Werkstaking.

V. (Slot.)

Wie de ernstige verwikkelingen, die zich de laatste weken in Twente hebben voorgedaan, met belangstelling heeft gevolgd, zal wel verstaan, dat men niet te spoedig met een oordeel over een bepaald conflict gereed kan zijn.

Hier werken zooveel verschillende factoren, economische, psychologische, wellicht ook politieke, hier is een revolutionaire strooming te onderkennen, en tegelijk ook, gelukkig, een antirevolutionaire strooming, hier komen ook vragen van strategie en taktiek aan de orde, die volstrekt niet zoo eenvoudig liggen als sommigen meenen.

Hier komen de Christelijke arbeiders in een situatie, die ze niet hebben gemaakt, die ze niet hebben gewild, die opgedrongen is en gekomen, maar die, nu ze er is, zich niet wegdringen laat. Hier komen de leiders zelf, elk oogenblik voor moeilijkheden, die overwonnen moeten, en waarbij het gaat om de vraag wat het beginsel gebiedt of ook verbiedt.

Natuurlijk schrijven wij nu niet over het conflict in de Textiel-industrie. Maar wij grijpen het aan, in zijn felheid en in zijn gecompliceerdheid, om opnieuw te laten voelen, hoe moeilijk het is voor buitenstaanders om te komen tot een zuiver oordeel, niet alleen over de bedoelingen, maar zelfs over de handelingen van hen, die bij zulk een economisch conflict zijn betrokken.

Toch staat voor ons vast, dat in dagen van zulk een spannenden strijd, niet gezwegen kan worden van het conflict, in de samenkomst der Gemeente, zoomin als het mogelijk is het conflict dood te zwijgen in den arbeid van het huisbezoek.

Voor een deel is de weg en de taak gewezen en eenvoudig. In het gebed moet de begeerte naar voren komen, dat de overeenstemming zal worden gevonden op de basis van het recht en dat de stad bewaard worde voor ergerlijke tooneelen en meer in het bijzonder, Gods kinderen mogen behoed voor de verleidingen van den Booze.

Maar de vraag rijst toch wel of men het hierbij kan laten. Men versta ons niet verkeerd. Wij weten wel, dat het gebed der Gemeente, dat de smeeking tot God en de verootmoediging van gróote beteekenis is. Wij achten het volstrekt niet gering, dat de nood van de strijdende partijen voor God wordt gebracht. Dat ook hierin de gemeenschap der heiligen tot uiting komt.

Moet echter niet positief partij, worden gekozen? Moet niet de Kerk zich stellen achter de zwakkere groepen, achter degenen, die verdrukt worden en wier tranen dierbaar zijn in Gods oogen? Wij ontkennen niet, dat er in onze dagen wel worden aangetroffen, ook in Gereformeerde kringen, die dit eigenlijk van de Kerk verwachten. Dat er buiten de Gereformeerde Kerken stemmen worden gehoord, die vragen, dat de Kerk zich zonder te vragen stelt achter de eischen der arbeiders.

Daartegenover kan het voorkomen, dat er hier en daar nog iemand gevonden wordt, die bij elk conflict, terstond een scherpe veroordeeling in de prediking des Woords hooren wil. Ten deele omdat hij het wezen der werkstaking verkeerd ziet, ten deele omdat hij verwacht, dat de Kerk instinctief zal kiezen voor welk aardsch gezag dan ook.

Toch voelt ieder bij eenig nadenken, dat de zaak zoo nimmer kan liggen. Dat men daartoe ook Gods Woord niet mag verwringen en mishandelen. Dat de dienaar niet het Woord van den Meester mag gebruiken om te zeggen, wat zijn eigen hart hem ingeeft.

Gods Woord geeft veel licht over deze dingen. En Gods Woord moet gepredikt aan heeren en knechten. Gods Woord en Gods eisch met alle scherpte en Hem.

De eisch om den vrede na te jagen en de gerechtigheid te zoeken. De eisch om recht te doen en ook te zien op hetgeen des anderen is. De eisch waarmee het zesde gebod tot ons komt, en het achtste en het tiende.

Maar evenzeer is daar ook in die dagen van strijd die de ziel van zoo velen verscheurt, de boodschap des heils. De verzoening van alle dingen in het bloed v£ui den Zoon, de herstelling ook van het geschonden leren, in den Christus Gods.

Moet dan de prediker niet kiezen? Moet hij niet staan aan de zijde van het recht? 'k Meen, dat, "wanneer hij Gods Woord recht snijdt, het antwoord op die vraag is gegeven. God is de God des rechts. God handhaaft ook het recht. Wie aan Gods zijde staat, die heeft ook voor het recht gebogen, voor het recht gekozen.

Het kan zijn, dat een ]jepaald conflict zoo duidelijk en klaar voor ons ligt, dat het evident is, waar het recht en waar het onrecht schuilt. Dat zal, wanneer Gods Woord opgeheven wordt als de _ kandelaar, ook wel blijken.

Maar in den regel liggen de zaken zoo eenvoudig niet en is het volstrekt niet een eisch die men stellen mag, dat de prediker zich voor de een of andere partij zou uitspreken. Misschien mag hij dat doen in een persoonlijk gesprek, misschien moet hij dat doen bij een herderlijk bezoek, misschien is hij als privaat persoon in staat zich een oordeel over het conflict en al wat er aan vast zit, te vormen.

Ook hier past echter weer groote bescheidenheid en voorzichtigheid, wijl men de herder is van al de schapen en de geestelijke leidsman van heel de gemeente.

Op den kansel echter spreke niet de Dienaar, maar spreke de Meester door Zijnen knecht.

Dat zal dus beteekenen, dat in den regel de schuldvraag niet wordt behandeld anders dan in den algemeenen zin. Dat niet de eene partij wordt gezegend en de andere vervloekt. Dan blijft de verantwoordelijkheid rusten, daar waar zij inderdaad behoort te zijn en wordt tegenover alle conflict geplaatst de onafwijsbare en onveranderlijke eisch van de wet des Heeren, gelijk Christus ons die in een hoofdsom leerde: „God lief te hebben, uit geheel ons hart en den naaste te beminnen als onszelf".

Dan heeft de Kerk gekozen. Niet voor de arbeiders en niet voor de bezitters, om deze uitdrukkingen nu ook te gebruiken, maar voor het recht en den eisch van den Koning.

G. BAAS Kz.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen