Te Amsterdam begint de

Amsterdam 31 Deo. 1886.

Te Amsterdam begint de toestand zich steeds zuiverder te teekenen.

Alle kosters hebben thans hun trouw en gehoorzaamheid verzaakt, en ook de koster van de Nieuwe kerk, die nog op 6 Januari een plechtige verklaring teekende, waarin hij aan de oorspronkelijke kerkmeesters trouw beloofde, heeft thans het hoofd in den schoot gelegd voor de Classicale pretendenten, en op het gegeven uur gezorgd dat de noodige politie zich om de Nieuwe kerk bewoog, teneinde het binnentreden van de wettige beheerders desnoods met geweld te beletten.

Gevolg hiervan is dat de Classicalen zich thans, door middel van ontrouwe kosters, van alle kerkgebouwen der gemeente hebben meester gemaakt, en deze thans verplicht zal blijven nog langen tijd in het verschaffen van andere localiteit voor de saamvergadering der geloovigen te voorzien.

In het stoffelijke, wat geld en goed aangaat, behalen de Classicalen dus een volkomen triomf.

Het geld en goed, wat voor heel de Gereformeerde gezindheid van Amsterdam bestemd was en nog is, dient thans feitelijk voor een klein groepje Irenischen en een kleine groep Modernen, die saam omstreeks 7000 kerkgangers per Zondag leveren en meest tot den betergestelden stand behooren.

Zoo heeft men dan nu te Amsterdam wel een geordende Gereformeerde kerk, maar een kerk aan wie het gebruik van haar goed desnoods met politiehulp, aan ontrouwe kosters verleend, onthouden wordt; terwijl in die gemeente een afdeelingsbestuur van de Synodale Hiërarchie en haar onderhebbende departementen ingedrongen is, dat zich allerlei rechten aanmatigt en zich op publiek terrein gegedraagt als ware ze een kerkeraad.

De kerk zelve ziet dit nu rustig aan, en heeft het ondernomen om door rustigen, geestelijken arbeid dit kwaad te boven te komen, en zich zelve steeds zuiverder te reformeeren naar den Woorde Gods. En dit niet, om op kleiner schaal een soort kerspel te wezen, maar met den uitgesproken toeleg, om met Gods hulpe deze reformatie steeds verder voor te zetten, en zelfs door missie naar buiten voor de propaganda der Gereformeerde beginselen zorg te dragen.

Van alle ".'ast goed en vaste inkomsten verstoken, zaï ze voorhands drijven moeten enkel op uit de hand gegeven geld.

Toch kan ze ook hiermee ver komen.

Reeds dit jaar ontving ze alleen aan collecten meer dan een halve tonne gouds, en de hoofdelijke inschrijving die volgen gaat belooft naar de opgenomen raming indgelijks een halve tonne gouds op te brengen.

En met deze som schoon geld, zonder onkosten voor heel een heirlegervan ambtenaren en eindelooze reparatiën aan oude gebouwen, komt men altoos een eind weegs.

Voor de bediening der heilige Sacramenten ontving ze nu reeds ten geschenke een zilveren Doopbekken met toebehooren, en is haar een nieuw stel Avondmaalszilver, en dito fijn damast tafellinnen toegezegd.

Blijkt later meer noodig te zijn, dan zal ook dit wel volgen.

Voor de Bediening van den heiligen Doop leende reeds den vorigen Zondag het lokaal in Frascati zich uitnemend goed. Toen den vorigen Zondagmiddag de Catechismusprediking in dit gebouw hervat werd, was een schare van vierduizend personen opgekomen, waarvan slechts twee duizend een staan-of zitplaats konden vinden, en is te midden dezer drukte, toch op zeer ordelijke en stille wijze het Sacrament van den heiligen Doop aan een vijf-en-twintigtal kinderen toebediend.

Het gebouw waar de kerkejaad thans vergadert, is zeer net en voldoende voor dit doel ingericht, en levert wél zoo goede gelegenheid voor goed en geregeld dcba, t op als het oude lokaal in de Nieuwe kerk. Z^dra men dit weer in bezit krijgt, zal het zaak zijn, dit naar dit beter model te verbouwen.

De beide Kerstdagen bedroegen de gezamenlijke collecten bij de zes duizend gulden.

Alle - dienst die geschiedt, geschiedt thans vrijwillig.

De ouderlingen lezen voor en zingen voor; dilettanten bespelen de orgels; leden van den kerkeraad wijzen plaatsen aan en houden goede orde; en deze gansche inrichting, waaraan de kerk eertijds sommen gouds ten koste legde en die bijna al haar inkomsten verteerde, kost thans niets en wordt bediend uit het beginsel van vrijwillige liefde.

De geest en toon is daardoor in onze kerk thans ook beter geworden.

De druk en de benauwing van de leugen en van de onwaarheid is er af.

Men voelt het, dat men van onder den vloek der Synodale Hiërarchie uit is.

De ban is daardoor weg en de geestelijke werking teruggekomen.

Men is vrij. Er heerscht weer liefde. Het ruischen van den Geest wordt gehoord.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen