In antwoord op onze

In antwoord op onze aanteckening over den Doop der Ledeboeriaansche kerken zond de geachte inzender ons nogmaals deze opmerking:

Mijnheer de redacteur !

Ik dank u ten zeerste voor uw geëerd antwoord in De Heraut van jl. Zaterdag. Ik meen echter, houd het mij ten goede, met een enkel woord daarop nog te moeten terugkomen.

Ik verzoek u dientengevolge beleefdelijk een plaatsje voor het onderstaande in uw blad. Wanneer u mijn schrijven van 27 Februari jl. nader inziet, zult gij u kunnen vergewissen, dat van vagen om den Doop te erkennen geen sprake is; evenmin, dat het te doen is om de tusschenkomst van een aardschen koning tot goedkeuring van den Doop, wat, waarover ook bij mij geen twijfel bestaat, door den Koning in de hemelen is goedgekeurd. Aan de al of niet wettigheid van den Doop werd, door de bij mijn schrijven bedoelde doopleden, m de verste verte niet gedacht. Zij dachten er evenmin aan, te vragen, of haar Doop wettig is. Maar de synodale hiërarchie weigert ze eenvoudig als leden der kerk aan te nemen, omdat zij haren Doop als niet wettig erkent Het was dus niet te doen, om de tusschenkomst van den koning te gebruiken tot erkenning van den Doop, maar meer om de vergaderingen van wijlen Ds. Ledeboer, zooals de eene ze noemt, en At groepen, & \tvfï]\sn'Ds. Ledeboer volgen, als instituut te doen erkennen, opdat die soort benamingen zouden ophouden, en zij, evenals andere, ook den naam zou dragen van Kerk, zooals ze dat ook waarlijk is. Nu komt het mij voor, dat die erkenning té vragen, niet ongeoorloofd is, en zulks geen scheiding bedoelt viin Ds. Ledeboer. Bovendien heeft de gemeente te Middelburg z en ik meen nog een of twee gemeenten reeds kd een koninklijke goedkeuring op hare statuten m verkregen, zoodat de omstandigheden sedert svs Ds. Ledeboers uitgaan dit wenschelijk hebben gemaakt, en het nu meer gewenscht zou zijn, dat de 14 gemeenten zich tot een instituut v n door den Itoning deden erkennen.

Het zou mij hoogst aangenaam zijn, dit schrijven in De Heraut opgenomen en nader door u beantwoord te zien.

U dankzeggende voor de mij afgestane plaatsruimte, enz.

Wij zien de vergissing of het misverstand niet in.

De inzender maakt het bezwaar, dat de Synodalen den Doop der Ledeboerianen niet erkennen; en slaat nu als redmiddel voor, om bij den Koning erkenning van een eigen statuut te vragen.

Alzoo hij wil van den aardschen Koning een „Instituut" krijgen, om door middel van dit Instituut zijn Doop te zien erkennen door de Synodalen.

Dit nu blifft ons de verkeerde weg dunken.

De erkenning van een toegedienden Doop hangt aan Hem die den Doop gaf. En als er een kerkgenooschap is, dat een Doop, in den naam van den Heere Jezus toebediend, niet wil erkennen, zondigt dit. En om nu, ten einde dezen tegenstand te breken, hulp te zoeken bij den aardschen Koning, kunnen wij niet goedkeuren.

En evenzoo blijven we bij onze opinie, dat het form.eeren van een eigen Staats-Instituut naast het Synodale niet in den geest. van Ds. Ledeboer was.

Wat in Middelburg geschied is, heeft bij verrassing en vergissing plaats gegrepen. De broederen aldaar gaven uitdrukkelijk te kennen, dit geenszins te Lebben bedoeld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen