VU Magazine 1974 - pagina 486

m

politieke partijen, democratisering, nieuwe bestuursvormen, sociaaleconomisch beleid, woningbouw . . . REGEREN - REAGEREN een cursus burgerschapskunde 40 schriftelijke lessen voor f 25,partijen en partijstelsels, volksvertegenwoordigers, recht en rechtspraak, gemeente en provincie, milieubeheer. . . POLITIEK BEKEKEN een oriënteringscursus 12 schriftelijke lessen voor jongeren voor f9,50 ontwikkelingshulp, kolonialisme, bewapeningswedloop, bevolkingsexplosie, internationale samenwerking . WERELD OP HANDEN een cursus over ontwikkelingssamenwerking 10 schriftelijke lessen voor f 10,- (i.s.m. NOVIB) het raadlidmaatschap, de begroting, ruimtelijke ordening, subsidieregelingen, gewestvorming . . . DE GEMEENTERAAD een cursus gemeentepolitiek 24 schriftelijke lessen voor f 25,Wet op de ondernemingsraden, vergadertechniek, bedrijfseconomie, de vakbeweging, sociale verzekeringen, personeelsbeleid . . . DE ONDERNEMINGSRAAD een cursus voor ondernemingsraadleden 34 schriftelijke lessen voor f 45,Vraag nog heden een folder voor nadere inlichtingen onder vermelding van de letters VU bij STICHTING BURGERSCHAPSKUNDE, Postbus 349, Lelden, tel. (071) 93403

12

begin van dit verhaal: ideeën en - in wat minmagazine dere mate - de werkwijze van de therapeurische gemeenschap hebben hun intree gedaan. Voor wat betreft de afdelingen die hadden besloten te werken als therapeutische digen zeiden dat zij zich in hun houding voorgemeenschap was dat natuurlijk niet zo'n al lieten beïnvloeden door hun collega's verbazingwekkende uitkomst. Ook echter in daarna door de patiënten, dan door de afde meer 'traditionele' afdelingen leefden de- delingspsychiaters en tenslotte door de afzelfde ideeën. Martie Vink tot VU-magazine: delingshoofden. Het onderzoek gaf echter 'Het was voor mij wel een verrassing dat die aan dat de volgorde in werkelijkheid waarideeën zo algemeen bleken te leven bij ver- schijnlijk moet zijn: collega's, afdelingspsypleegkundigen. Op een zevenpunts-schaaltje chiaters, afdelingshoofden en patiënten. In (een schaal waarbij 'zeer positief het cijfer de antwoorden van de verpleegkundigen zeven krijgt en 'zeer negatief een nul) werd werden de patiënten teveel naar de voordoor alle ondervraagden in de buurt van de grond geschoven. zes gescoord, ook door verpleegkundigen van ziekenhuizen, die niet bekend stonden Eerste stap als de allermodernste'. VU-magazine veronderstelde dat in een afVan meningsverschil was op dit punt geen deling waar het verschil tussen de opvattinsprake. Dat was er trouwens ook niet tussen gen over het werk en het werk dat in feite verpleegkundigen en patiënten. Op alle on- wordt verricht al te groot zou zijn een onderzochte afdelingen vonden beide 'groepen' werkbare toestand zou moeten heersen en dat patiënten moeten meebeslissen over de vroeg of iets dergelijks op één van de afdegang van zaken op de afdeling; dat zij (de lingen was aangetroffen. Zo scherp bleek patiënten) informatie moeten krijgen over het niet te liggen. Naar het oordeel van zaken die henzelf betreffen en dat de ver- Martie Vink was het eerder zo, dat de ideepleegkundigen hun gevoelens moeten uiten en nu eenmaal altijd voorafgaan aan veraan de patiënten. Over dat laatste, het uiten anderingen in de praktijk. 'Vaak is er al van gevoelens, stond men overigens gereser- begonnen met veranderingen in de gang van veerder dan tegenover de punten 'meebeslis- zaken. Het beleggen van vergaderingen waarsen' en 'informatie geven'. aan de staf en de patiënten deelnemen is bijVolgens Martie Vink zal daarin hebben mee- voorbeeld vaak een eerste stap; een eerste pogespeeld dat onzekerheid kan hebben be- ging om te komen tot meer openheid'. staan over de vraag welke gevoelens men wel Er bleek dus enig verschil te bestaan tussen en welke niet zouden moeten worden geuit. de mate waarin de ideeën werden aange'We kregen soms de vraag: welke gevoelens hangen en de mate waarin die ideeën op de worden bedoeld? Een verpleegkundige zal zon- afdelingen ten uitvoer werden gelegd. Er was der bezwaar laten merken wanneer hij een pa- nog van een ander verschil sprake: de patiënt aardig vindt, maar moet hij het ook laten tiënten oordeelden over het algemeen minmerken wanneer hij een patiënt absoluut niet der positief het gedrag van de verpleegkunmag? Draagt het uiten van zulke gevoelens tot digen wanneer het ging over meebeslissen, de therapie bij? Ik denk, dat om dergelijke re- informatie geven en gevoelens uiten dan de denen het punt 'gevoelens uiten' wat moeilijker verpleegkundigen zelf In termen van het ligt. Je krijgt de indruk dat men zijn gevoelens onderzoek: de verpleegkundigen meenden minder durft te hanteren'. 'dat 'vaak' aan deze drie aspecten aandacht Het aanhangen van bepaalde therapeutische werd besteed gedurende de behandeling; de principes is nog iets anders dan die principes patiënten zeiden 'soms'. Het onderzoek gaf in praktijk te brengen. Het bleek dat er in de geen antwoord op de vraag wie van de twee 'traditionele' afdelingen (met 'traditioneel' (verpleegkundigen of de patiënten) de werwerd niets anders bedoeld dan: afdelingen kelijkheid het dichtst benaderde. Het moest die niet met zoveel woorden hebben beslo- volstaan met te constateren dat op alle onten te gaan werken als therapeutische ge- derzochte afdelingen een verschil bestond. meenschap. De lezer moet het dus niet ver- Tegelijk echter, werd meer dan duidelijk, dat talen als 'ouderwets' of iets dergelijks) de de patiënten even positief staan tegenover afstand tussen de ideeën die men had en de de ideeën van de therapeutische gemeengedragingen in de praktijk groter was dan in schap. Een houding als 'ik ben ziek en het is de therapeutische gemeenschappen. Volgens hun taak om me weer beter te maken', kon bij de uitkomsten van het onderzoek klopten de patiënten niet worden geconstateerd. in de therapeutische gemeenschappen ideeën en gedrag 'meer dan vaak' met elkaar; in de meer traditionele afdelingen 'scms'. Het gedrag van de verpleegkundigen bleek vooral samen te hangen met de aard van de afdeling waar hij werkte: namelijk of zo'n afdeling wel of niet had gekozen de principes van de therapeutische gemeenschap wel of niet toe te passen. De ondervraagde verpleegkun-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen