VAKWETENSCHAP EN PRAKTIJK

Het sterllisatle'Vraagstuk.

X. (Slot.)

Uit het voorgaande artikel, waarin wij gezien hebben, dat de Wet tot bescherming van het Duitsche bloed en de Duitsche eer niets anders was dan een nieuwe toespitsing van het Duitsche antisemitisme, volgt, dat de rassenpoütiek in den grond der zaak alleen bepaald wordt door factoren als rassenhaat, vrees voor overheersching, vergelding en dergelijke motieven. Met rasgeleerdheid •heeft ze niets uit te staan, ze mist elke wetenschappelijke basis. Het is een schromelijke verwarring van ras- en volksbegrip.

Immers de wet stelt tegenover elkander een Joodsch en een Arisch ras. i) Al dadelijk kan men opmerken, dat het ten opzichte van het eerste begrip juister is te spreken van het Joodsche volk dan van het Joodsche ras. Onder een ras toch verslaat men een groep van menschen, die zicli door bepaalde lichamelijke eigenschappen onderscheiden en deze eigenschappen erfelijk bezitten. Een volk daarentegen is een gedeelte der menschheid, dat hetzij door herkomst, religie of aard, hetzij door taal, geographische ligging of staatsverband tot een eenheid is geworden. Nu is een indeeling der menschheid in bepaalde rassen heel moeilijk, vooreerst omdat de geleerden het over de indeeling niet heelemaal eens zijn en vervolgens omdat er allerlei overgangsvonuen zijn. Gesteld evenwel, dat er ten tijde der aartsvaders van een zuiver Joodsch ras gesproken kon worden, dan is zoowel vóór als na de verstrooiing door de vermenging met vreemde volken de zuiverheid van het ras wel geheel te loor gegaan. De Joden van heden zijn dan ook een uitermate gemengde groep van menschen, die wel is waar enkele rasverschillen met de Europeanen vertoonen, maar even goed enkele kenmerken met dezen gemeen hebben. Daarentegen zijn de Joden, hoewel ze over de geheele wereld verstrooid zijn, toch één volk. Dit is des te meer opmerkenswaardig, omdat het synagogaal verband een algemeene organisatie mist, de Laaieenheid bijna geheel te loor ging en ze zelfs geen geestelijke of religieuse eenheid meer vormen, want ongeloof en materialisme deden hun 'intree. Toch voelen ze zich één volk, huwen bijna steeds onder elkander, nemen het altijd voor elkaar tegen Iderden op en leven dus in een sterk' gevoel van eenheid. ^)

Heeft men bij de Joden dus geen raseenheid, maar wel een volkseenheid, b, ij ide Ariërs is van geen van beide sprake. Dit blijkt terstond als men nagaat wat onder het begrip Ariër verstaan moet worden. Hoewel vele definities hiervan in omloop zijn en men, wetenschappelijk gesproken, geen klare voorstelling krijgt wie al of niet tot het Arische ras behoort, zoo blijkt één ding uit de literatuur heel duidelijk, n.l. dat het begrip Ariër vele volken en nationaliteiten omvat. Wat Europa betreft zouden volgens de Duitsche uitlegging, zooals die o.a. blijkt uit de toepassing van de z.g.n. Ariërparagraaf, zoowat alle Europeanen Ariërs zijn, met uitzondering van de Joden.

Is het op deze gronden al moeilijk om een Arisch ras tegenover een Joodsch ras te plaatsen, nog gekker wordt het wanneer men, gelijk de Duitschers, het Arisch ras als meerderwaardig wil beschouwen ten opzichte van het "Joodsche ras. Nog onlangs heeft Sir Grafion Elliot Smith op het internationaal congres van anthropologische en ethnologische wetenscihappen te Londen in 1934 gehouden de onhoudbaarheid van deze stelling bewezen. Volgens hem kan het z.g.n. Arische volk geen enkele aanspraak maken op speciale deugden o.f zelfs individualiteit. Indien er ooit sprake is geweest van een kenmerkende Arische beschaving, is deze te danken aan Semietische invloeden op dezelfde manier als de renaissance der wetenschap in Europa gedurende de middeleeuwen het gevolg was van de bemiddeling der Joden tusschen Spanje en de Grieksche wereld in het Oostelijk deel der IMiddellandsche Zee-landen. Duil& che aanspraken op Arisch karakter en Arische deugden zijn dan ook uitsluitend gegrond op de phantasieën van Goering en ^ijns geUjken. 3)

Samenvallend kunnen wij derhalve concludeeren, dat wetenschappelijk gesproken het idee het Duitsche volk door bovengenoemde wet raszuiver te houden of raszuiver te krijgen een waanidee is. De rassenpolitiek mist elke wetenschappelijke basis. Ze spruit niel voort uit eugenetische motieven, instandhouding en verbetering van een bepaald ras, maar is gegrondvest op antipathie tegen een bepaald volk. Gelijk in Amerika de negers het moeten ontgelden, viert in Duitschland het anli-semilisme hoogtij. Hoewel dus de rassenpolitiek met het moderne eugenetische streven niets te maken heeft, blijkt in de practijk desniettemin hoe gevaarlijk het is wanneer een Overheid een dergelijke macht op eugenetisch gebied krijgt, zooals de voorstanders van sterilisatie dat zouden wenschen.

Wij zijn gekomen aan het slot van onze beschouwingen. Resumeerend komen wij tot de volgende conclusies. Tot op zekere hoogte is de vrees gegrond, dat in de toekomst, vooral door de sterke daling van de nataliteil der volwaardigen, de minderwaardigen meer en meer in aantal zullen toenemen en daarmede het geestelijk en zedelijk niveau op steeds lager plan zal gebracht worden. Dit kwaad te stuiten is op zichzelf goed. Het wijd en zijd aangeprezen middel daarvoor, de sterilisatie, is evenwel om vele redenen absoluut te verwerpen. De vraag rijst vanzelf: wat dan? Maar lijdelijk toezien hoe zich dit alles ontwikkelen zal? Of zelf de hand aan den ploeg slaan en het ongetwijfeld goede doel der eugenese mee helpen bevorderen ?

Het antwoord kan niet twijfelachtig zijn. Eenerzij ds dienen wij met kracht stelling te nemen tegen de bewuste kinder beperking, gelijk die heden ten dage onder alle rangen en standen van de maatschappij, bij godsdiensligen en niel-godsdiensügen, op groote en uitgebreide schaal plaatsvindt. Anderzijds zullen wij in de zeldzaam voorkomende gevallen van absoluut vaststaanden erfelijken misdadigen aanleg niet mogen aarzelen te grijpen naar het wapen der segregatie of isolatie, niet alleen ter wille van het individu zelf, maar ook ter wille van de maatschappij, niet zoo zeer dus uit eugenetische overwegingen, maar meer als beveiligingsmaatregel. Vervolgens zullen wij aan de groote groep der minderwaardigen, als daar zijn de zwakzinnigen, psychopathen, a-socialen, enz. alle zorg moeten besteden voor opvoeding, verzorging en verpleging, hetzij thuis, op school of in inrichtingen. Ten slotte zullen wij tegenover het streven om ons geslacht te veredelen door kunstmatige middelen pogen door zedelijken drang het volk uit zijn ellende op te heffen. Wij zullen de bronnen, waaruit het kwaad opwelt, niet zoeken dicht te stoppen door vernietiging van de rechten en vrijheden der minder begaafden, maar door de prediking van het Evangelie, door te wijzen op Christus, die de zonde der wereld wegneemt. Tegenover het gemeenschaps-egoïsme onzer dagen zullen wij stellen het gemeenschapsaltruïsme. Tegenover de eugenese der vernietiging de eugenese der liefde.

Zoo blijft dan geloof, hoop en liefde, doch de meeste van deze is de liefde.

1) De Duitschers bedoelen n.l. met „deutschen oder artverwandten Blutes" het z.g.n. Arische ras.

2) Dr A. Kuyper: Antirevolutionaire Staatkunde, Dl I, Kampen, 1926, blz. 148.

3) Vgl. De Maasbode, 4 Augustus 1934. (Semietische invloeden en Arische beschaving).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen