GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Om den juichtoon

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Om den juichtoon

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Om den juichtoon, die uit aller hart opging, over de goede tijding die in de afgeloopen week uit 'sGravenhage kwam, mogen we toch geen oogenblik vergeten, dat, ook al smelten straks de mannen van Separatie en van Doleantie ineen, daarom het hoogste en schoonste doelnog niet bereikt is, dat immers voor elk kind van God in de wedervereeniging van al 's Heeren e; rfvolk in deze landen ligt.

Tal van wie bij ons hooren dolen nog op allerlei eenzame paden om. Anderen schuilen saam in vrije kerken. En niet minder in aantal zijn nog altoos de geheele scharen van vromen, die nog leven onder de Synodale Hiërarchie.

Die allen nu hooren samen.

Die allen hebben de banden met de ongeloovigen te verbreken en de eenheid met 's Heeren volk te zoeken.

Om hunnentv/il en om onzentwil.

Want ook wij kunnen niet waarlijk gelukkig zijn, noch ten volle de gemeenschap der heiligen smaken, zoolang we niet weer allen saam in eenheid des geestes onze knieën buigen voor den Heere onzen God.

Nu kan dit natuurlijk niet, zoolang het aanmerkelijk verschil in belijdenis blijft aanhouden, dat ons van de Ethischen scheidt; ncch ook zoolang vele mystieke vromen geen bekommering over Sion kennen, tevreden zijn zoo ze skchts voor de eigen ziel genieten, en niets gevoelen voor de eere en de rechten van Koning Jezus, niet alleen met opzicht tot de enkele zielen, maar ook wat betreft zijn kerk op aarde. Kerkelijk saamleven waar eenheid van belijdenis ontbreekt en de kerkregeering in geischil ligt, is ondenkbaar. Maar het ideaal geven we daarom niet prijs. De hope laten v/e niet varen. Veler oog, waai op nu nog de blinddoek ligt, ? al opengaan.

Het heerlijk schoone onzer belijdenis zal steeds meerderen in liefde ontvonken. a N

En als eensaan de bitterheid het zwijgen is opgelegd en te versche wonden tot een litteeken zijn ineengekrompen, mag nu reeds da dag geprofeteerd, waarop ook van die zijde de breuke, die nu nog voortduurt en zooveel geestelijk kwaad sticht, zal worden geheeld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 27 september 1891

De Heraut | 4 Pagina's

Om den juichtoon

Bekijk de hele uitgave van zondag 27 september 1891

De Heraut | 4 Pagina's