VU Magazine 1974 - pagina 42

politieke partijen, democratisering, nieuwe bestuursvormen, sociaaleconomiscli beleid, woningbouw . REGEREN - REAGEREN een cursus burgerschapskunde 40 schriftelijke lessen voor f 25,partijen en partijstelsels, volksvertegenwoordigers, reclit en reclitspraak, gemeente en provincie, mllieubetieer. . . POLITIEK BEKEKEN een oriënteringscursus 12 schriftelijke lessen + documentatie voor f 9,50 ontwikkelingshulp, kolonialisme, bewapeningswedloop, bevolkingsexplosie, Internationale samenwerking . . WERELD OP HANDEN een cursus over ontwikkelingssamenwerking 10 schriftelijke lessen + documentatie voor f 10,- (i.s.m. NOVIB) het raadlldmaatschap, de begroting, ruimtelijke ordening, subsidieregelingen, gewestvorming . . . DE GEMEENTERAAD een cursus gemeentepolitiek 23 schriftelijke lessen voor f 20,Wet op de ondernemingsraden, vergadertechniek, bedrijfseconomie, de vakbeweging, sociale verzekeringen, personeelsbeleid . . . DE ONDERNEMINGSRAAD een cursus voor ondernemingsraadleden 34 schriftelijke lessen voor f 27,50 Vraag nog heden een folder voor nadere inlichtingen onder vermelding van de letters VU bij STICHTING BURGERSCHAPSKUNDE, Postbus 349, Leiden, tel. (01710) 46803

40

nadat ze jarenlang in contact zijn geweest voeding moet liggen op de emancipatie van met cliënten die in het gezin zijn stukgelo- het kind. Tot een moment waarop hij in staat pen, tot de conclusie komen dat het gezin een zal zijn een gemotiveerde keus te doen. De verkeerde instelling is. 'Ik vind dat een te snel- accentverschuiving gaat met enige verwarle conclusie. Je kunt als hulpverlener wel eens ring gepaard. 'In talloze gezinnen kun je uitpessimistisch worden omdat je, behalve met je spraken horen als: jongen, dat had ik vroeger eigen gezin, praktisch altijd in aanraking komt niet moeten wagen, want anders . . . Achter met probleemgezinnen. Op grond van de eigen zulke opmerkingen ligt onzekerheid. Ouders beperkte ervaring mag men echter niet zeggen dathebben het idee: als ik m'n kind zal straffen, het overal wel fout zal zijn; de probleemgezin- geef ik hem te weinig ruimte, het moet anders. zen vormen maar een beperkt aantal van het Maar anderzijds wordt dat nog niet echt geactotaal dat in Nederland functioneert.' cepteerd'. Naast die hulpverleners die op grond van hun ervaringen een pessimistische kijk hebben Doopbeiofte gekregen op het gezin, zijn er ook de stromin- Deze verwarring kan met zich meebrengen gen (bijvoorbeeld de anti-autoritaire opvoe- dat ouders in de knoop komen te zitten met ders) die menen dat het voor de ontwikkeling de doopbelofte (waarbij ze, volgens de oude tot een verantwoordelijk mens beter is op te formulering onder meer beloven hun kind groeien in een ander verband dan in het ge- 'in de voorzeide leer naar hun vermogen te onzin. Zoals dat bij iedere groep die vergaande derwijzen en te doen onderwijzen') die ze hebconsequenties trekt uit veranderde opvat- ben afgelegd. Dr. De Ruyter: 'Ik meen dat het tingen het geval is, zo meent dr. De Ruyter onderscheid tussen socialisatie en emancipatie dat ook hier een kern van waarheid te vinden een stukje verheldering en bevrijding kan brenis. Hij licht dat toe door te zeggen dat tot voor gen voor ouders diewe nogal eens tegenkomen en kort één opvoedingstaak te veel centraal heeft die deze belofte als een last zijn gaan voelen gestaan bij veel ouders: de socialisatie. 'Soci- (voor mij is overigens deze belofte nooit een last alisatie wil zeggen te handelen volgens de stel- geweest, omdat ik meen dat ze in diepste grond regels van een bepaald samenlevingsverband. een belijdenis is van: we kunnen het niet alleen. Bijvoorbeeld: het kind moet leren luisteren naar De opdracht om zelf wat te doen is daaraan onde ouders. Het is een goede zaak wanneer een dergeschikt). Ouders die het opvoeden zien als jong kind dat leert, alleen werd, dacht ik, tot louter socialisatie kunnen in de puberteit van voor kort, het luisteren naar wat de ouders zeg- hun kind inderdaad in moeilijkheden komen: gen te veel als doel in zichzelfgezien ('je luistert hij of zij moet en zal 's zondags naar de kerk omdat ik het zeg'). Op het ogenblik is de ontwik- gaan. Maar ouders die inzien dat opvoeden een keling te zien, dat het luisteren naar de ouders aantal dingen is, ontdekken dat wanneer het voorwaarde is geworden voor de tweede opvoe- kind eenjaar of twaalf is, de opvoeding van kadingstaak: de emancipatie van het kind. Dan rakter verandert: de emancipatie komt centraal gaat dejongere ontdekken dat luisteren een sen- te staan.' sitief-zijn voor de behoeften van de mede-mens 'Dat betekent dat ze hun kind het recht geven is.' te experimenteren, in de hoop dat het zich iets heeft eigen gemaakt - en een mens kan zich pas Accent iets eigen maken wanneer hij de keus heeft tusOpvoedingssystemen hebben deze twee ta- sen iets te doen, en iets na te laten. Zo'n verken (socialisatie en emancipatie) altijd gehad, andering in het communicatiepatroon tussen alleen komt het voor dat in bepaalde perioden ouders en hun kind kan natuurlijk moeilijkhede ene taak meer accent krijgt dan de andere. den geven. Je bent er als ouder niet voor opgeRuwweg tot 1960 stond bijvoorbeeld in cal- leid, Je weet het niet precies, je raakt in verwarvinistische gezinnen de socialisatie voorop. ring en ouders die in verwarring geraken, kunDat wilde ook zeggen dat de emancipatie in nen verstrakken, kunnen rigide worden.' het teken stond (werd gekleurd door) sociali- Is daarmee ook gezegd dat ouders bij wijze satie. 'We ontdekken nu allemaal dat het doel van spreken een'opleiding'tot opvoeder nodig van de opvoeding aan het veranderen is. Je zou zouden hebben? Dr. De Ruyter meent dat de kunnen zeggen dat vroeger het leven van de ko- tijd van het vanzelfsprekend opvoeden voormende generatie in het verlengde lag van het bij is, maar hij ziet niet in de eerste plaats het leven van de bestaande generatie: de zoon ging vermeerderen van kennis bij de ouders als de lijken op z'n vader en wilde dat ook, behalve aangewezen weg. Ouders zouden zijns inwanneer tijdens de puberteit het generatiecon- ziens verder komen door zich te verenigen in flict ging spelen. De ouders vonden die puber- oudergroepen, waarin zou kunnen worden teit wel een lastige periode, maar veel meer dan gesproken over de omgang met hun kinderen rustig afwachten tot zoon of dochter tenslotte en de problemen bij henzelf Tot dusver toch in het goede spoor terecht zou komen, be- functioneren zulke groepen (zie Philadelhoefden ze niet te doen. Zo kom je het ook tegen phia) alleen bij ouders van gehandicapte kinderen. 'Ik denk dat nu het opvoeden meer is in tal van romans uit die periode'. Vandaag de dag zal bij iedere volwassene geworden dan een soort imitatieproces, waarbij het besef aanwezig zijn dat zijn kinderen an- de kinderen op hun ouders moesten gaan lijders zullen leven dan hijzelf Deze notie ken, ook ouders van gewone kinderen behoefte brengt met zich mee dat het accent in de op- gaan krijgen aan zulke groepen'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen