VU Magazine 1974 - pagina 346

een andere stad. De vermelde overplaatsing betekent dan dat deze - inderdaad 'onschuldige' man - opnieuw cellulair gestraft wordt en een derde-graadsverhoor moet ondergaan. Voor wie hier enigszins achter de schermen kunnen kijken betekent dit vervolgens dat dit slachtoffer zwaar gefolterd wordt. Dit is slechts één authentiek voorval. Andere voorbeelden zal ik u besparen. Algemene conclusie: de zéér goede bedoelingen van Amnesty International om het lot van politieke gevangenen (minstens) te verzachten, heeft in het huidige Indonesië, door de wijze waarop die hulp wordt uitgevoerd, alleen maar t.a.v. de gevangene zelf, het averechtse resultaat strekt zich vaak óók uit tot zijn familie. Zij worden ervan verdacht met buitenlandse instellingen te konkelen en ondergronds (subversieO te werken tot ondermijning van de 'law and order' van dit land. Als buitenlander kun je je te pletter ergeren aan deze 'gegevenheid' (dat doe ik persoonlijk dan ook méér dan goed is voor m'n gezondheid) maar daarmee verander je deze werkelijkheid nog niet. In een al te kreupel beeld: je kunt van mening zijn dat de wet van de zwaartekracht uiterst irritant is, omdat je kostbare servies er bij een val 'verdiggeld' af kan komen, je kunt in je protest tégen deze natuurwet hem willen 'tarten' door van je dak te springen. Op de begane grond beland, zul je aan je 'verkreukelde lijf alleen maar kun-

nen vaststellen, dat je deze (natuur)-wet bevestigd hebt in z'n geldigheid. Inderdaad: dit beeld gaat niet op! Want politieke gevangenen mogen in onze wereld dan wel een droeve, beschamende werkelijkheid zijn, in strijd met alle mensenrechten, maar daarmee kunnen en mogen we die werkelijkheid nog niet als 'waarheid' aanvaarden. Daarom wens ik hier met nadruk vast te stellen dat ik 't de iure volledig met Amnesty International eens ben. Destijds in Nederland zelf contribuant zou ik alle lezers die het tot op heden niet zijn, willen oproepen: 'Geef uw

bijdrage. Het wereldgeweten mag niet tot apathie vervallen en zwijgen' (dus toestemmen, waar tienduizenden onschuldig lijden). De facto wil ik echter met even grote nadruk stellen: 'mensen ga niet onbezonnen - in blind activisme - te werk. Wat u denkt te winnen, zult u alleen maar verliezen!' In feite niet eens u zelf, die verweg makkelijk en goedkoop kunt blijven protesteren. Maar hier, in Indonesië, kunnen uw goede bedoelingen de slachtoffers die u denkt te helpen, meer lijden bezorgen, 't Is ter wille van hen, dat ik m'n vakantie 'opschort' in een poging u

Reserveer in uw agenda: zaterd^ 16 november Het secretariaat voor ontwikkelingssamenwerking van de gereformeerde kerken organiseert in het gebouw van de VU zaterdag 16 november een werkdag over het onderwerp 'Verandering'. Veel mensen voelen zich stuurloos in het proces van veranderingen dat zich voltrekt. Oude zekerheden raken zoek; over veel zaken wordt verschillend gedacht; standpunten verharden zich. Hoe maken we elkaar duidelijk dat er onderscheid is tussen absolute zekerheden (altijd geldend) en relatieve zekerheden (aan de tijd gebonden)? En waar ligt de grens tussen die twee? Deze en andere vragen zullen op de werkdag aan de orde komen. Met name zal besproken worden de vraag: Wat kun je doen in de kerkelijke gemeente? De Vereniging voor wetenschappelijk onderwijs op gereformeerde grondslag verleent medewerking aan de organisatie van deze dag.

4

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen