„Het boek des geslachts.”

Het boek des geslachts van Jezus Christus, den zoon van David, den zoon van Abraham. Matth. I: I.

Uw Bijbel verbiedt u, alleen op uzelf te zien, en dwingt u achterwaarts en vooruit te denken óók aan uw geslacht.

Heel het Nieuwe Testament wordt ingeleid met het register van een geslacht, en de aanhef is: ^Het hoek des geslachts van Jezus Christus, den zoon van David, den zoon van Abraham"; twee machtige sprongen, die u op eens van de kribbe van Bethlehem naar Ur der Chaldeën terugleiden.

Met dezen aanhef staat op heel het Nieuwe Verbond een merkwaardig stempel gedrukt. Het stempel, dat het niet maar de vraag is: wie ge zijt, maar ook wel terdege waar ge vandaan komt, niet maar of er nog leven in het bloed van uw pols klopt, maar ook wel waarlijk, uit wat sfringader Ait uw bloed sproot.

En zooals het in het Nieuwe Verbond is, niet anders vindt ge het in het Oude Testament. Ook daar heet het telkens : •i> Dit zijn de geslachten^\ en dan volgen er lange, breede registers, die u in heel het menschelijk geslacht één machtigen stam, met wortelvezelen en takken, met twijg en blad doen zien, of wilt ge, één machtigen stroom met eengeheel net van zijrivieren en afgeleide wateren, wier ontelbare droppelen alle in trillende gemeenschap met elkander staan; tot eindelijk ook uw eigen hartebloed tot den man dien God in het Paradijs schiep herleid wordt, en het koninklijk woord op den Areopagus weerklinkt: » Uit éénen bloede heel het geslacht der menschen" op den ganschen aardbodem!

Dit indenken van ons geslacht is er thans uit.

De adel doet er nog aan, maar meest uit pronk en praalzucht, om met een stamboom die eeuwen opklimt te kunnen schitteren. En

bogen op het verleden van zijn geslacht, waarbij de toekomst onzer adellijke geslachten al meer verwaarloosd wordt.

In vroeger dagen liep 's Heeren volk ten deze op beter paden.

Bijna ieder schreef in zijn Bijbel zijn geslacht op. Men deed dit met opzet in zijn Bijbel, omdat in dien Bijbel het ouder deel van zijn geslacht reeds opgeteekend stond. Het was of men zeggen wilde: Ik ben uit dien Vader; die man was mijn Grootvader, en zoo door, zoover men het wist; en verder ben ik van Japhet en Noach , en Henoch, al de patriarchen vóór den Zondvloed langs, tot op den man dien God in het Paradijs schiep.

Maar thans is dit in onbruik.

Ons leven is zoo oppervlakkig, zoo afgebrokkeld, zoo gespeend aan historischen zin. Men is die men is; men leeft voor het oogenblik; teert-van den dag op den nacht; maar van zijn geslacht heeft men geen weet; er geen gevoel en dus ook geen zorg voor.

Uw zoon is weer een man, die er straks even los als een stek zal staan gelijk gij. Na hem zijn kind weer. Maar voor den samenhang der geslachten, en voor het verband der geslachten, ook in zedelijken zin, heeft men geen oog. En als eens in den dag des oordeels heel onze familie als één lange keten aaneengeregen zal staan, en wij zelf als één der vele schalmen in die keten, dan zal het voor de meestén zijn, alsof ze in een hun vreemde keten worden ingeklonken, en van een zich thuis voelen en terugvinden in zijn eigen geslacht zal geen sprake zijn.

Toch is dit niet goed, omdat het onwaar is. We zijn geen hoop droog zand, uit lo.sse, rulle korrelen saamgevoegd, maar we zitten in ons geslacht door duizenderlei draden en vezelen ingeweven.

Er is samenhang van bloed. Ons geslacht is vleesch van ons vleesch en been van ons been. Gezondheid die ons in de aderen mag persen is een erfstuk van het rijpe, ingetogen, bloeiende leven van mannen en vrouwen voor tien en twaalf geslachten. En ook omgekeerd, de kwalen waarmee we worstelen, de zwakheden waaronder we gebukt gaan, tot het ongunstige in sommiger gelaatstrekken toe, is een droeve nalatenschap ons toegekomen uit het lijdend of het zondig leven van voorgeslachten, in wier optreden het pit en de kracht van ons geslacht te vroeg is opgeteerd.

En wat nog wichtiger is, uw karakter en inborst, uw aanleg en geestesdispositie hangt even sterk met uw geslacht saam. Er is niet maar erfzonde van Adam, maar ook erfzonde van onze later voorvaderen. En, God zij lof, er is ook omgekeerd een vrucht van den geestelijken strijd dier vaderen, die ons in kloeker inborst, in fijner gevoel, helderder denkvermogen en steviger wilskracht ten goede komt.

Zooals het met goed en stand in het maatschappelijke is, dat verreweg de meesten arm zijn en laag van stand, als hun vaderen het waren, en omgekeerd dat kapitaal en die hooger stand ons een erfenisse van het voorgeslacht zijn, zoo ook is het met ons hartebloed en onze lichaamskracht, met ons karakter en met onze inborst. Ja, meer nog, er is ook een zegen of een vloek die ons toekomt uit de vroomheid of de schuld onzer vaderen. »De Heere bezoekt de misdaden onzer vaderen aan de kinderen tot aan het derde en vierde geslacht van degenen, die. Hem haten, maar doet barmhartigheid aan duizenden dergenen, die Hem liefhebben." Ook is er zelfs een erfenisse van den schat der gebeden, van grootouders die voor hun kleinkinderen, van ouders die voor hun zonen en dochteren gebeden hebben.

Alles hangt saam.

In alles is een stroom die golft en doorgaat.

Er'is historie, er is continuïteit.

Een heilige plicht vloeit hieruit voort.

Leeft ge niet maar voor u zelf, maar als lid van een geslacht dat er vóór u was en na u zijn zal, dan rust ook in uw hand op dit oogenblik een deel van de toekomst van heel een familie. Dan hangt van de zorg die gij voor uw lichaam draagt de welstand van veler lichaam af in geslachten die na u komen zullen; maar ook dan hangt van uw' worsteling tegen de zonde, o, zooveel af voor den geestelijken welstand van uw kroost niet alleen, maar van uw nageslacht tot in verre eeuwen, j ja, tot aan de wederkomst des Heeren.

Uw persoonlijke levensstrijd krijgt dan een heel ander aanzieni Ge ziet dan in uw eigen zonden jamiliezon& tn, en staat onder de verplichting om uw geslacht te heiligen, d. w. z. om door manlijken strijd met Gods hulpe de eigenaardige zonden van uw geslacht in uzelven én in uw kinderen zoo tegen te staan en met Gods genade uit te bannen, dat uw geslacht niet dieper in die zonde zinke, maar haar te boven kome.

Ook de opvoeding van uw kinderen komt dan in een heel ander licht te staan. Ge ziet dan in uw kinderen hun kinderen en de kinderen hunner kinderen, en voelt hoe het er niet alleen om te doen is, om uw eigen kinderen Gode te winnen, maar om te waken, dat hun afval niet de oorzaak zij, dat heel uw en hun geslacht zedelijk ten onder ga.

Eigen zielsworsteling zoowel als de opvoeding uwer kinderen wordt dan een arbeid tot in de verste toekomst, , zoover het spoor van uw bloed en van uw naam in die toekomst reiken zal.

Ook het huwen zal dan wat minder lichtzinnig toegaan. Niet om maar een vrouw te hebben, die u aanstaat, of een man te nemen die u gevalt, maar én wat het bloed én wat het karakter aangaat, zal dan de vrage zijn, of zulk een huwelijk uw geslacht verrijkt of verarmt in lichaamskracht en kracht der ziele.

Zelfs de band met uw kinderen wordt dan anders.

anders. Niet maar gij hun ouders om hen groot te brengen totdat ze dan de wereld ingaan en zij uw kinderen van wie ge genoegen wilt beleven, maar zi; en gi; saam bedervers of schatbewaarders en winners voor gansch een geslacht dat na u zal komen.

Als ge van uw vaderlandsche historie leest, leest ge op die manier niet als van vreemden, maar wetend: Ook mijn geslacht was dairbij. Mannen en vrouwen uit wie u het levensbloed toekwam, streden voor het geloof en voor de vrijheid der vaderlandsche erve. Ook uw geslacht knielde eens voor de afgoden, en ook uw geslacht ontving genade, toen , ^a« het licht des Evangelies opgmg.

En zoo al voort en verder gaat ge terug en behoudt ge den historischen samenhang, en als dan eindelijk de loop van den stroom teruggaat tot achter den Zondvloed en tot in het Paradijs, dan is het u geen gewrongen er bij brengen, maar een gansch natuurlijke zaak, als ge uzelven ten slotte in Adam terugvindt. en zoo met heel uw geslacht en met alle geslachten verzinkt onder die bange schuld van aller afval van den Heere uw God.

Zoo is er samenhang door dat Boek des geslachts tusschen uw vaderland en uw geslacht, tusschen uw zorge voor uw lichaam en uw zielestrijd, tusschen uw zorge voor uw goed en voor uw kinderen, tusschen uw gebed en uw teruggaan tot uw schuld in Adam, en het einde is dat ook uw liefde en uw menschenmin niet in de lucht hangt, maar op den stroom van het leven van uw geslacht voortgolft.

Vleesch van mijn vleesch, been van mijn been, en daarom voor al wat mensch heet een warm hart. •

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen