UIT DE BUITENLANDSCHEKERKEN

Een Amerikaansche Synofle In zitting.

III.

We hébben tot hiertoe nog niets vermeld omtrent het Bi duur voor de Synode van 1937 en het m o d e r a m e n. Wat bet Biduur betreft, naar de overlevering der Vaderen uit Nederland is het een dienst des Woords meer dan ©en „biduur", zoaals we dat in Amerika verstaan. Alleen is eir een lang gebed nadat de leerrede werd uitgesprokiem. De LaGrave Ave kerk — die pas haar haüveeouw-feesL vierde, was de „roepende kerk". Zij was de eerste kerk in den staat Midhigan, ja in heel ons „Westen", die van den beginne af de taal des lands gebruikte in den eeredienst. En het had heol wat voeten in de aarde, eer zjij tot openbaring kon komen. Het oudere element stond de beweging, die tot de formatie der Kerk leidde, in 1886, obstinaat tegen. Het beweerde stout ©n steirk, dat die begeerte tot Amerik.aansdie prediking voortvloeide uit trots, zucht naar nieuwigheid, ©n dergelijlce. Vooral — zoo werd beweerd, begeerde men ruimer te worden in de leer. Die beweringen zijn gelukkig gelogenstraft door de historie. Taalverandering is niet synoniem met verwatering of liberaliseering in de Gereformeerde waarheid.

Natuurliijk bestaat er gevaar, dat bet losser worden van de banden aan de Nederlandsdhe Gereformeerden, en vooral het niet langer lezen van echt Gereformeerde literatuur, op den diiur schadeljijke gevolgen kon hebben.

Men tracht die echter te voorkomen door vertalingen van gezonde Nederlandsdhe theoloigische boeken, of ten minst© door ©en bewerking dier literatuur. Zoo Zjijn er in de laatste jaren heel w, at boeken van Dr A. Kuyper vertaald; Dr Bavincks geschriften z; ijn bewerkt in het Engelsch, en vertaling van een standaardwerk van een der huidige Nederlandsche professoren uit onze zusteirkerken, is in bewerking.

Maar hoe dit zij, de LaGrave Ave kerk was de roepende, en in haar ft-aai en dtefüg steenen kerkgebouw had het „Bid'uur" plaats.

Het werd opgeluisterd —. laat ons dat even „openbaren" — door koorgezang (de bovenbedoiel^ de gemeente heeft zulk een „koor" reeds vanaf '86), en ook nam de vergaderde schare vocaal deel aan den eeredienst door het samen opzeggen van de Apostolische Beliijdenis — in het Engelsch natuurlijk, gevolgd door het bebendi©:

„Glory to the F.atber, and to the Son, and to the Holy Ghost. As it was from the beginning, is now and ©vör shall be — world without end. Amen".

Wat de Vaderen van 1857 — het stichüngsjaair der ChrisUan Reformed Ghiuxb, gelpjk reeds ©erder door ons vermeld — zouden gedacht hebben van een „robed choir" ©n „responsive service", laat zich bevroeden.

Maar — daar we zelf vele diensten in de bovengenoemde kerk b, ijwonen — en zij werd door schr; ijver dezes bediend als V. D. M. van 1899 tot 1915, zestien jaar lang —, kunnen we het „Reform, atie"-publiek verzekeren, dat, ook al heeft da gemeente deze liturgisdhe uitwendigheden , aanvaard, Z|ij: geregeld de oude leer hoort prediken: di© der vr, ije genade van ©en trouwen Verbondsgod.

De leeraar dezer Kerk, Ds H. ; Bel, afkomstig van Uithuizen, Groningen, werd den volgenden dag door d© Synode tot vice-president gekozen. Als praeses werd met groote meerderheid gestemd Ds H. J. Kuiper, die als voorzitter der Synode van 1936, op het „Biduur" had gepredikt over „Open Deuren".

Het was de eerste maal in de historie der Chr. Ref. Church, dat men denzielfden man koos als president voor de tweede maal achter elkander. Artikel 41 verbiedt zulks betreffende de Classical© Samenkomsten. Er is ©chter gean dergeljijbe bepaling voor de Generale Synoden. En het was zeker een ongewoon bew, ijs van het vertrouwen tn Ds Kuiper gesteld, dat hjg ten tweeden male op het podium werd' geplaatst. H; ij leidt met vast© hand — en terzelfder tjjd als „gentleman".

Van vertrouwen gesproken, komt op onze Synoden de ©erepalm toe aan den eersten seöretaris of scriba. Het is Ds D. Zwier, leeraar van ©en onzer Amerikaansche kerken in de goede stad Holland. Koos de Synode van 1926 hem voor tweede scriba, niet minder dan zeven achtereenvolgend© Synoden riepen hem tot het scribaat — als eerst© scriba.

Z.Eerw. verdient den eerepalm ook. Zijn penwerk en „typewriter" arbeid is superb. Wat zeer gewaardeerd wordt, vooral door sahr; ijver dezes, die (mogen we dat even noemen), sedert 1902 voortdurend fungeert als de „Stated Clerk" of vaste scriba der Synode, belast met het publdoeeren der Agenda ©n Acta, en met de correspondentie met allerlei buiten- ©n biimen-kerkeljtjke lichamen.

Naast Ds Zwier kwam ditmaal iemand te zitten als tweede scriba, wiens keuze, evenals die van den voorzitter, met de traditie brak, op dat punt. Tot hiertoe waren al die tweede scriba's onzer Synoden geordende leer.aars. Dodh 1937 koos een ouderüng. Dr G. Heyns, ©en der zonen van wjjlen Prof. W. Heyns, ook in Nederland niet onbekend als auteur van een leerboek over de Gereformeerde leer en andere theologische werken. Prof. Heyns stierf in 1933. De zoon door ons pasgenoemd dient het Christelijk Middelbaar onderwijs in dezelfde stad die Ds Zwier tot woonplaats dient.

We hebben reeds vermeld, dat de Synode, voor de eerste maal, vergadert in de Hekman Memorial Bibliotheek. Er is plaats voor ongeveer 100 toeschouwers, of zullen we zeggen: toehoorders. Doch de zitplaatsen zijn gewoonlijk ten deele ongebruikt. Overigens is de leeszaal wel geschikt voor ©en vergadering van 60 deputaten. Die mamien zitten om een achttal tafels geschaard. Een andere tafel is voor de professorale adviseurs, reeds door ons genoemd. Een andere tafel is voor de pers, waaronder „reporters" onzer Grand Rapids dagbladen, die het publiek trouw op de hoogte houden van het voornaamst© der „handelingen" der Synode.

In de toekomst zxdlen de synodale deputaten ook geroepen worden om deel te nemen aan de preparatoire examens van hen die het derde studiejaar aan Calvin Seminary hebben voltooid.

Die ai-beid wordt dus genomen van de schouders der curatoren dier inrichting, met deze taak belast sedert een halve eeuw. Want jaren geleden, toen de Kerk en de Synode nog klein waren, namen de Synoden het examen af.

Het aantal dier curatoren werd ook op dezem grond gereduceerd. Elke Classis zal voorlaan door één curator worden vertegenwoordigd in stede van twee, gelflk van den beginne in de historie defter groep het geval was.

Een andere innovatie betreft de Inwendige Zending, — zooals we dien term hier gebruiken — „Home Missions". In 1920 werd schrijver dezes 361 belast met dte zorg voor heel het zendingsiwieTkl der Chr. Ref. Church. Als „Zendingsdlirector", ©em term, die in Amerika niet denzelfden inhoud heeft als elders.

Op de vorige Synode ©chteT werd h, ij op zijn verzoekl ontslagen van de verantwoordelij'kheid voor de Inwendige Zending om zidh geheel te wijden aan de belangen der h e i d © n zending, in China en onder de Indianen in het zuidwesten onzes lands. En nu besloot de 1937-Synode, om iemand speciaal voor den arbeid der Inwendige Zending te beroepen. Ondter den titel „missionaryat-large" — d.w.z. zendeling te velde, of in algemeenen dienst. Reeds in 1936 werd zjjn taak ais volgt omsdhreven:

„Nieuwe velden te openen en te prepareeren'. Voor zichzelf en de zendingsdeputaten, door persoonl; ijk onderzoek, kennis te verzamelen omtrent heel het „Home Missie"-veld en de statistiek bij te houden van al den arbeid der onderscheiden Classes op dit gebied.

Om met de verschillende zendeUngen en Classes te confereeren betreffende de behoeften der respectief'© velden.

Te dienen als schakel tusschen de Uitvoerende Commissie der Inwendige Zending, en de andere zendelingen.

Om de zaak van „Home Missions" voor de Kerk in het algemeen te bepleiten.

Om contact te beginnen en te handhaven met de Kerken en Emigratiebureaux ; in Nederland, betreffende emigranten die van Nederland naar de Vereenigde Staten en Canada komen.

Om de Uitvoerende Commissie als adviseur te dienen".

Ds H. Baker werd als zoodanig benoemd. Er is nog een andere innovatie te noem©n. Het betreft een project om iem, and aan te stefen als Jeugdleider. Wat beteekent dat? Een persoon, die zich geheel wjjdt aan de bevordering der belangen onzer r^ijpere jeugd. De onder ons bestaande Amerikaansdie Federatie van Gereforimeerde Jongelieden Vereenigingen opp'drde ©en plan desaangaande. Men zocht den steun der Synode, moreel en finandëel. En deze verklaarde zich ten gunste van het Jeugdleidferpian en beval de Federatie hij de Kerken aan voior een jaarlijksche collecte oï contributia Vanwege de belangrijkheid van zulk een leider voor het toekomstig welziijn der Kerk en haar jeugd, wordt een commissie benoemd, opdat de Federaüe met haar raadplege om ©en plan te ontwerpen omtrent het werk van zulk een functionaris en zijne betrekking tot de Kerk. Ook om penn; anent contact met de FederatLe te bewerkstelligen.

De meeste tijd der zittingen van de Synode van 1937 werd ïngenomen door discussie betreffende de zuiverheid of onzuiverheid in de leer van een. predikant verbonden aan een der Inrichtingen voor Middelbaar Onderwijs in de stad Chicago. Terwijl wij deze regelen schrijven, — 23 Juni — dus na bijna twee weken van arbeid, worden de discusisies nog steeds voortgezet Waarover het geding gaat en wat de uitslag is, zullen we bewaren voor ons slotartikel, D.V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen