GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Zending

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zending

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Boeddhisme «n Geloot.

Aanknooping.

IV. (Slot.)

IV. (Slot.) Gelijk duidelijk uit die nieuwe leer van het Boeddhisme blijkt, wordt het Ascetisme, dat men het hart en de ziel van dien godsdienst zou kunnen noemen, hier geheel verworpen.

»0m dit volkomen duidelijk te maken, " zoo vervolgt de schrijver, »zijn zij die tot deze sekte behooren, verplicht hun beroep behoorlijk te vervullen en hun plichten zoo te volbrengen dat zij in eensgezindheid kunnen leven. Zij moeten ook acht nemen op hun uiteilijk en hun gezinnen wel besturen. Zij moeten zich ordelijk gedragen, de wetten der regeering gehoorzamen en het beste doen voor het welzijn des lands."

Zoo keert dus het Boeddhisme heel zijn vroegere geschiedenis en voornaamsten leerstellingen den rug toe. Het »edele pad" is niet langer het leven van suffe ledigheid en bespiegeling, maar dat van een ingetogen en nijver burgerlijk leven. Men vindt er iets in terug van Paulus' drievoudige spreuk: »Zijt niet traag in het benaarstigen, zijt vurig van geest, dient den Heere."

Het is tevens zeer opmerkelijk dat deze nieuwe leer in plaats van de eindelooze ver­ huizing der zielen eén vast, duurzaam verblyf in den hemel stelt De Vodo-sekte gelooft nog dat zij die het Reine Land mogen beërven, door lang te wonen en te werken in dat land, het Boeddhaschap kunnen bereiken. Doch de Shin-sekte leert: »Wanneer de geloovigen het onreine lichaam waarin zij thans leven verlaten en in het Reine Land worden geboren, genieten zij epeens de hoogste en uitnemendste vrucht van Nirwana. Dit geschiedt wijl zij alleenlijk vertrouwen op de kracht van het oorspronkelijk gebed."

Hiermede zijn we als tot de hoogste trap van een zeer langdurige ontwikkeling gekomen, tot wat werkelijk is een leer van zaligheid door geloof.

Die zaligheid hangt niet af van zeker bepaald getal herhalingen van Amitabhoe's naam.

Vrome oefeningen worden als grond van hoop geheel prijsgegeven. Dat geloof vertrouwt in de daartoe als opgestapelde verdiensten van een die in staat is alle menschen te verlossen.

Evenwel, terwijl dit geloof weigert van menschelijke verdienste af te hangen, beveelt het toch goede werken aan als de vrucht des geloofs en de vervulling van wat trouw, dankbaarheid en liefde eischen. Het wijst naar een hemel waarheen de verlosten onmiddellijk na den dood gaan, en waarin zij voor eeuwig wonen zullen in de tegenwoordigheid van het Wezen door wiens verdiensten zij zijn verlost.

Men moet erkennen dat dit al zeer dicht nadert tot het moreele standpunt van het Christendom. Het geheele stelsel is berekend op de erkende behoeften van 's menschen ziel en geeft alzoo onbewust getuigenis aan de eenige geschiktheid der Christelijke religie om in die behoeften te voorzien. Heeft dit nieuw Boeddhisme iets aan het Evangehe der genade ontleend, dan ontvangt dit daardoor hulde; heeft het niets ondeend, dan doet het toch hulde aan de wijsheid Gods, die het Evangelie alzoo stelde tot een voorziening in de nooden van het menschelijk hart.

De Yodo-en de Shin-sekten omvatten het meerendeel der Boeddhisten van Japan. Wordt hun leer recht gevat, dan bieden zij voorzeker een der meestbelovende arbeidsvelden voor de Christelijke zending. Ook zij zijn »niet verre van het Konmkrijk Gods".

Edoch dit worde met zout verstaan.

Want naderen zij dat Koninkrijk eenerzijds, in anderen zm staan zij er nog ontzettend ver van af. Immers het voorwerp huns geloofs is op zijn best een mythe, een fabel en niet de Zoon des levenden Gods. Zelfs Amitabhoe is niet in den hoogsten zin goddelijk te heeten.

Hij is niet volstrekt OpperheerschW en bestaat ook niet uit en door zich zelf. Men kan in der waarheid zeggen dat nooit »gebroken bakken" kunstiger uitgehouwen, maar ook nooit lediger waren dan bij deze Boeddhisten.

Maar dit is zeker: onder alle Boeddhistische sekten komen deze twee 't meest en tamelijk dicht bij het Theïsme en de traditie uit het Paradijs. De andere sekten van dit door vele millioenen beleden geloof gaan zeer uiteen.

Men telt er in Japan twaalf en China minstens dertien. Onder deze vindt men zoowel godloochenende als die hun heil vinden in de meest zwevende wolken van het mysticisme.

Andere weer huldigen een of ander schrander uitgedacht stelsel van Pantheïsme.

Tegenover al deze stelsels staat de zendeling, die vaak zelfs in de verte niet weet wat ze alle inhouden, vaak machteloos, althans verlegen. En nu is het ongetwijfeld een voorrecht, dat hij bij de twee sekten bovenvermeld niet licht mistast. Ontmoet hij aanbidders van Amitabhoe, dan kan hij als 't ware met Paulus in geestdrift uitroepen: »Dezen, dien gij niet kennende dient, verkondig ik ulieden."

Professor Max Muller, de groote taalgeleerde te Oxford, is gewoon alles te schatten in betrekking tot wat hij noemt »godsdienstwetenschap". Hij schijnt het dan ook te betreuren, dat er zooveel afwijkingen ontstaan van het oude theoretische Boeddhisme van Zuid-Indië.

Ja, hij noodigt zelfs de jonge Japansche vertegenwoordigers dier nieuwe voortgeschreden sekten uit te Oxford te komen, waar zij het Sanskriet, de oude heilige taal van Indië, kunnen bestudeeren en het echte Boeddhisme der oudheid leeren kennen.

Doch de Christen, die de kerstening van Japan vurig wenscht, kan met allen eerbied voor den geleerde diens bezorgheid niet deelen. Veeleer ziet hij uit naar een niet ver verwijderd tijdstip, waarop zij die reeds het oude echte Boeddhisme prijsgaven om geloovig te vertrouwen in de verdiensten van Amitabhoe, hun geloof en hoop zullen overbrengen op en stellen in Hem, die alleen machtig is te verlossen en wiens het koninkrijk is en de kracht.

De loop der zaken in Japan wettigt de hoop daarop. Reeds heeft er het Evangelie den vrijen loop. Zij het ook meer een streven naar beschaving, een verlangen naar de uitwendige vruchten des Christendom dan het Christendom zelf w-t men begeert, toch wint het Evangelie telkens meer veld. En voor wie begrijpt wat Japan — dat »Engeland van Azië'' — voor het Oosten beteekent, begrijpt ook van wat belang zijn geheele kerstening wezen zal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 3 november 1889

De Heraut | 4 Pagina's

Zending

Bekijk de hele uitgave van zondag 3 november 1889

De Heraut | 4 Pagina's