Vrije Universiteit.

Vrie Universiteit.

„Jongelieden van goede hope".

Meermalen ontmoette ik vrienden, die mij de vraag deden : »Zijn de studenten aan de Vrije Universiteit nu allen bekeerde jonge mannen, en zoo niet, hoe kan men hen dan tot de studie, inzonderheid tot die der Theologie, toelaten ? Het zal toch wel voor een Leeraar een eerste vereischte zijn, dat hij-zelf een levend gemaakt lid der Kerke Christi zij ? "

Ik antwoordde hierop natuurlijk, dat ik dit niet wist en dit ook door niemand met onfeilbare zekerheid geweten kon worden, en wees er dien Broeder op, dat de Gereformeerde kerk slechts één maatstaf kende, dien zij aan te leggen had om te oordeelen wie al of niet voor een levend lidm.aat gehouden mocht worden, namelijk: Belijdenis en wandel.

Toch kan het misschien geen kwaad, eens : te onderzoeken, hoe onze nuchtere Gereformeerde Vaderen over dit onderwerp dachten,

en dan vindt men in hunne geschriften aangegeven, dat zij oordeelden, dat voor de studie, vooral voor die der theologie, moesten toegelaten worden dezulken, die geacht mochten worden ^Jongelieden van goede hope''' te zijn.

Hieronder verstonden onze vaderen, dat die jeugdige mannen zich bogen onder het Woord des Heeren, hetzelve erkennende vpor wat het is: de geopenbaarde waarheid Gods.

Verder, dat hun wandel dienovereenkomstig moest zijn; dat zij in hunne voorbereidende studiën bewijzen hadden gegeven, aanleg en gaven te bezitten; dat zij geen spraakgebrekkigen mochten zijn; en eindelijk, dat zij geen zoodanig lichaamsgebrek mochten hebben, dat

aanstoot kon geven, of oorzaak van kleinachting of zondigen spot zou kunnen worden.

Wel strekten hunne wenschen verder, maar nimmer hunne eischen.

Te moeten wachten met zich tot de studie te begeven, föt zij eerst, met volle geloofsbewustheid, rekenschap konden geven van de hope die in hen was, kwam dan ook in hunne gedachten niet op; deze zorg lieten zij voor later blijven.

En dit kon dan ook niet anders, daar, volgens de waarneming, ons door Godzalige schrijvers meegedeeld en zeker wel door niemand weersproken, de minste bekeeringen plaats grijpen in de vroege jeugd en hoogen ouderdom.

Ja, er zijn schrijvers, die, hoewel ook hierin de absolute Vrijmacht des Heeren ten volle erkennende en die zich ook wel der vele uitzonderingen bewust waren, 'toch niet aarzelden, om als hunne ervaring neer te schrijven: dat verreweg de meeste duidelijk waarneembare toebrengingen plaats vonden op den leeftijd tusschen 25 en 50 jaren. •

Vóór en na dien leeftijd werden ze zeldzamer en kon dus van uitstel van studie, tot men hieromtrent meerdere zekerheid van de personen, hier bedoeld, verkreeg, geen sprake zijn, daar dan de beste tijd des levens voor de studie verloren ging.

Zij ontkenden natuurlijk niet, dat een leeraar ziclr ook zijne inwendige roeping bewust en door eigen ervaring, gewerkt door den Heiligen Geest en dus overeenkomstig en door het Woord des Heeren, instaat behoorde te zijn, om anderen geestelijk te kunnen bestieren; en dat, bij gemis hiervan, er wel geen ongelukkiger mensch kon zijn dan een onbekeerde predikant; maar zij wisten ook wel, dat een doode belijder, indien hij in de voorwerpelijke waarheid recht stond, soms gebruikt werd, om anderen den weg des levens te wijzen, evenals een doode hand aan den weg, waarop duidelijk leesbaar de plaats, waarlieen die weg leidt, aangegeven is, den reiziger zeer te stade kan komen om hem van dool- en zijpaden af te houden, en de plaats zijner bestemming te doen bereiken; terwijl daarentegen een levend, maar nog onkundig, persoon oorzaak

zou kunnen zijn (en soms ook werkelijk is), dat iemand, althans tijdelijk, aan het dwalen raakt.

Kennis werd door onze vaderen wel niet over, maar toch zeer hoog geschat, ja onmisbaar geoordeeld. — «Kennis en leven'' bleef natuurlijk ook hun ideaal. ^

Laat ons ook hierin onze Gereformeerde Vaderen navolgen en voor onze jongelingen van den Heere ootmoediglijk bidden, dat zij door Hem toegerust mogen worden met wat geen schepsel hun geven kan, maar ook, dat zij middelijk door de studie de zoo onmisbare kundigheden mogen verkrijgen, opdat zij straks, als Leeraar door den Heere aan zijne kerke geschonken, zijne schapen mogen leiden in de grazige weiden van Gods Woord en eens mogen leeren spreken naar het harte van het Israël Gods.

In dank ontvangen:

Voor de Vereeniging:

W. KUHLER Wzn,

Aan Contributiën : door den heer A. Verduyn te Oudshoorn ƒ22.50; aan Schenkingen: door Idem ƒ9.50 van den heer R. Huizinga te Appingadam ƒ 2.50; van J. M. S. te Raamsdonk ƒ 2.50; door Ds. F. W. J. Wolf, te Odijk, gecollecteerd in een jDreekbeurt te Neer-Langbroek ƒ 2.50; door

Ds. E. C. van Baerle van een particulier te Wageningen ƒ 10; door den heer H. Moerman, te Nieuw-Helvoet, van vrienden voor 't laten lezen van «Uit de Diepte" ƒ1; door Ds. H. Hoekstra te Utrecht, van N. ƒ1; door Prof. F. L. Rutgers, van G. Kuyper en zijn twee zoons te Edam ƒ ip.

Voor het Hospitiom:

Van den heer A, Gr. op de B. bij A. ƒ 2.50 van den heer G. C. E. ƒ 10,

Voor het Studiefonds:

Bij Prof. Dr. A. H. de Hartog ingekomen : door den heer A. B. Stompff, te 's Gravenhage, vanMej.S. ƒ 1.50, vanMej. B. v. S.ƒ 0.50, samen ƒ 2; door Ds. Hoekstra, te Utrecht, van N: N. ƒ 1.50; van den heer A. Gr. op de B. bij A. ƒ 2.50, G. J. N. te A. ƒ i, J. W.Kzn. teBr. o. L.ƒ5, G. A. H. teB. ƒ io, vanMej.D. U. ƒ2, S. U.ƒ 2en N. G. ƒ 2, allen te A.; samen ƒ 6; J. N. te B. ƒ 3.

S. J. SEEFAT, Penningmeester. Lijnbaansgracht 248.

SCHOTSCHEZENDINGSKERK.

GOD SDIENSTOEFENING.

Zondagmorgen, 10 imr, F. W. A. KORFF. Zondagavond, 6 uur, F. W. A. KORFF. Dinsdagavond 8 uur, Optische Voorstelling betreffende China en de Chineezen, met verklaring door een Oud-Resident van China. (Zie de advertentie).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen