Uit de Pers.

Tegen het beginsel en denkbeeld zelf van het reglementaire stelsel schreef Ds. Sikkel in de Zuidhollandsche Kerkbode dit goede, hel dere en principieele artikel:

In verband met wat wij over de kerkvisitatie schre ven, waarvoor geen synode een reglement raag geven, omdat die visitatie een handeling is tusschen naburige kerken in dezelfde classe en dus aan die kerken en niet aan de synode autoriteit ontleent, maar dan ook van die kerken en dus van de classe haar regeling ontvangt; — in verband hiermee kan bespreking gewenscht zijn van de vraag, of de synode ook bepalingen voo kerkertden maken mag b.v. omtrent de trappen van censuur, de verkiezing van ouderlingen en diakenen, het stemrecht der lidmaten, de benoembaarheid voor eenig kerkelijk ambt, de diakonie, de prediktijden, den beroepsbrief de boeken enz. enz. enz.

Wij zouden kunnen antwoorden met de wedervraag, waarom de synode dan ook maar verder niet zou gaan en bepalingen voor de lidmaten zou opstellea B.v. wat die lidmaten Zondags mogen doen en laten welke orde zij bij het lezen der H Schrift moeten volgen welke gebeden zij moeten doen enz enz enz.

Wanneer men een kerk wil met een aardsch hoofd |die zegt hoe die kerk zich te gedragen heeft, en die dus de wet stelt, dan wil rren een fans Al is die paus een vergadering inplaats van een persoon, en al noemi 5 men die vergadering synode, het is een faus en niet Sanders; en het ware dan ook maar het eerlijkst, het kind bij zijn naam te noemen dan begrijpen de men schen het immers in eens, en daar dienen tochnameij 'voor. Spreek dan niet langer van een synode maar van den faus Noem dan den kerkeraad de pastorale vergadering, en de classe de *».f«/4o^/< /y; 4« vergadering, en de prov. synode de kardinale vergadering en d generale synode de/«««^y-J* vergadering Dan begrijpt jelk het, dat de pauselijke vergadering, natuurlijk al die tandere onder zich heeft en aan allen de wet stelt, en natuurlijk uitmaakt, hoe de particuliere geloovigen zich igedragen moeten En wie dan trou*-daarnaar leeft, die dient den Heere omdat hij de pauselijke wetten houdt, en die wordt zalig.

En dan zegt natuuriijk elk gereformeerd mensch »ik wil met het "erfoeisel der Roomsche hiërarchie en der synodale .hiërarchie niets te maken hebben en dus breek ik met zulk een kerkregeering "

Laat toch alle gedachte aan een regeerende synode worden losgelaten, - want dat is niets anders als.... de paus.

De kerierodert regeeren de kerken, En dat doen zij enkel en alleen naar Gods U'oerd

Daattm handhaven zij de belijdenis en oefenen zij de tucht Maar dat doen zij weer alleen naar Gods Woord. Een teetboek, een register voor gevallen k niemand aan de kerkeraden geven. Trouwens wie zou ze hun geven, daar Christus liun eenige Meester is, en die gaf niets dan de H Schrift.

Maar daarom mag aan de andere zijde ook geen kerkeraad aan de geloovigen lasten opleggen, gebod op gebod en regel op regel. Ieder geloovige staat zelfstandig ondsr het Woord van God en meerdere onderwerping van zijn persoonlijk leven mag van geen geloovige door de kerkelijke gemeenschap geëischt worden dan erkenning van belijdenis, tucht en orde.

En de kerkeraden maken nu verder de dassen en synoden Niet omgekeerd.

Classen en synoden hebben hun bevoegdheid van de kerkeraden Niet omgekeerd. En dat wel in gebondenheid aaa de kerkenorde, die in art. 84 alle heerschappij over eene kerk aan de andere kerken ontzegt.

Een synode, die dus wetten of regelingen voor kerkeraden of voor tuchtgevallen of voor verkiezingen of voor zondagsviering of voor stemrecht in de ker-I ken vaststelde, nam een onwettig besluit, en zette den i pauselijken hoed op.

Een synode is» slechts een tijdelijke samenkomst tot openbaring van itt ktrkvirband, die niet de minste macht ov«r de kerken heeft, maar eea samenkoms va» kerken is, om de beteekenis vau het kerkverband voor het heil der kerken en de eer des Heeren te laten gelden en aan de roeping der gezamenlijke kerken naar buiten uiting te geven.

En .nis de vergadering afgeloopen is, dan is er geen synode meer; en dan is er geen classe meet; dan zijn er slechts kerken en in iedere kerk, wanneer de opzieners saamkomen, kerkeraad. En die kerkeraad regeert zelf de gemeente naar Gods Woord in gebondenheid aan belijdenis en kerkenorde, maar zonder verdere bepalingen, daa die hij zelf moet maken.

En natuurlijk zonder de vrijheid van een christenmensch aan te randen, wat het persoonlijke leven betreft, maar aller geloovigen recht handhavende binnen de gestelde palen, die naar Gods Woord zijn in belijdenis en kerkenorde.

Van een pauselijke vergadering had dan ook de synode der gereformeerde kerken in 1892 niets.

Zij maakte geencrlei bepalingen voor kerken en dassen.

Ja zij erkende ten overvloede dat alle bepalingen buiten de kerkenorde alle geldigheid misten.

De vereeniging der gereformeerde kerken zelfs kwam dan ook eerst uit, toen de kerkeraden in juni over eenkomstig de uitspraak der synode classicaal bijeen kwamen. En voorts in provinciale en straks in ge nerale synode. De kerkeraden brachten de vereeniging tot stand.

Niemand had naar gereformeerd kerkrecht één kerkeraad kunnen dwingen tot die vereeniging. Het kerkverband is een vrijwillige daad van den kerkeraad Geen synode heeft daarin macht. Slechts om 'sHeeren wil zijn we gehoorzaam En niet aan een synode maar aan onzen koning Jezus Christus. En naar Zijn Woord. Daarom voeren we de besluiten der synodale samenkomsten uit. Het weigeren van de vereeniging der kerken is opstand tegen den Heere Jezus Christus; niet tegen een synode.

i, Maar in de plaatselijke kerk heeft geen synode macht, Wan uitspraak in zake geschillen, en wel omdat de kerkeraad zelf in geschillen overeenkomstig de ker kenorde en naar den regel van Gods Woord de uit 'spraak der andere kerken inroept.

Elke schijn zelfs van machtsaanmatiging in dezen van de zijde van eenige synode of van synodale deputaten moet dan ook ten ernstigste weerstaan worden

De kerk is de vergadering der geloovigen; anders nie zij staan in de vrijheid waarmede Christas hen vrijgemaakt heeft; en leven in wat plaatse zij zijn over eenkomstig die vrijheid naar het Woord, zonder iemands onderdaan te zijn op aeesielijk gebied dan alleen van onzen Heere jfetus Christus.

Al volgt daaruit dat zij naar zijn Woord de opzieners hebben te erkennen.

Maar ook dit aheen naar het Woord van God, als hunne dienaars om Jezus' wil.

De grondslag is hier volkomen juist en naar waarheid gelegd,

Het is 200 verkeerd, een classe of sy node wel gewichtig te vinden, maar een kerkeraad niet 200.

Juist omgekeerd, moet elke kerkeraad zich steeds meer doordringen van de diepe waar heid, dat hij de verantwoordelijke macht in de kerk vormt. Dat het van hem zal geëischt worden. En dat niets zijn plichtsverzuim ver ontschuldigt.

Het Synodale stelsel had de synode boven op den berg gezet, en de kerkeraden tot ontzielde colleges verlaagd, op de dorpen meest niets dan een nasleep van dominee.

Onze Gereformeerde belijdenis moet juist omgekeerd de kerkeraden weer tot de bezielde colleges maken, waarvan het goeden uitgaat, en de classes en de synoden nsoeten teren op hun vrucht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen