Hier sta ik, God helpe mij....

We moesten onlangs denken aan het bekende woord, door Luther gesproken op den Rijksdag, voor „prinsen en wereldgrooten", in wier midden hij genoopt werd rekenschap te geven van de hope, die in ons is.

We dachten aan dat woord, niet zoozeer in den zin, waarin Luther het sprak, als wel in de beteekenis, die een later geslacht er aan gaf: het woord van een held.

Zoo sprak Luther het niet.

Toen hij deze woorden uitbracht, was hij in-'t nauw gedreven. Tegen de scherpzinnige haarkloverijen van de „sophisten" — zooals hij ze later gaarne noemde — kon hij niet meer op. En terug kon hij óók niet. De waarheid van het bevrijdend evangelie prijsgeven — dat was hem ook onmogelijk. En toen heeft die arme man zich geworpen in de armen van zijn God: „Hier sta ik. God helpe mij — ik kan niet anders".

Dat was de moed van een ootmoedig mensch.

Het schijnt, dat onder het geestelijk „nakroost" van dezen strijder diens woord alleen voortleeft als een mythe en dat dit „nakroost" (wij willen óók zoo wezen, hun zonen, niet ontaard!) zelve permanent twee ijzers in het vuur heeft.

Want het gebeurt, dat wanneer ergens een kindje zijn „blijde incomste" heeft gehad de drukker, om papa en mama niet in den druk te brengen, een dubbele drukorder krijgt en er een tweetal advertenties wordt opgesteld om de geboorte bekend te maken in diverse bladen.

De eerste order luidt geboortekaartjes en een advertentie te drukken, waarin „met dank aan God" wordt kennis gegeven vaïi baby's voorspoedige geboorte. Deze kaartjes zijn bestemd voor de broeders en zusters en voor het christeUjke nationale dagblad, dat in den kring der christelijke kennissen wordt gelezen. •

Hier staat papa. God helpe hem — edoch, hij kan óók anders.

Want de tweede drukorder omvat de bestelling van kaartjes voor de kennissen, „die er niet aan doen" en een opgave van de advertentie voor de „neutrale" krant, waarin met verzwijging van den dank aan God wordt kond gedaan, dat pa en ma „met blijdschap" of „met" — overigens ongeadresseerde — „dankbaarheid" kennis geven van de geboorte van hun jongste aanwinst.

Zoo "zijn pa en moe door een dubbele drukorder met-dank-aan-God-of met-blijdschap (naar keuze) op de vlucht voor den dmk, dien de dank aan God hun van den kant der goddeloozen en dien de ongeadresseerden dankbaarheid en blijdschap hun van den kant der vromen zou kunnen bezorgen.

Dat is z e d e 1 ij k bederf.

Het is erger.

Hic-r is een geslacht, dat Elia reeds ontmoet heeft en dat hij profetisch verweten heeft, dat het hinkte op twéé gedachten, beter gezegd, dat het „naar twee kanten mank ging". Het diende den HEERE.

Jawel, maar het kon óók anders. Het diende óók den Baal van zijn dagen. En het diende nóch den HEERE, nóch den Baal consequent. En de profeet heeft ze voor de beslissing gesteld: Indien de HEERE God is, wandelt Hem dan na. Maar indien het de Baal is, wandelt hem dan na.

Jacobus heeft dit soort gekend: „een dijbbelhartig • man is ongestadig in al zijn wegen".

En onze trouwe Heiland heeft deze dubbeUiartigen verdoemd, toen Hij zijn discipelen zegende: Zalig zijn de reinen van hart, w a n t zij z u l l e n G o d z i e n ! !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen