Uit de Pers.

Men leest in de Kerkel. Cour.:

Van Drie Kerkrechtelijkeverhandelingen, vertaald uit de Politica Eccles'iastica van Gijsbertus Voetius, met voorrede van Dr. F. L. Rutgers, ziet de eerste aflevering bij J. A. Wormser, te Amsterdam, het licht.

Wij komen nader op deze uitgave terug, en zeggen nu er niets van, dan , dat het papier helder, de letter duidelijk en de prijs (hoogstens f lo.—) inderdaad buitengewoon goedkoop is.

Aan de vertaling is bijzondere zorg gewijd. Het gansch niet fraai, vaak zeer gewrongen Latijn van Voetius is in een flink Hollandsch omgeschapen, dat de bedoeling van den Nederlandschen canonicus, voorzoover wij door de vergelijking van enkele moeielijke plaatsen hebben kunnen nagaan, volkomen goed weergeeft.

Bij den tegenwoordigïn kerkelijken strijd is het van geen gering belang, dat men bekend is met de toestanden in den tijd van Voetius, waarover niet weinig licht valt door de Pol. Eccl., en met de kerkrechtelijke idealen die de groote mm zich schiep — idealen welke de doleerenden op dit terrein willen verwezenlijken.

Ons trof in dit eerste stuk dadelijk weer de eigenaardige wijze, waarop Voetius toch eigenlijk de volkssouvereiniteit predikt, en eveneens de vrijheid die hij zich tegenover sommige gereformeerde overleveringen voorbehoudt. Hij is het namelijk volstrekt oneens met de uitlegging door Beza (vroeger reeds door Calvijn) van Matth. i8 vs. 17, die ook is gevolgd in het Pormulier voor de bevestiging van Ouderlingen in de Nederlandsche Liturgie, dat »de Kerk" (waarom niet: «gemeente" met de Statenvertaling? ) hier »de Kerkeraad" wezen zou. »Wij voor ons, zegt Voetius, noemen deze opvatting onjuist."

Ook is het niet van belang ontbloot juist tegenwoordig er aan herinnerd te worden, dat Voetius het systeem der »Wijkkerken", te Bremen en elders in Duitschland ingevoerd, in geenen deele afkeurt. De parochie-of Wijkkerk, zegt hij, is zulk een kerk die bepaald wordt door de grenzen van een stads-ot wijkdistrict, alsmede door de zorg van een eigen bestuurder of wijkopziener, bestaande in de prediking des Woords en de bediening der sacramenten, en die van andere wijkkerken in dezelfde burgerlijke gemeente als een integreerend deel, ofschoon in de geheele gemeente onder het bestuur van denzelfden kerkeraad staande, wordt onderscheiden." Hierdoor wordt de eenheid der gemeente niet bedreigd: »de eenheid van elke bijzondere volledige en goed georganiseerde (gemeente), zoo leert Voetius, hangt af van de éénheid van één kerkeraad, door welken zij wordt bestuurd."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen