VOORZOMER

Mijn God, het is zoo zoet om stil te dwalen langs paden, waar Uw schoone schatten staan;

waar'bonte bloemen wiegend staan te pralen en het onzegbaar mild wordt om te gaan. Waar 't licht beweeg van zondoorschenen blaren een zacht gefluister door de boomen zendt; waar vlugge vogels nooddruft gaan vergaren

en brengen naar het nest, dat vast gepend aan takken, weer en wind fier zal trotseeren totdat de jongen eigen vluchten gaan

wanneer zij zingend in de ruimte staan. Mijn God, het is zoo zoet om stil te dwalen langs paden van 't geschonden paradijs. Leer ons toch uitzien naar de schoonste zalen

van 't eewwig bloeiend, zondeloos PALEIS.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen