GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1974 - pagina 61

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1974 - pagina 61

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

I/ZI magazine den niet meer aangenomen; ook het spreekuur in het universiteitsgebouw is gestaakt. Het blijkt dat Rechtshulp VU bij de huidige bemanning de handen meer dan vol heeft aan de zaken, die toestromen vanuit de drie Amsterdamse wijkcentra, waar VU-studenten spreekuur houden. In het eerste halijaar werden 1492 zaken behandeld, 2000 brieven verzonden en 72 processen gevoerd. Wat dit laatste betreft verschilt Rechtshulp VU van de vele Rechtswinkels, die her en der in den lande draaien en waar men slechts voor adviezen terechtkan. 'Verschilt de aard van de zaken met die van de rechtswinkels?' Mr. v. d. Deure: 'De aard van de zaken ligt gelijk. Vele hebben te maken met wonen: kwesties over huur, woonruimtevergunningen, conflicten van huurders met makelaars en verhuurders; veel ligt ook op het terrein van het familierecht en het consumentenrecht. Het sociale verzekeringsrecht brengt behoorlijk wat zaken. Het zijn de gewone dingen. Wèl kunnen we aanzienlijk minder zaken aanpakken dan de Stichting Rechtswinkel Amsterdam, want die hebben aanzienlijk meer medewerkers. Wij zitten op de top; kunnen niet meer aan.' 'Wij' zijn mr. Van der Deure en z'n secretaresse mevr. Dini Boonstra. In de loop van vorig jaar werden ze versterkt met een 2e secretaresse, een uitzendkracht. 'Hoe is het met de gevreesde toeloop van querulanten?' Mr. v. d. Deure: 'Die hebben we maar heel weinig gehad; ik herinner me er slechts twee. De eerste was een oude dame uit Indonesië, die bij elke nieuwe rechtswinkel komt met een koffervol papieren en een vaag probleem: 'zoek maar uit'. De ander was eigenlijk geen querulant, maar een geestelijk gestoorde. Ze dacht dat ze de dochter was van een graaf en daarom familie van koning Willem III en via deze weer familie van Nixon en Kennedy. Waar we wel meer mee te maken hebben, zijn lastige mensen, die je het bloed onder de nagels vandaan kunnen halen met hun eisen. 'Hebben de studenten er aardigheid in?' 'Ze vinden 't vrijwel zonder uitzondering fijn dat ze nu eens in de praktijk zien, wat ze uit hun boekjes halen. Iedereen gaat een halfjaar de wijk in. In oktober hebben we een aflossing van de wacht gehad. De meesten vinden het jammer als de zes maanden om zijn, dat ze nog niet wat kunnen blijven.' Het is de bedoeling, dat de ervaringen die Rechtshulp VU in de praktijk opdoet, verwerkt worden in het onderwijs. Ook gebeurt het dat evenals vanuit de rechtswinkels invloed wordt uitgeoefend op situaties in de samenleving. Zo heeft Rechtshulp VU adhaesie betuigd met een actie van de Stichting

Rechtswinkel Amsterdam en de Woonwetswinkel om het woningtoewijzingsbeleid in Amsterdam te veranderen. En zo zijn er meer zaken, die anders moeten. Mr. V. d. Deure: 'Bijvoorbeeld de behandeling van rechtszoekenden bij de Sociale Dienst en bij het Gewestelijk Arbeidsbureau. Je komt regelmatig tegen dat de mensen daar toch heel onbevredigd vandaankomen. Dat is nu niet direct een juridisch probleem. Er waren in 1972 enorm veel klachten over de uitvoeringsorganen van de sociale verzekering, de W.W., zeg maar alle sociale wetten.

Nou goed, dat duurt dan twee, drie maanden. En dan kun je pas in beroep. Maar al die maanden heb je geen geld gehad. Het klinkt raar, maar dit gebeurt. Er wordt vaak stuivertje-wisselen gespeeld met mensen. Mevr. Boon: 'Ik vind het ook intrigerend dat ze vaak een beroepschrift van een gehuwde vrouw afwijzen. Ze hanteren voor mannen andere normen dan voor vrouwen en dat kun je in deze tijd van emancipatie toch niet meer doen. 'Js dat aanwijsbaar?'

Mr. A. van der Deure en mevr. Dini Boonstra

Die klachten namen zo'n omvang aan dat de Stichting Voorlichtingscentrum Sociale Verzekering een enquête heeft gehouden onder alle rechtswinkels; ze kwamen ook bij ons, bij de studenten die toen in Amsterdam-Noord werkten. Wat hun ervaringen waren. Op grond van de slechte berichten heeft het Voorlichtingscentrum toen zelf een heel goede nota opgesteld, 'n kritische nota die we ook hier hebben besproken. En daaruit komen dan verbeteringen tot stand. 'Wat was de aard van de klachten?' 'Trage afwikkeling. Hondse behandeling. Gebrek aan voorlichting en ook specifiek juridische klachten. Iemand is bijvoorbeeld arbeidsongeschikt. Hij heeft de ziektewet gehad en krijgt daarna WAO, tachtig procent van z'n inkomen. Op 'n gegeven moment krijgt hij opeens een brief: u bent weer volledig arbeidsgeschikt, gaat u maar weer aan het werk. Na die en die datum krijgt u geen cent meer van ons. Als je 'pech' hebt is die dag: morgen (heb ik meegemaakt!) en anders na een week of zo. Die mensen schrikken zich wild, vragen informatie en krijgen te horen: we geven geen inlichtingen. 'Ik ben het er niet mee eens. Ik wil in beroep.' 'Ja meneer, dat kan niet want dan moeten we een voor beroep vatbare beslissing maken.' 'Nou, doét u dat dan.'

Mr. v. d. Deure: 'Ik heb een heel duidelijk voorbeeld, 'n Getrouwde vrouw met kinderen solliciteert driejaar geleden bij een baas als directiesecretaresse voor halve dagen. Ze zegt erbij: ik heb schoolgaande kinderen; ik kan echt alleen maar halve dagen. Dat is goed. Ze wordt aangenomen. Na drie jaar zegt de directie: we moeten uitbreiden, we krijgen het drukker, wilt u niet voor hele dagen gaan werken? 'Nee, zegt ze, het kan nog steeds niet voor m'n gezin.' 'Nou mevrouw, het spijt ons ontzettend, maar dan moeten we u ontslaan, want we moeten iemand hebben voor hele dagen.' Ze vragen bij het arbeidsbureau een ontslagvergunning en die krijgen ze. En mevrouw - ook niet achterlijk - zegt: ik wil WW. Ik ben onvrijwillig werkloos. En ik heb al die jaren m'n premie betaald. Ik wil dus een uitkering tot ik een nieuwe baan voor halve dagen heb gevonden. 'Nee, zegt de bedrijfsverzekering, u krijgt géén uitkering.' 'Waarom dan niet?' 'U bent werkloos door eigen schuld.' 'Door eigen schuld?' 'Dan had u maar voor hele dagen moeten gaan werken.' Ja, wat zegt die vrouw dan ... We zijn in beroep gegaan en we hebben het verloren! 7

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1974

VU-Magazine | 516 Pagina's

VU Magazine 1974 - pagina 61

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1974

VU-Magazine | 516 Pagina's