenige geoorloofde weg volstrekte onthouding van elke huwelijksgemeenschap. Wat zullen wij van die volstrekte onthouding oordeelen? Uit te maken, in hoever ze uit medisch of psychiatrisch oogpunt bezwaren oplevert, ligt buiten onze competentie. Vermoedelijk zal dat wel zoo zijn, Want in het sexueele verkeer gaat het te zeer om een natuurlijke functie; althans in het normale huwelijksleven, dan dat men niet van het nalaten ervan bezwaren ondervinden zou, iets, dat er dus dan ook wel toe mag nopen deze onthouding zeker niet te verheerlijken of zonder noodzaak toe te passen, zooals in sommige kringen nog maar al te veel geschiedt. Maar anderzijds mag het feit, dat het bezwaren, misschien zelfs ernstig bezwaren meebrengt, nog geen reden zijn om ze daarom als onmogelijk voor te stellen. Daar is zoo heel veel, dat bezwaren oplevert, maar waar wij niettemin toch, in Christelijke zelfverloochening en zelfbeheersching, niet voor opzij mogen gaan. Onze tijd lijdt toch reeds hoogst bedenkelijk aan gemakzucht en vooral bij velen is het feit, dat iets moeilijk is, reeds een reden om er dus maar niet eens aan te beginnen, zoodat wij als Christenen alleen uit dit oogpunt reeds niet te spoedig voor dit argument opzij moeten gaan. Integendeel, zooals in zoo menig opzicht, zoo biedt zeker toch ook wel naar deze zijde het waarachtige huwelijk ons ook een schoone gelegenheid voor opvoeding tot serieuse zelftucht en offer in zelfverloochenende liefde. Wil dat nu evenwel zeggen — en nu komen wij tot de eigenlijke kwestie —, dat daarom alle andere middelen zonder meer te veroordeelen zijn, dat alle zoogenaamde preventieve geslachtsverkeer volstrekt uit den booze moet worden geacht? Hier dienen wij nu ook weer zeer op onze hoede te zijn tegen een verkeerd stellen van de kwestie. Stelt men de vraag, of op zichzelf genomen het op medische indicatie toepassen van hetzij een chemisch of ander middel, dat conceptie voorkomt, een daad is, die veroordeeld moet worden, dan lijkt het me, dat dat niet kan worden beweerd. Ook in tal van andere gevallen moet soms op abnormale wijze door een medicus ingegrepen worden in normale functies, om daardoor gevaren, die dreigen, te

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen