Zedelijkheid en recht - pagina 18

-A 14 Deze oplossing van ons, in het nieuwere natuurrecht opgekomen, probleem door Kant geboden, is in de vorige eeuw en zelfs ook in deze, wel door velen als de juiste geaccepteerd, maar heeft toch niet algemeen kunnen bevredigen. In de Duitsche speculatieve school, bij de theologiseerende juristen en bij de zedekundigen is het telkens opnieuw ter sprake gekomen. En al meende ook Prof. Hamaker in 1888, dat het vraagstuk als het ware van de baan was geschoven, ^*) ook in de enkele jaren die de nieuwe eeuw oud is, werd het door verschillende schrijvers weer op de baan gebracht. Ik moet mij ook hier beperken en bepaal mij daarom, wat de Duitsche speculatieve school betreft, alleen tot Schelling, Hegel en Krause's leerling Ahrens. Met de Duitsche speculatieve philosophie na Fichte, komt in het europeesche denken een keerpunt. Uit het teeken der eenheid raakt het in dat der alheid. Niet meer de ééne, individueele mensch, maar de grond der wereld het Al-eene Absolute in zijn • identiteit van natuur en geest, denken en zijn, reëel en ideëel, wordt uitgangspunt. Spinoza herleeft; aan Leibnitz wordt ontleend de ontwikkelingsgedachte; en Rousseau's volonté générale, in onderscheiding van volonté de tous, doet, als Gesammt-, als Universal-Wille dienst. Met behulp der intellectueele aanschouwing, der dialektische methode worden alle raadselen opgelost, en Schelling's vrouw Karoline kan zeggen: „Gott, Schelling und Ich wir wissen alles." Schelling en Hegel bedoelen dan ook niet minder

^^feiSlalSSisa

^

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen