Revolutie vieren of revolutie maken

De wat ouderen onder ons herinneren zich het bloedbad, dat Adolf Hitler in de zomer van 1934 eigenhandig aanrichtte onder zijn allernaaste medewerkers, nauwelijks een jaar na de machtsovername, toen generaal Von Schleicher, Roehm en vele andere „alte Kampfer" van de N.S.D.A.P. in München en andere plaatsen graciehjk gelegenheid ontvingen zichzelf het leven te benemen óf door de handlangers van de Fiihrer eenvoudig werden neergeknald.

Even onvergetelijk als de feiten zelf is voor wie haar gehoord hebben het ooggetuigeverslag van de toenmalige duitse propagandaminister Doctor Joseph Goebbels, die een dag na de slachting op de oude kameraden over alle duitse zenders het volk inlichtte over de aard en de achtergrond van de crisis. De man, die zelf nog al boter op het hoofd had en daarom beter zou gedaan hebben niet in de zon te gaan staan, schilderde niet zonder talent — het zij toegegeven — de sensationele tocht van de FHihrer boven het nachtstille Duitsland naar de hoofdstad der beweging: naar München. Mocht men de doctor geloven, dan was het eJnige doel van de leider geweest een nest vol perversa onzedeUjkheid met één slag uit te roeien en het arme, onwetende duitse volk van die dreigende pest te verlossen. „In deze nacht" — zo verzekerde Zijne Excellentie — „heb ik de Führer voor het eerst leren kennen". Waarop een schildering van des Führers zedelijke kwaliteiten volgde, zo indrukwekkend, dat voor vele Duitsers en andere Germanen pas de werkelijkheid van Eva Braun deze mythe vermocht te achterhalen.

De waarheid was een andere.

De perversiteit van sommige slachtoffets van het bloedbad 1934 was niet meer dan het voor de gelegenheid zeer wel te pas komend decor, waarachter zich in feite een puur-politieke „zuivering" voltrok.

Roehm en de zijnen waren 't beu. Sinds de machtsovername waren Hitler en anderen bezig in door de propagandaminister goed geënsceneerde en met alle kunstgrepen der massapsychologie keurig geregisseerde massabijeenkomsten de revolutie van 1933 feestelijk te herdenken. Maar volgens Roehm c.s. stond bij al die feestehjkheid de revolutie zélf stil. En — dat verhalen de boeken niet — zij begeerden, zoals het in hun kring werd geformuleerd, zij begeerden niet de revolutie te vieren, zij wilden voortgaan revolutie te maken.

De geschiedenis heeft het ongeUjk van Roehm — althans op dit punt — bewezen. En het is gebleken dat — alweer op dit punt — Adolf Hitler over grotere staatmanswijsheid en revolutionaire tactiek beschikte dan de raddraaiers in München. Bij al de feesteUjkheden ging de radicalisering van de revolutie wel door. De Joden, en waarlijk die niet alleen, hebben het ondervonden

En tóch......

Daargelaten nu heel deze lugubere geschiedenis, daargelaten de vraag van gelijk en ongelijk, de formule is ons van dat we haar hoorden, nooit weer uit de gedachte gegaan: revolutie vieren of revolutie maken.

Van revolutie naar reformatie, dat is zelfs in de gedachte, een hele sprong.

En tóch

Waren ze er niet, die een reformatie-daad gaarne overlieten aan anderen en die voor een reformatieherdenking altoos te vinden waren? En zijn ze er niet? Die geen 31e October laten voorbij gaan, zonder hervormingsdag te vieren? Die anderen drenkten en zelf zich bedronken bij de herdenking van de Afscheiding en van de Doleantie? En die vandaag Gods arme kerk laten verkommeren? Om het zaakje bij elkaar te houden? Hun zaakje dan? Terwijl God Zijn Zaak juist door voortgaande reformatie, zo vaak het Hem belieft die te geven, bijeen brengt en Zijn verstrooide schapen vergadert?

En is dat niet het gevaar, dat ook óns weer bedreigen kan, misschien reeds acuut ons bedreigt, dat we reformatie gaan vieren en leven bij „aanwezige genade" instede van Het Licht te volgen. Het Voortgaande Licht?

Die Mij volgt

Dat Licht staat dus niet stil.

Het is nooit een vuurbaak achter ons!

Het gaat ons vóór.

Als de vuurkolom.

Wie die vuurkolom volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben.

Die Mij volgt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen