Gewoon of tóch bijzonder. EMGO-instituut 1987-1997. - pagina 194

190

doordringen tot de kern van de hem voorgeschotelde onderzoeksvoorstellen. De

sfeer destijds kan worden gekenschetst als hectisch, met spannende discussies.

Soms gingen deze discussie gepaard met negatieve emoties, want onderzoekers

werden soms zo door Miettinen doorgezaagd dat ze, en dit gold ook voor

gerenommeerde onderzoekers, aangeslagen de kamer van Miettinen verlieten.

De Haan is van mening dat er toch in korte tijd heel veel huisartsgeneeskundig

relevante onderzoeken zijn opgezet, zoals bijvoorbeeld het onderzoek naar

bacteriële vaginose van Joan Boeke en Janny Dekker, of het osteoporose-

onderzoek van Paul Lips en Marcel Ooms. Eén aspect van de werkstijl van

Miettinen vond De Haan zeer verrassend. Binnen het jonge Instituut probeerden

onderzoekers het aspiratieniveau te bepalen: wat kunnen we aan, hoe belangrijk

zijn bepaalde onderwerpen, etcetera. Miettinen meende echter dat er geen

bepaald niveau kon worden geaccepteerd. Miettinen:

'We gaan alleen voor het allerbeste'

EMGO-Instituut anno 1997

Vindt De Haan dat er binnen het EMGO-Instituut huisartsgeneeskundig

relevant onderzoek wordt verricht en dat het wetenschappelijk onderzoek van

het EMGO-Instituut in huisartsgeneeskundig Nederland voldoet aan een

behoefte? Volgens De Haan heeft ieder langer bestaand bedrijf een bepaalde

geschiedenis, waarin er een combinatie van 'behoefte-gestuurde' en 'bedrijfs-

gestuurde' activiteiten is. De Haan vindt het begrijpelijk dat het onderzoek

binnen het EMGO-Instituut deels wordt bepaald door de voorafgaande

projecten, de bestaande 'know-how', de interesses van medewerkers, etcetera, en

niet alleen door dringende vragen vanuit het veld van de (huisarts)geneeskunde.

Ook de facultaire onderzoeksspeerpunten hebben grote invloed op wat het

EMGO-Instituut wil en kan onderzoeken. Dat vindt De Haan ook niet slecht,

maar het gevaar bestaat dat op den duur de relevantie er onder te lijden kan

hebben. Daarom is De Haan blij met de plannen van de EMGO-directie om veel

energie te besteden aan landelijke afstemming van het beleid. De beroepsgroep

van huisartsen, vertegenwoordigd in het Nederlands Huisartsen Genootschap

(NHG), kan samen met de acht afdelingen huisartsgeneeskunde in Nederland

jaarlijks bekijken in hoeverre het totale onderzoekspakket dekkend is voor wat

de huisartsen in 'het veld' nodig hebben. Een voorbeeld: in het maartnummer

van 'Huisarts en Wetenschap' stond een artikel van Van de Lisdonk, waaruit

bleek dat in de hele medische literatuur niets te vinden is over het nut van

allerlei adviezen of huismiddeltjes bij keelpijn. Daar weten we dus niets van. En

reken maar dat vele huisartsen (waaronder De Haan zelf) dagelijks goed

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen