Vrije Universiteitsblad 1938-39 - pagina 31

999 „O," hervat meester, „dat is dan bepaald het nieuwe laboratoriumgebouw geweest. Zeker, dat is een gebouw dat er zijn mag, maar dat er ook zijn moet. 'tis flink en degelijk maar.... zonder overdaad. En wat het eigenlijke Universiteitsgebouw betreft, nu, als men dat ziet, dan denkt men zoo bij zich zelf: maar niet toonen aan een vreemdeling, want die zou wel zeggen: „En dat is nou jullie Universiteit?" De nieuwe lagere scholen op onze dorpen zijn veel en veel beter ingericht dan het gebouw der V.U., om van de nieuwe Hoogere Burgerschokn enz. maar niet eens te spreken; dat zijn paleizen vergeleken bij ons Universiteitsgebouw". „Ie mout'n ook nait vergeet'n, zegt Huisman, „dat zoo'n Universiteit gain bewoarschoul is. Wie hebb'ti dei V.U. nou ainmoal, en wie mout'n doar dankboar veur weez'n, mor wie mout'n ons d'r toch nait veur schoam'n heuv'n, en, net as meester zee, zuuniger as 't spul nou is, kin 't nait. Ik bin vanzulf ook ja contribuant, mor as ze daor in Amsterdam nou mor wat mit 't geld omsmeet'n, din zee'k ook ja gaauw: „dank joe!" Dat begriep ie toch zeker ook wel?" Dijkema heeft juist een nieuwe pijp tabak gestopt, en zegt, terwijl hij een paar stevige trekken doet: „Ie kinn't oardig nuuver zegg'n, mit joe bai'dnt, dat kin 'k nait ontkenn'n, mor ik vroag mie din toch nog oaf: „Wat hebb'n wie ainvoudige geloovigen, nou aingliekmit dei haile wait'nschop te moaken. Vanzulf: doomnees, dei mout'n der weez'n, mor ja, doar hebb'n we Kamp'n ook ja veur, en dei schoul dei is goud". Juist wil meester daar nader op ingaan, als Huisman hem vóór is met: „Mor nou wil 'kjoe toch es eev'n wat vroag'n, voadertje: ie hadd'n 't zoo eev'n over dei krant'n, en dat onz' luu meer onz' aig'n bload'n leez'n mozz'n, want, zeed'n ie: wie mout'n alles bezain bie 't licht van Gods Woord. Ie will'n dus dat wie 'n aig'n blad hebb'n, 'n aig'n kerk, en dat wie ons overaal mit inlaat'n zell'n. Bin'k goud mit joeains, mor waorom geldt dit nou inains nait veur de wait'nschop? 'k Wol groag, dat je ons dat ais duud'lijk muik'n; ik zeg van „ons", want meester zei dat ok wel groag ais wait'n will'n".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen