UIT DE BUITENLANDSCHEKERKEN

Een Amerikaansche Synode in zitting.

I.

Mei en Juni zijn de maanden gedlurende welke de Protestantsclie Kerken in Noord^Amerika gewoonlijk vergaderen. Die maanden zijn de mooiste wat weers^steldheid betreft. Juli en Augustus zijn de vacantiemaanden voor allen die hel voorrecht genieten om korter of langeT tijd de gewone werk-

zaamheden te staken. Predikanten uit onze van huis uit Holland'sche kringen hebben gewoonlijk 3 of 4 weken vacantie. Meestal doorgebracht aan den oever van bet een of andör meer of meertjje, of gewijd aan familiebeaoek.

Slechts zeer enkelen trekken buitenslands. Onder die bevoorrechte broeders zijn ditmaal Ds J. J. Hieroenga, die met een reisgezeÜBohap Eul'opa bezoekt.

Ook komen derwaarts, miet name naar Nederland, Dr H. H. Meeter, die indertijd aan de Vrije Universiteit studeerde en thans aan Calvin CoUege doceert in verschillende Bijbelvakken en het Calvinisme. Met hem trekt Ds W. Stuart, verbonden aan de Christelijke „High School" in Grand Rapids, Michigan.

De broeders, die we met name noemden, behooren tot de Christian Reformed Church, een kerkengroep, zoo nauw verbonden aan de Gereformeerde Kerken in Nederland. Zij kwam samen op 9 Juni in de stad pasgenoemd, en gewoonlijk betiteld als het „Jeruzalem" der Chr. Geref. Kerk'.

Trouwens, Grand' Rapids is de bakermat dier Kerk engem eens ch a p.

Tachtig jaren, geleden vergaderde in deze stad een kleine groep menschen — samen ongeveer 40 huisgezinnen — die ontevreden Wiaren met de „aansluiting" gedurende 1849 gevormd tusschen Hollanders, pas gevestigd in westelijk Michigan (de Classis Holland), en een vertegenwoordlgier der Kerk, lang bekend als Dutdh Reformed Church, en in „Nieuw Kederland" geplant, kort na de Dordtsche Synode, als tak der aloude Kerk der Vaderen.

Deze ontevredenen vergaderden allereerst onder een predikant. Ds H. G. Klyn, op 25 Januari 1857, Een voorkamier in de woning van Gysbert Haan, afkomslig uit 'Hilversum, en de erkende leider der tegenstanders van de „Aansluiting", bevatte héél de groep der uitgetredenen. Tegenwoordig is de Chr. Ref. Church de sterkste Protestantsche groep in de stad meer dan eens genoemd, en thans 160.000 inwoners tellende.

In een der fraaiste gedeelten van Grand Rapids staan de gebouwen van Calvin CoUege en Calvin Seminary, de opleidingsschool der Chr. Cieref. Kerk, op een bouwterrein dat 10 „akkers" (acres) beslaat; vier flinke en brandvrije gebouwen.

Eén dezer vier gebouwen is de „Hekman Memorial Library" (bibliotheek), dusgenoemd omdat zij, benevens het pas genoemde Seminariegebouw, het geschenk is van de Hekman-famiUe, oorspronkelijk afkomstig van Winschoten, Groningen.

Het is in de leeszaal dezer „Library", dat de bovenbedoelde Synode zitting houdt. Die zaal is ruim en groot. Versierd met twee borstbeelden, n.l. die van Abraham Lincoln en Theodore Roosevelt. Reeds de tegenwoordigheid dezer borstbeelden toont, dat de 80 jaren oude groep zoo goed als geheel veramerikaniseerde. Wat nog meer uitkomt in het feit, dat all© rapporten en discussies in dte Engelsche taal zijn.

Het ledental der Synode van 1937 bedraagt 60; de helft ouderlingen, de helft predikanten.

Dat zestigtal werd afgevaardigd door 15 classes, verspreid' over heel de V. S. en Canada, terwijl de professoren van Calvin Seminary en het hoofd (president) van Calvin College, als adviseurs dienen. Vroeger werd elke 'Classis door 6 broedters vertegenwoordigd, en nu door 4. Het getal dier Classes zal zeker wel worden gebracht op 18, instede van 15. Waarom die vermeerdering? Om wat meer gelijkheid te verkrijgen in het aantal der kerken tot de respectievelijke Classes behoorende. En zeker óók om het kerk- en volk-rijke centrum der Kerk in den staat Michigan meer gelijkmatige vert^enwoordiging te versdiaffen ter Synode en betreffende „Kerkelijke dteputaatschappien".

Eigenlijk gebruiken we hier in Amerika dat lange en deftige woord niet. "We spreken van Commissies of „Boiards". Laatstgemoemd woord beteekent zooveel , als plank, in den zin van tafel. Omdat deputaten gewoonlijk om een tafel zitten, evenals de bekende term „consistory", (wat todh' eigenlijk sam'enzitten beteekent) doet denken aan zoo'n Board.

Critici dezer deputaatsdhappen noemen die Boards wel eens „kerkbesturen". Wat ons niet als fair toelijkt. Omdat toch die „boards" zichzelf niet perpetueeren, m, aar slechts diienen van Synode tot Synode, het mandaat telkens ter be^ schikking stellend, slechts die , autorit6it bezittend die haar lastgeefster haar verleent. Maar hoewel hier zeker misverstand in het spel is, in elk geval zijn die „bo, ards" wel eens onpopulair geweest. In den tijd toen de kerktaal nog meest Nederlandsdh was^ schreef men a la de Génestet in het kerkelijk weekblad:

„Verlos ons van die Boards o Heer, Geef ons natuur en waarbdd weer."

Het was vooral vrees voor den invloed en macht dezer deputaatschappen dat gold als argument ten gunste van bet houden van Synoden elk jaar.

En dus niet langer om de twee jaren, gelijk de praktijk was sedert 1883. Men argumenteerde dat de Synoden zoo weinig mogelijk laan die Boards moeten overlaten, en zooveel mogelijk zelf ter hand nemen. Waar héél wat vóór te zeggen is als regel.

We gaan daar hiei* verder niet op in. Wat die vergaderingen élk jaar betreft — schrijver dtezes is gansch niet overtuigd van het wenischelijke daarvan. Daarover schreef liij onlangs in „Reformed Re^'iew Missionary Monthly" (Juninummer), als volgt:

„De Synode van 1936 besloot plotseling — we stonden er indertijd en nog steeds paf van — om elk jaar te vergaderen. Zonder eenige ruggespraak met dte Classes; zonder eenig overleg met de individUeele kerken, die er voor moeten betalen. Zoo maar in eens, een voornaam artikel der Kerkeniorde sterk gewijzigd. Ook daarop komt nu verhaal — en we achten terecht. Wat de 1936de Synodie deed was niet alleen om per jaar een extra zeven duizend dollar uit de beurzen der goê gemeente te kloppen, maar vooral betreffende Kerkenordteiwijziging een „precedent" te scheppen dat wel eens zeer slechte gevolgen kan voortbrengen. Ook behoeft o.i. eene kleine groep als de Chr. Geref. Kerk waarlijk niet elk jaar te vergaderen. Getuige het karige menu dat nu op de synodale tafel komt. Slechts 50 gerechten — allemaal opgeteld. En vele van denzelfden aard. Ook eischt dit zoo'n elk-jaar-vergaderen heel wat meer tijd van drukke ouderlingen en predikanten. En het zal moeilijk vallen om omtrent één van die 50 overtures te handhaven dat het eenvoudig onmogelijk was om de behandeling er van nog 12 maanden uit te stellen. ~Wat sommige van die overtures betreft zou langer uitstel zelfs zeer begeerlijk zijn, , om wal dieper in 't kerkelijk bewustzijn in te zinken en voor een herhaalde overhaaste actie te bewaren".

Het bovengenoemd „verhaal" kwam voor de Synode in een paar voorstellen om terug te keeren tot de oude gewoonte om slechts elke twee jaren te vergaderen. Die voorstellen echter konden geen gunst vinden in de oogen der Synode van 1937^ Herhaaldelijk werd echter de gedachte uitgesproken 'dat ter volgende Synode de zaak wel weer te berde zal gebracht worden en wel door meerdere Classes^

„Reformatie"-lezers zullen zeker met belangstelling vernemen dat ter Synode van 1937 de mededeeling werd gedaan, dat de Zuid-Amerikaansohe Gereformeerde Kerken voorzien zullen worden, te Tres Arroyos, Argentina, van een ander jeugdig Amerikaansch predikant. Het is Ds Terry Pott, leeraar eener Chr. Geref. gemeente ia den staat lowa, die in zijn hart en geweten gedrongen werd om aan de deputaten voor Zuid-Amerika te berichten: „Hier ben ik; zend mij". Ds Pott is een bekwaam en bescheiden jongman en we hopen dat ons volk in Zuid-Amerika zijn komst met blijdschap zal verbeiden.

Zijn salaris wordt betaald door onze Kerken in N.-Amerika., gelijk de Geref. Kerken in Nederliand als regel ongeveer 2000 gulden per jaar zenden naar Buenos Aires voor het onderhoud van Ds A. C. Sonneveldt. Diens gem'eente in Argentina's hoofdstad heeft dringende behoefte aan een nieuw en funk kerkgebouw, op goeden stand gebouwd'.

Toen schrijver dezes te Buenos Aires vertoefde, gevoelde hij zich — eerlijk gesproken — wel wat teleurgesteld, toen hij bemerkte, dat het „kerkgebouw" niet veel meer is dan een flinke loods, en gebouwd op het achterste gedeelte van Ds Sonneveldts erf. Niemand die laogs de Calle Herrera loopt of rjjd't zou weten dat er aan die straat een kerkgebouw staat dat de Gereformeerde Kerken in Nederland vertegenwoordigt. We zouden Ds 'Sonneveldt aanraden naar Nederland te komen om de voornaamste kerken in het Vaderland wakker te maken voor de zaak van een waardig gebouw voor Gereformeerden eeredienst. Mij dunkt, , ons volk zal daar gaarne wat bijzonders voor doen, We weten niet, of de Nederlandsohe Handelsmissie, onder leiding van den heer Van Karnebeek, onlangs het Geref. kerkgebouw heeft gezien. Zoo ja, dan zal Zijne Excellentie zeker gaarne Ds Son- .nieveldt secondoeren in zijn poging Oim fondsen voor een nieuwe kerk te verzamelen. Zelfs venwachten wij, dat de Nederlandsche kolonie te Buenos Aires wel wat zal helpen...

In ééne zaak betreffende Zuid-Amerika beschikte de Amerikaansche Synode afwijzend.

C h u b u t is overwegend een Boerengemeente in Argentina's zuidelijk deel. Van tijd tot tijd bediend door Ds Sonneveldt. Onlangs was Ds Postma van Burgersdorp, Zuid-Afrika, daar bezig in den dienst des Woords. Een half jaar.

De Zuid'-Afrikaansche kerken nu Meden aan om één derde deel van het salaris voor een predikant te Chubut te betalen, mits Noord-Amerika een ander derde deel gaf en Nederland het restant. De Amerikaansche Synode sprak met beslistheid uit dat de Geref. Kerk in Zuid-Afrika héél die zaak moest overnemen. Gelijk Amerika Tres Arroyos helpt en Nederland Buenos Aires.

Nu moet Ds Postma zijn volk in Zuid-Afrika maar warm maken voor de zaak. Heel die 'Kerk kan het traktement wel betalen. Als 't maar systematisch wordt geregeld. Komt aan, broeders — „ende despereert niet".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen