Taalbederf door de school van Kollewijn - pagina 53

45 eerst door „verstening" werd in de 18de eeuw: men denke eens aan de verzuchting van Van den Bosch."^ De „schrijftaal", zoo betoogde De Vooys eerst, bestaat niet, er is allerlei gangbare geschreven taal. De tegenhanger verrast dan niet te zeer: de „spreektaal" bestaat ook niet; er is veel geschakeerde beschaafde gesproken taal, het A.B., dat evenmin met den vinger valt aan te wijzen. Zelfs de toonaangevende kern, die altijd in elk land bestaat, duidt hij voor het onze niet nader aan [de mannen van de school? of de vereenvoudigers?] De niet bestaande „schrijft taal" kan vanzelf niet als norm gesteld worden. Het A.B., of* schoon thans wel beschreven, in de Proeve [ons reeds bekend], heeft toch niet meer gezag, dan elk ontwikkeld Nederlander. De vraag, of het dan toch niet mogelijk ware, bij de behoefte aan eenige taaivastheid, in de schrijftaal m e e r normeerende kracht te vinden dan in de spreektaal, raakt De Vooys niet aan; de schrijftaal heeft hij niet zonder grond eerst uitgeschakeld: die is met haar oude pretenties van de baan. *" De leerling moet — het komt ons nogal bezwaarlijk voor — bij goed onderwijs leeren, de norm zelf te vinden „van wat goed en minder goed [„ver* keerd" of „fout" mag men blijkbaar niet zeggen] is, zonder te vergeten, dat zij altijd zeer relatief blijft. De Vooys, minder uits dagend dan KoUewijn •— dat deel nemen anderen wel over —, verschilt toch in principe niet van hem, en in methode weinig. Ook hij teekent van den andersdenkende niet ongaarne een cari« catuur, of dicht hem een zonderlinge consequentie toe. Moeilijk* heden worden ook hier gemakkelijk weggeschoven, zooals de heel andere opvatting van Salverda de Grave over spreek* en schrijftaal. De leering, die (ondanks bekend verschil) de beschouwing van de Duitsche verhoudingen bieden kon — een schrijftaal als algemeene norm heeft toch ook wel groote voordeden —, wordt vervangen door een onhoudbare vergelijking ten ongunste van onze taal in zake de verbuiging — die bij onze sprekers en dich* ters niets dan „spellingspronunciation" zijn zou! In Engelsche en Fransche toestanden ziet De Vooys meer overeekomst met de onze dan in de Duitsche (toch wordt aan het „Bühnendeutsch"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen