Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 79

Disp. III.

De.TureetJustitiaDei.

55

dici non debeat habere vim legisjuxta cum recepto Jure Romano, 8c Neg. nisi improprie 8c catachrestice. 10. An ex eodem fundamenlo negari possil Jus forense Mosaicum in N. T. abrogatum esse, quippe adhuc obtinens vim legis, 8c consequenter Ikeologos hactenus irnle in hac abrogatione constituisse partem libertatis Christanae? Neg. 11. An exeodem fundamento sequatur ICC. nostros eaque proprie ornandos esse titulo Doclorum Juris Mosaici, ac civilis Romani, non minus quam olim V. T.inter

inquam, hoc ipso

slatutis propriis?

& Legisperiti, quipropriejurisistius Mosaici consulti, interpretes 8c Doclores eranl, ac sccundum illud consulebanl 8c determinabant ? Neg Vt enim rei veritati non conveniret, ita etiam praejudicaret aliquantum doctrinae theologicae de abrogatione legis mosaicae, 8c de libertale Christiana. 12. An titulis Doctorum Theohgiae dical 8cin se complectalur Juris forensis Mosaici doctorem? Resp. quatenus cognoscit 8c docet Theologus rb historicum, 8c rb dogmalicum seu doctrinate illa parte sacri codicis comprehensum, Aff. ul [pag. 379] etiam de jure ceremoniali. Non vero quatenus observationem ejus tanquam legis Levitas dicti yp%fi(icf.rtXqymvofiiy.o\\. Scribae

obligantis conscientiis

hominem

applicat 8c imponit, ac

secundum

scientiae judicat, casus conscienliuc determinat, consilia scribif. Sic

divini moralis Doclor

con-

illud in foro

enim

solius Juris

est.

Sed haec applicata acl clistinctionem cum & sub qua nostri hodie debeant Doctores juris canonici, ex professo & pluribus persequimur canonico ; & forte in disp. dc Legibus divinis 8c humanis.

aut Jare

dici possint

in disp. de

APPENDICIS AD DISPUT ATIONEM THEOLOGICAM

DE JURE ET JUSTITIA DEI PARS SECUNDA

Ad

»).

arounicnln, 8c solutionis priori parle a nobis produclas islne exceptiones 8c

inslantiac ab amico submissae sunt; quae, nisi solide 8c perspicue diluantur, obstare

minus insententiam nostram hactenus descendat, qui contrarium Hoc ergo agamus.

dicuntur, quo fendit.

de-

Instant. I. Si Deus res aliquas cxtra se sic 8c non alio nwdo nccessario vult, idquc propter iUarumbonilalem vel malitiam inlrinsccam, jam voluntas Deiessct regutatum, at volunlas Dei nunquam est regulaium, sedsemper regulans. Quia regulans Scregulalinn nccessario realiter differunl, hoc cst lanquam causa /l' effcdum. AtinDeoniliilsic Differt. Resp. 1. Ad argumenti majorem, distinguendam esse bonitatem creaturae sic

non dependeat a Deo; sed Deus ab ij)sa. Haec sic innuitur, conceargumentum quianihil contra nos.SedsiintelligiturbonitasinactibusDei

ipsi intrinsecam, ut

ditur totum

circa creaturam,

&

in ipsa creatura

formalitermhaerens & effectiveseu principiative a

Deo dependens: jam distinguimus regulatum in illud, quod proprie dicitur tale: & in id, quod analogice. Posteriori modo si accipiatur, negnmus minorem Est enim in Deolex aeterna:uticloceturabomnibusTheologis:numinatima5'rAo/^s7/r/6«rf L2.qrM.93.

arlic.

1.

l

)

Resp.

M. Andrea Lansman Amstelod. Ad diem

29.

Mart. 1644.

cui

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen