Door de Algemeene Synodale

Amsterdam, ii Februari.

Door de Algemeene Synodale Commissie van het Hervormd genootschap is onder no. 842 dit geheime schrijven aan de wachters der Hiërarchie verzonden, waarop wij zeer de aandacht vestigen. No. 842.

VERTROUWELIJK.

’s-Gravenhage., 4Febr. 1887.

De Algemeene Synodale Commissie derNederlandsche Hervormde Kerk, thans buitengewoon vergaderd, vooral ten einde te beraadslagen over te nemen maatregelen tot handhaving van de rechten en belangen der Nederlandsche Hervormde Kerk en hare Gemeenten tegen hen die de orde in die Kerk verstoren en trachten hare rechtens bestaande organisatie omver te werpen, heeft het van haren plicht geacht U mede te deelen, welke, volgens haar oordeel, de gedragslijn der Classicale Besturen behoort te zijn, met opzicht tot Predikanten en Kerkeraadsleden, die zich aan genoemd vergrijp schuldig maken.

De Synodale Commissie, verre van te meenen, dat het U ontbreken zou aan goeden wil en ijver om te doen wat het belang der Kerk eischt, wil door dit schrijven de gewenschte eenparigheid in het handelend optreden der Kerkelijke Besturen bevorderen, terwijl zij daarenboven haar gevoelen uitspreekt, dat spoed in deze een eerste vereischte is.

Wat de Synodale Commissie U wenscht aan te bevelen, is vooreerst, dat Gij terstond handelend optreedt wanneer van een Predikant of Kerkeraadslid onder Uwe ressort het gerucht gaat, dat hij deelgenomen heeft aan het zoogenaamd Gereformeerd Kerkelijk Congres, van II tot 14 Januari jl. te Amsterdam gehouden. Het bewonen van dat Congres is op zich zelf reeds een vergrijp van ergerlijken aard wegens de schriftelijke verklaring door lederen deelnemer afgelegd, luidende : »De cngeteekende verklaart, dat ook hij de afwerping van het Synodale juk voor plichtmatig houdt", van welke verklaring de kennelijke strekking is eene verbintenis, om mede te werken aan de verbreking van de organisatie der Nederlandsche Hervormde Kerk. In het gezegde geval zal het Classicaal Bestuur wél doen, door eene Commissie uit haar midden af te vaardigen, ten einde de betrokken personen te hooren en c.q. hun pertinent af te vragen, of zij bij de gegevene verklaring blijven volharden — dan wel — of zij, het verkeerde van die daad inziende, daarvan terug komen en beloven, voortaan aan dergelijk streven als het Amstersche Congres bedoelde, geen deel meer te zullen nemen en in alles aan de kerkelijke verordeningen te zullen gehoorzamen. Wordt deze verklaring schriftelijk met onderteekening afgelegd, dan heeft de zaak geen verderen voortgang. Wordt dit echter geweigerd, of ook bij weigering om voor de Commissie te verschijnen of te antwoorden op de gedane vragen — wat ook reeds weerstreven is tegen de Kerkelijke verordeningen — zal het Classicaal Bestuur de voorloopige schorsing van de betrokken personen naar artt. 47 en 48 van het Regl. voor kerkelijk opzicht en tucht enz. hebben uit te spreken, mitsdien de zaak, met alle bescheiden, over te dragen aan het Provinciaal Kerkbestuur. ^Het is van belang, ook met het oog op rechtsquaesties, die later misschien voor den burgerlijken Rechter worden gebracht, dat zij, die het kerkelijk verband willen verbreken, voorgekomen worden in de volledige uitvoering hunner plannen.

Maar ook ten tweede oordeelt de Synodale Commissie dat Kerkeraden, die reeds feitelijk het verband met de wettelijke organisatie verbroken en eene andere kerkorde zeggen aangenomen te hebben, daardoor niet onttrokken zijn aan de toepassing der kerkelijke tucht, zij het ook, dat zij geoordeeld konden worden door woord en daad genoegzaam getoond te hebben zich af te scheiden van de Nederlandsche Hervormde Kerk. Zij toch beweren thans, dat zy zich van de Kerk, waartoe zij tot dusver behoorden, niet afscheiden, en blijven zich gedragen als waren zij in die Kerk nog steeds de wettige ambtsdragers. Door eene kerkrechtelijke uitspraak zullen zij moeten worden getroffen. Derhalve zal ook in dit geval het Classicaal Bestuur, onder welks ressort dergelijke wanordelijkheid plaats vindt, de personen die zich daaraan schuldig gemaakt hebben, als verstoorders van orde en schulddig aan vergrijp in de uitoefening van hunne kerkelijke betrekking hebben te beschouwen en ook tegen hen de voorloopige schorsing, zooals boven vermeld is, moeten uitspreken. Nadat in deze tuchtzaak eene einduitspraak zal gevallen zijn, waarbij op hen, die zich aan genoemde feiten hebben schuldig gemaakt het vereischte tuchtmiddel zal zijn toegepast, zal dan door de Synodale Commissie verder gehandeld worden in gelijken zin als onder anderen reeds gehandeld is ten aanzien van den Kerkeraad te Voorthuizen, naar art. 3 van het Alg. Regl., door namelijk de ergerlijke handelingen van de bedoelde personen ten grondslag te leggen van de verklaring, dat zij ook niet meer tot de leden van de Nederlandsche Hervormde Kerk behooren.

De Algemeene Synodale Commissie der Nederlandsche Hervormde Kerk.

J. K. KocH, President.

L. OVERMAN, Secretaris.

Aan de Classicale Besturen.

Zoo ziet men, wat geest deze Hiërarchie bezielt.

Bannen, uitstooten, van zich werpen. Dan zelfs nog met bannissement en vonnis najagen, als men zelfs niet meer onder hun jurisdictie behoort.

Ja, erger nog, een rechter die straks geroepen kan worden om in Cassatie recht te spreken gelast en schrijft voor aan den rechter van eerste instantie, hoe hij vonnisse.

Is het toch niet ten hemel schreiend!

En dat noemt zich nog een Kerk des Heeren!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen