VU Magazine 1974 - pagina 456

A. Lodder

Prof. dr. H. R. Wijngaarden

van communicatie in het algemeen geen sprake is. 3. De confessionele betrouwbaarheid is evenzeer een visitekaartje als de aard van de projecten die geëntameerd worden. 4. Als een instelling als de VU haar doelstelling beleeft, dan zal dit tot uitdrukking kunnen komen via een aangepaste organisatie. Maar ik betwijfel of aan de conditie voldaan is. Of in zo'n geval een dus van boven af gekomen organisatievorm te combineren is 'met een humane sociale controle is anno 1974 wel de vraag'. dr. A. Lodder, lector. Fysica van de vaste stoffen

Gebrek aan eenheid door massificatie Uit het verhaal van Van Zuthem spreekt een teleurstelling over een niet aan de VU gevonden eenheid. Dat gemis aan eenheid erken ik en betreur ik, maar zie ik als een met de massificatie van onze instelling gegeven, onvermijdelijke zaak, als een schuldeloos tekort. En aangezien christenen niet knapper of beter of meer visionair zijn dan andere heidenen, verwacht ik ook niet dat we deze moeilijkheid aan de VU beter kunnen opvangen dan enig andere instelling die met deze problematiek te kampen heeft. Die massificatie voert tot verbrokkeling, ook in onze opvattingen omtrent wat we onder wetenschap verstaan. Vanuit deze visie mijn antwoorden op uw vragen: Vraag 1. Nee, niet stimulerend, maar dat acht ik in de huidige situatie ook een irreëel verlangen. Er is - 't bloed van de

Prof. dr. mr. D. G. Mulder

26

Prof. dr. J. Dort

psycholoog kruipt waar 't niet gaan kan frustratietolerantie voor nodig om de moeilijkheid die dit met zich meebrengt telkens weer op te nemen als een uitdaging, waar je het antwoord (nog) niet op weet. Vraag 2. Onzinnige vraag; immers maatschappij-kritische projecten kunnen natuurlijk wel (zelfs als ze het etiket 'rechts' krijgen opgedrukt) maar hoeven natuurlijk niet een poging te zijn de doelstelling van de VU te operationaliseren. Vraag 3. Uiterst suggestieve vraag, want 'confessionele betrouwbaarheid' klinkt naar een politionele en dus in dit verband verwerpelijke vorm van beoordeling. Dus blijft ter beantwoording alleen het sub b) genoemde over. Maar ook afgezien daarvan acht ik de aard van de projecten een beter criterium, want: aan de vruchten kent men de boom. Alleen: de VU is geen boom, maar een verzameliing uiteenlopende struikgewassen: zie mijn aanhef. Vraag 4. Het beleven van de doelstelling zal m.i. moeten blijken uit het werk dat wij doen en uit de wijze waarop wij dat doen (bij dit laatste denk ik allereerst aan onze onderlinge verhoudingen in eigen directe werkkring). Daarom meen ik deze vraag voor het geheel van de VU ontkennend te moeten beantwoorden: door onvermijdelijk onschuldig gemis aan contact en kennis van eikaars gebied is de mogelijkheid er eenvoudig niet om van eikaars beleven van de doelstelling op de hoogte te zijn. Tenslotte: elk verwijt van defaitisme wijs ik af! prof. dr. H. R. Wijngaarden, hoogleraar, Conflictuologie

Oriëntatie op Wereldraad Het is niet gemakkelijk om te reageren op de bewering van collega Van Zuthem over gebrek aan evangelische inspiratie aan de VU. Wanneer iemand tegen je zegt: 'je bidt te weinig of je bekommert je te weinig om je naaste', kun je niet antwoorden: 'toen wel'. Zo kan op Van Zuthem's kritiek moeilijk gereageerd worden met de bewering dat zij iedere grond mist en dat er voldoende aan de VU geworsteld wordt met de relatie geloof en wetenschap. Het lijkt me daarom

Prof. dr. C. A. van Peursen

het beste zijn opmerkingen als een stimulans op te vatten om in ieder geval meer dan tevoren de doelstelling van de VU te operationaliseren. Daarbij is uiteraard een formele instemming met de grondslag of de doelstelling op zich zelf van weinig waarde. Het gaat er om wat er werkelijk uit komt. Twee opmerkingen zou ik in dit verband willen plaatsen. Ten eerste, ik hoop van harte dat de doelstellingscommissie spoedig met plannen op tafel komt. De grootste moeilijkheid zal wel liggen in het eventuele extra dat van ons voor de uitvoering van die plannen gevraagd wordt, ledere faculteit is onderbezet of meent het te zijn en vooral voor de nodige interfacultaire projecten zal het een gevecht om tijd en prioriteit worden. Ten tweede zou ik graag willen dat de VU zich meer oriënteerde aan het werk van de Wereldraad van Kerken. De vorige rector merkte een aantal jaren geleden op, dat het hem speet dat er zo weinig contact was tussen Geneve en Amsterdam. De Wereldraad is bezig met een aantal fundamentele (niet alleen maar theologische!) problemen en zou daarbij op een bijdrage van de VU moeten kunnen rekenen. Belangrijk is vooral dat in de Wereldraad stemmen uit Azië, Afrika en Latijns Amerika voluit meeklinken en zulke stemmen zullen ons ook in Amsterdam moeten dwingen zeer kritisch tegen onze eigen maatschappij aan te kijken. prof. dr. D. C. Mulder, hoogleraar. Geschiedenis en Fenomenologie der Niet-Christelijke Godsdiensten en Inleiding in de Wijsbegeerte

Vryheid tot hardop denken Indertijd ben ik, om met de grondslag (doelstelling) samenhangende redenen aan de VU komen werken. Aan de Leidse universiteit had ik jaren (16) gewerkt en alle rangen doorlopen tot en met de lectorsrang. Na vijf jaar VU (en mogelijkheid tot vergelijken met Leiden) ben ik niet teleurgesteld. Ik ervaar het klimaat ten aanzien van de centraal gestelde vraag als positief. Niet In de zin dat ik hier op elk uur van de dag en bij elke ontmoeting met de vraag betreffende relatie geloof en wetenschap wordt geconfronteerd. Het is veel meer de regelmatige ontmoeting met gelijkgerichten op alle niveaus welke ik als positief ervaar. Dat men er hier vanuit kan gaan dat collega's en medewerkers, bestuurders en uitvoerders zich of

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen