VU Magazine 1974 - pagina 266

burgeroorlog werden meer dan een half miljoen mensen gedood, de helft tot tweederde van alle scholen en medische faculteiten in het zuiden vernietigd, beschadigd of verlaten. {The daily Star, 24141'74). Het aantal vluchtelingen dat in kampen in Uganda, Ethiopië, Zaïre en de Centraal Afrikaanse Republiek vertoefde, werd op 200.000 geraamd, terwijl 700.000 in de 'bush' verbleven. De Huidige Politieke Situatie, Uitzicht Het welslagen van de 'vredes'-politiek zal afhangen van de stabiliteit van Numayri's bewind. Het is echter nog steeds bedreigd. De tegenstanders zijn de Ansar, de communisten en de Moslim Broeders. Vorig jaar is de universiteit van Khartoum meer gesloten dan geopend geweest. Toen ik in Khartoum was - februari 1974 - waren er demonstraties in de medische faculteit. Kort daarna werd de universiteit gesloten. Achter de studentenprotesten zit de agitatie van de verboden t/mma-partij. De vele buiten de Sudan vertoevende Sudanesen ventileren, onder meer door pamfletten in Beirut, hun oppositie tegen Numayri's politiek. Met name is men ontevreden over zijn politiek ten aanzien van het zuiden. Als zij, de Ansar bijvoorbeeld, weer aan het bewind zouden komen, zien zij de heropening van de onderhandelingen over de voorwaarden van het Addis Abeba accoord als een eerste vereiste. Zij vinden dat Numayri veel te ver is gegaan in het geven van concessies aan het zuiden. Numayri wordt ook in zijn eigen land tegengewerkt. Maatregelen ten gunste Van het zuiden worden wel uitgevaardigd, maar vaak niet uitgevoerd door tegenwerking van hen die verondersteld worden ze uit te voeren. Zo werden bijvoorbeeld vorig jaar door Egypte 300 beurzen verstrekt voor studenten uit het zuiden. (Er zijn duizenden Noordsudanesen die in Egypte studeren.)

De minister van onderwijs vertelde mij dat maar 70 waren toegewezen, omdat er niet meer gekwalificeerden waren Feit is echter dat er genoeg gegadigden waren, maar dat de regering de aankondiging niet duidelijk doorgaf en ook geen faciliteiten verleende bij de kosten van vervoer vanuit het zuiden van de Sudan naar Egypte. Deze en dergelijke subtiele vormen van tegenwerking maken dat verbetering van de situatie in het zuiden traag verloopt. Een grote politieke ommekeer zou dan ook voor het zuiden bet ergste doen vrezen. Een eventueel opnieuw uitbreken van de burgeroorlog zou nog bloediger kunnen verlopen, omdat nu de 'rebellen' een deel van het zuidelijk leger vormen, d.w.z. beter bewapend zijn dan toen de opstand in letterlijke zin van het woord met pijl en boog begon. Nu zouden 80% van de vroegere Anya'nya-stnjÓQTs in het leger zijn geïncorporeerd. Het laat zich verstaan dat juist daardoor het zuiden een grote steun betekent voor het regiem van Numayri. De spanningen in het land zijn nog voelbaar. Een anglicaans bisschop in Juba vertelde mij dat hij net terug was van een rondreis door de dorpen. Dat wil dan zeggen dat men eerst kilometers lang over niet geasphalteerde wegen iriet landrovers moet reizen en vervolgens van bepaalde punten een kilometer of vijftien te voet verder rooet gaan. Hij vertelde hoeveel mensen er nog in de 'bush' leefden en maar tijdelijk naar de dorpen kwamen, omdat zij nog bevreesd waren voor de terugkeer van 'de Arabieren'. 'Wij proberen,' zo zei hij, 'hen te overtuigen dat zij niet bang hoeven te zijn, dat het nu werkelijk vrede is.' 'Doch,' voegde hij eraan toe, 'diep in je hart ben je zelf nog bang.' In Juba, nu de officiële hoofdstad van het zuiden, waar de regionale regering is gevestigd, zijn verschillende plaatsen die spreken van het bereikte akkoord tussen noord en zuid. Er is een Addis

* praktijkfinancieringen

Abeba straat, er is een park dat 'eenheidstuin' heet. Daar is een beeld waarvan de Arabische noorderling de Neger van het zuiden de hand geeft. Symbool voor wat nu bereikt is. De nabije toekomst zal leren of het meer ideaal dan werkelijkheid geweest blijkt te zijn. In ieder geval, wat nu in de Sudan gebeurt, het al of niet gelukken van het integreren van het zuiden, het consolideren van de vrede, zal zeer essentieel zijn voor de ontwikkelingen in andere delen van Afrika. Het zal vooral ook van de zuidelijke intelligentia een grote loyaliteit vragen om de zware condities te aanvaarden van het werken in het zuiden. Een van de 'voordelen' van de burgeroorlog is geweest, dat een relatief groot aantal mensen een universitaire en/of een andere opleiding hebben ontvangen in andere Afrikaanse landen of elders in de wereld, een groter aantal dan wanneer zij in de Sudan zouden zijn gebleven. De terugkeer van velen is aan de gang of wordt in de eerstkomende jaren verwacht. Maar de omstandigheden die zij aantreffen zijn veel primitiever dan zij gewend waren en het vraagt een enorme persoonlijke investering om toch terug te gaan en te werken aan de opbouw van eigen land, en niet te handelen zoals sommigen met hun doktersgraad van de U.S.A. na enkele maanden Sudan teleurgesteld naar Amerika terugkeren. Wat de Egyptische priester Ayrout indertijd van het Egyptische platteland zei, geldt niet minder voor Sudan, 'Het gaat er om de taak van het onderwijs aan te pakken en te volbrengen, welke meer begrip, persoonlijke zorg en liefde vraagt dan comité's, toespraken en officiële graden. Het enige dat kan opwekken, zonder te prikkelen, helpen zonder te verzwakken, opheffen zonder te ontwortelen, is een sociaal en geestelijk 'mystiek' die moet beginnen bij hen die een opleiding hebben gehad.' (The Egyptian Peasant, p. 153j.

voor academici, staffunctionarissen, hogere ambtenaren, leraren, etc. zonodig voor meer dan 100%

* hypotheken assurantiebedrijf r. g. kooij I. de colignylaan 18, voorschoten

12

i:<»/

telefoon 01717 -3357 postbus 1, voorschoten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen