GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Oorlog en vrede - pagina 118

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Oorlog en vrede - pagina 118

Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

^^öv^-^v-^Q

112 Met opgewektheid draag ik aldus aan u, waarde ambtgenoot v a n G e l d e r e n , het rectoraat over. Blij van geest doe ik het, omdat het aangename en goede, dat mij ten deel viel, gaarne door mij aan u wordt gegund en wijl ik weet, dat wanneer ernstige dagen komen, uwe wijze bedachtzaamheid alleszins uitzicht biedt op een kloek regiment. Op ernstige dagen doelde ik en euvel zal mij dit niet worden geduid, want wel nimmer is het „salve rector iterumque salve" aan onze hoogeschool in zoo hachelijk tijdsgewricht uitgesproken als het huidige. Geruchten van dood en jammer komen van allen kant in verbijsterende mate tot ons en de beklemmende vraag laat den geest niet los: Zal het schrikkelijke wereldgericht, dat rondom ons verwoesting brengt, Nederland sparen en als de storm komt zal dan ook de Vrije Universiteit niet woi'den geknakt, ontworteld misschien? Niemand weet het —, God de Heere weet het. Bidden wij Hem, dat wanneer een volgend jaar de rector zich opmaakt om te verhalen Avat hem wedervoer, hij kunne getuigen: Toen de bloedige krijg èn hier èn daar èn ginds verderf bracht raakte het tot het volk van Neer land en zijn roemrijk Vorstenhuis niet. Gebogen onder den last dier genade, wies bij dat volk de begeerte om in 's Heeren wegen te wandelen; iets van den blijden glans dier gelouterde zielestemming viel ook op onze school, doordien met inniger trouw gewerkt werd om „de universiteit dienstbaar te maken aan de bevordering van Gods eer en van godzaligheid in den lande". Ziet M. F., legt de ernst der tijden aldus op ons beslag, dan herhalen wij, niet als gedachtelooze navolging van oude traditie, niet als trotsche uitroep van overmoedigen zegepraal, maar als ootmoedige bede van het beprangde hart, de leuze: Vivat, crescat, floreat academia nostra! Ik heb gezegd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 20 oktober 1914

Rectorale redes | 122 Pagina's

Oorlog en vrede - pagina 118

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 20 oktober 1914

Rectorale redes | 122 Pagina's