De geschiedenis der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 56

54 dan één plaats loopt, loopen er ook meer lijnen naast elkaar. We kunnen trachten voor de tweede periode tot een slotsom te komen. De grondslag der feiten blijft, de prediking gaat door, maar gaat niet alleen analyseeren, doch ook differentieeren. Op verschillende plaatsen, in verschillende kringen wordt hetzelfde gepredikt, maar gewijzigd naar de omstandigheden. In dat alles ligt de voortgang der openbaring. I Eindelijk de derde periode. | Ook hier mogen we misschien beginnen met een misverstand af te wijzen. Bij het tweede tijdperk spraken we van een tegenstelling: Jezus en Paulus, die tot op zekere hoogte recht van bestaan heeft, maar die toch den voortgang der openbaring niet verklaart. Er is ook een tegenstelling: Geest en ambt of Geesten wet'). Het is waar, dat deze tegenstelling soms gemaakt wordt met het oog op den kanon, d. w. z. met het oog op de vraag, wat was autoriteit in de kerk. Men zegt dan: bij de woorden van Jezus kwam allereerst het door den Geest geïnspireerde ^ woord van apostelen en profeten, waarvan we nu nog in Mr de openbaringen iets over hebben. Daarna volgt de toestand, zooals die sinds is gebleven, gewone door de gemeente gekozen , * ambtsdragers komen, met hetgeen overgeleverd is, tot de gemeente. De vraag, wat had gezag, wat was voor'de gemeente kanon, autoriteit, kunnen we hier niet bespreken ^). De tegenstelling wordt ook aldus geboden: eerst een kerk zonder organisatie, waarin de stem Gods uit den hemel, de uitspraak des Geestes de wetten gaf, daarna de georganiseerde gemeente, waarin de ambtsdragers gebonden zijn aan een alom geldend kerkrecht. Zelfs indien het ') Zie b.v. J. LEIPOLDT, Geschichte des neatest. Kanons, I, 1907, bl. 28 vlg.; A. HARNACK, Beitr. z. Einl. i. d. N. T., VI, 1914, bl. 15 vlg.; Ensteh. u. Entwick. der Kirchenverf. u. d. Kirchenr., 1910, bl. 18 vlg.; Mission u. Ausbreitung, I, 1915, bl. 307 vlg. Over den strijd tusschen SOHM en HARNACK, -«• zie men HARNACK, Ensteh. u. Entwick. der Kirchenverf. u. d. Kirchenr., 1910, bl. 121 vlg.; ERICH FOERSTER, Kirchenrecht i. d. ersten Clemensbrief, Harnackehrung, 1921, bl. 68 vlg.; dan ook F. L. RUTGERS, Het Kerkrecht, 1894, passim en P. A. E. SILLEVIS SMITT, De organisatie v. d. Christel. Kerk i. d. Apost. tijd, 1910, bl. 20 vlg. — 2) jets in Kanon en Tekst van het Nieuwe Testament, 1916, bl. 8 vlg.

f

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen